cenzury tu sporo. i emocji. w sumie, po przekroczeniu pewnego progu emocji pozostaje tylko sluchanie/czytanie. no to ja czytam.

zaspałem prawie dzisiaj do pracy. Nigdy mi się to nie zdarzyło dotychczas.

Komputer robi dziwne rzeczy. Nie mogę słuchać radia, wczoraj padłą karta dźwiękowa.

Robiłem herbatę, zapomniałem nasypać herbaty.

Nie potrafię się z nikim dogadać.

Duchota.

Lepkość.

Nonsens

Dobrze,że już zaraz wyjeżdżam, może dociągnę

Pozdrawiam

...należało zostawić na noc! Czytałem o Balzaku, że eksperymentował z jak najmocniejszą i najbardziej aromatyczną kawą – po latach zalewał grubo mieloną kawę zimną wodą i zostawiał na noc, by rankiem wypić. Nigdy nie sprawdzałem, bo nie jestem kawoszem…
:)

może wykorzystam kiedyś, kto wie?

Tamta niestety wylądowała w zlewie.

Pozdrawiam Pana

no takiego to Pana nie znałem. czlowiek sie uczy cale zycie.
pozdrawiam, myslac o sniadaniu.

a po co my robimy cokolwiek?

Dlaczego ja, dla przykładu, wolę nie zjeść śniadania i nie łyknąć proszków, bez których kaszlę, niż się spóźnić? Przecież to nonsens, bo i tak spóźnił się ktoś inny.

Ale ja inaczej nie umiem.

Tal to się toczy. Ja napiłem się wreszcie herbaty, Pani założyła kolczyki. Pewnie uważamy, że to poprawia jakóść życia.

Czereśnie też kupiłem. Czereśnie są w porządku.

Pozdrawiam

i to nie z powodu duchoty, choć zapewne w powiązaniu, wszedłem dziś do sklepu by kupić wino na obiad, który szykuję na jutro dla dalszej, ale za to licznej rodziny. Tysiące butelkek na półkach irytowały mnie, bo musiałem dokonać wyboru, czemu mój nastrój wybitnie nie sprzyjał.

W pewnym momencie, w kącie, z wysoka, uśmiechnęła się do mnie – Gretchen… Nagle, jak w kinie, wszystko wokół zrobiło się ładniejsze, milsze, bardziej znajome.
Z tej półki w kącie (wysokiej, nie powiem;-) mrugało do mnie wino maven z białym domkiem i intensywnie niebieskim niebem na etykiecie.

Zabawne, ale skończyłem zakupy w zupełnie innym humorze.

No i widzi Pan nie zdążyłam tych czereśni kupić. Za to zdążyłam ciastko ze śliwką.

Co do zasady to ja się nie uskarżam i widzę sens w większości rzeczy, które robię. Chwilowo za to przestałam widzieć sens w różnych tam takich co to nie będę pisać, ponieważ sensu tego też nie widzę.

Grześ powinien być ze mnie dumny za to poprzednie zdanie.

Jechałam tramwajem i jakaś starsza Pani zapytała mnie o drogę. Potem się tak miło do siebie uśmiechnęłyśmy, że to jest sens właśnie.

Sens jest w dobrych rzeczach. W dobrym powietrzu. Gdzie nie ma oblepienia.

Sens jest nawet w moim wczorajszym spotkaniu z dwoma pijaczkami siedzącymi na moim ulubionym Placu.
Siedzieli sobie we dwóch i pili w radosnej atmosferze. I ja sobie szłam i coś do mnie zagadali o psie, czy nie ugryzie. Powiedziałam, że niczego nie można być pewnym. No to zapytali czy się napije kielicha (pies) więc odpowiedziałam, że wątpię. Chyba się też uśmiechałam lekko.
Życzyli mi miłego dnia… I ja odpowiedziałam już troszkę z oddali, że wzajemnie.
Jeden z nich się zdziwił bardzo i powiedział “niech Bóg cię prowadzi”.

Tego sensu Panie Yayco jest w świecie nagromadzenie niezwykłe.

Niekiedy jednak lepkość i zaduch ten sens przysłaniają.

Na chwilę, cholera na chwilę.

to nie lepiej było przeczekać i napisać tekst o sensie?

To co Pani teraz napisała, wydaje mi się dużo ważniejsze, niż to co na górze strony zawisło.

Choć z drugiej strony, może teraz ten optymistyczny kontrapunkt lepiej wygląda?

Na pewno można to uznać za sukces stylistyczny.

Pozdrawiam

Panie Yayco… ja na txt trafilem dzien pożniej i tamten tekst mi umknął... powiem tak – stylistycznie tamten tekst od Panskich obecnych dziela lata swietlne.
przyznaje się, ze moglbym go niemalże uznać za “nie Pański”.
tym bardziej mi Pan uświadomił, jak człowiek może sie mylić starając się tego czy owego internetowego awatara upchac w jakąś szuflade wlasnej wyobrazni.

to dobra lekcja pokory i dobrze mi zrobi…

Duch tchnie, kędy chce.

Dobrze jest dostrzegać starsze panie, gdy przychodzą nam pomóc.

Pozdrawiam

Niby to wiem. Niby…

Niekiedy nabieram wątpliwości.

Niesłusznie, jak Pan pisze.

Porządek?

A komu potrzebny jest porządek?

Cenzura jest jakoś tam niezależna ode mnie.

Ale od porządku się odżegnuję stanowczo.

O!

A może ta starsza pani to czarodziejka była, albo wróżka, która specjalnie się przy Pani pojawiła?

Ukłony :-)

a nawet kobieta, potrzebuje mieć porządek.

Proszę Gretchen.

I tyle.

Też mi to przez myśl przebiegło. Nawet troszkę wyglądała jak czarodziejka.

Miała kilka osób bliżej siebie na krzesełkach, tymczasem odwróciła się w moją stronę.

I miała piękny uśmiech.

Nic z oblepiania. Sama radość.

Pozdrawiam Pana niezwykle ciepło

Stanowczo zaprzeczam.

Bardzo stanowczo.

:)

ja chcę wiedzieć, bo mnie to rybka jest, ale nie wiem, czy powinna Pani serwować obszerne teksty tego typu w wakacje.

Zwłaszcza młodsza publiczność może się odchwycić.

Pozdrawiam

No ale tu?

Nie pasuje to tutaj…

Zresztą jaka tam obszerność tekstu! Panie Yayco o czym tu pisać?

Albo inaczej. Niech Pan sobie zajrzy tu:

http://www.parpa.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=33&Itemid=...

Pozdrawiam polecając się w razie pytań kolejnych

:)

pociągnąć tylko motyw muzyczny?
Bo jakoś nie mam weny na rozmowy o sensie, o bezsensie zresztą tym bardziej nie.
Ta piosenka, co ją zamieściłaś, t w sumie kiedyś miała się znaleźć w tekście, gdzie przedstawiam piosenki, z którymi się najbardziej utożsamiam.
Coś w stylu ,,Pani Bovary to ja”
U mnie by wysżło: Nosowska to ja:)

Ale tekst się jakoś nie napisał, no i zresztą mam etap, że smęcić mi się nie chce, znaczy osobistych tekstów pisać, bo i po co w sumie.

Ale dwa utworki ,,moje” podrzucę:

I jeszcze to:

No i ,,Cudzoziemka” też by była, pewnie jeszcze ,,Katasza”

Pozdrówka.

Oczywiście, że możesz.

Dzięki