To jest wielki skandal!!!
Że Pan to napisałeś, a nie ja! Z Rorym jestem wiernie od czasów Taste, Rorego słucham w miarę regularnie, Rorego kolekcjonuję w miarę konsekwentnie. Trudno – lenistwo zostało ukarane…

Dobrze napisane, a co najważniejsze, wyczuwa się, że napisane przez autentycznego fana. Nich Żyje Rory Gallagher – Duma Irlandii. Za wcześnie odszedł...

Pozdrawiam bluesrockowo
:)

ps. przypomniałem sobie, że jakoś o takiej porze, styczniowej, tylko w 2008 roku, napisałem recenzje siedmiu moich najulubieńszych płyt rockowych, i do żadnej z nich nie dodano najmniejszego komentarza, nawet marnego słóweczka. Dowód wisi na mojej stronie na samym dole. Wygląda na to, że w TXT nastąpiło wielkie czyszczenie uszu. Może też możliwość dodawania jutubek uatrakcyjniła przekaz…