malkontenctwo grzesiowe się udzieliło?

Oj, takie pisanie lubię, chociaż nie wymagam od siebie zrozumienia niech pada

:)

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

Ja pamiętam , jak miałem swoejgo Poloneza że sprzedawali E84 i grał jak złoto, cała dyskusja przednia, z tym że nie zakładałbym dobrej woli koncernów. Tam jest przelicznik zyskowniości z przerobu, a tej się nie opłaca za bardzo.

Pytanie czy to dobre dla samochodów i środowiska IMHO to drugi plan w tych dywagacjach, choc powinno byc na odwrót

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

nie wytykając nic Panu Grzesiowi (bo jego marudzenie najpierwszej jest jakości i powinno stać się flagowym naszym eksportowym towarem zarówno na rynki unijne jak i zewnętrzne), chciałbym zaznaczyć, że ja narzekałem w czasach, kiedy jego, Pana Grzesia znaczy, jeszcze w wieloletnich, perspektywicznych planach rozwojowych nie przewidywano. Co zresztą jest dowodem na słabość gospodarki planowej.

Zresztą, nie wydaje mi się, żebym narzekał. Na mój ogląd tekst, ten tu powyżej pomieszczony, tchnie nieskrywanym optymizmem.

Czy cóś...

że mylenie tropów dobrze Panu idzie :)

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

Nieduży Wódz nie czyta.
To jemu czytają a on potem dyktuje.
Np. projekty ustaw albo teorie spiskowe.

A pan masz potem ubaw i robotę. Jako dyżurny socjolog, antropolog a nawet nieprawnik.
Igła

Drobne nieporozumienie: dawna E84 to była etylina o liczbie oktanowej 84, zaś nowe paliwo o nazwie E85 to paliwo o składzie 85% etanolu i 15% benzyny i ma jakieś 98 oktanów. Takie paliwo jest oczywiście bardzo ekologiczne, ale wymaga odpowiedniego silnika (uszczelki i takie tam), bo etanol – mówiąc ogólnie – jest bardziej efektywny (większa liczba oktanowa) i rozprężając się zdecydowanie mocniej od standardowej benzyny niszczyć może np. własnie owe uszczelki, tłoki, cylindry.

Oczywiście przy powszechnym zastosowaniu paliwo to jest (powinno być) ok. 1 pln tańsze od dotychczasowej benzyny, za to samochód (dokładniej silnik) jest droższy. Dlatego w krajach, gdzie są takie samochody już sprzedawane państwo daje ulgę ok. 1 000 euro dopłacając użytkownikowi do jego zakupu.

W mojej firmie jeżdzi takie cudo (Ford Focus), tylko że najbliższą stację mamy w Niemczech, więc nie bardzo opłaca się jeździć z Krakowa na tankowanie. Ale silnik tego Forda jest tzw. flexem, więc auto jeździ także na innych, dostępnych w Polsce mieszankach.

Pozdrawiam i mam nadzieję, że udało mi się nie namieszać :-))

To była etylina 84 – w rzeczywistości liczba tych oktanów była tak ok. 79. Wycofano ją ze stacji bodaj rok czy dwa lata temu.

Pozdrawiam

szczerze mówiąc, jak mam do wyboru, to wolę się zajmować Maryną Mniszchówną.

Przepraszam, źe zamulam, ale sam Pan nas do tablicy wywołałeś (widać to już Pańska taka druga natura). Otóż wspomnianego spirytusu uźywać się za bardzo przez człowieka nie da (poza wspomnianymi zastosowaniami), z róźnych zresztą powodów (np. waniajet on tak trochę nieprzyjemnie), choć są takie nacje, którym on nie dziwny.

Na Pańskim miejscu bym się jednak nie załamywał. Przynajmniej do czasu, gdy Włosi i Francuzi nie opracują (a pracują, pracują) ostatecznie przemysłowej metody przetwarzania wina (co prawda chyba pośledniego?) na etanol do celów, o jakich wspominałem Panu Maxowi.

Pozdrawiam wiosennie

Pan z Krakowa jesteś, to i delikatnego zapewne podniebienia.

U nas obywatele politurę piją i nie narzekają, że śmierdzi. Z tym Pana etanolem, też by sobie poradzili.

Jeszcze dodam, że austriaccy drogomistrze czasem drogi, zimą oczywiście, winem polewają, co daje ciekawy efekt zapachowy…

Ja, niestety, oprócz txt mam jeszcze jeden nałóg obrzydliwy. Palacz jestem mianowicie, więc podniebienia już nie mam. A jeśli już to czarne. Więc niuansów związanych z degustowaniem napojów i potraw już nie rozróżniam i bardzo tego źałuję.

Niemniej picie jagodzianki na kościach (zwanego gdzie niegdzie likierem “Boże bądź miłościw”) czy politury w porównaniu z etanolem uzyskiwanym z kukurydzy albo odpadów z drewna wymaga wielkiej siły woli. Albo braku powonienia. Moim zdaniem, ale mogę się mylić.

Zaś co do austriackich Strassenmeister to ich pomysły sa porównywalne do osiagnięc naszych naukowców i praktyków od dróg, ktorzy to w latach słusznie zapomnianych używali podczas bardzo mroźnych zim silników odrzutowych zamontowanych na samochodach w celu zrywania oblodzenia na drogach. I słusznie, po co się ma człowiek męczyć kilofem albo ziemię nasza ojczystą solanką zatruwać.

Ależ naturalnie. Jajeczka gotujemy 2,5, góra trzy minuty. Wybieramy łyżeczką do kielicha (najlepiej z grubego szkła, powinien byc na krótkiej stopce), trochę soli, pieprzu i odrobinka masełka do środeczka. Niektórzy na wiosne dodają też kilka posiekanych zdziebełek szczypiorku. Świeże bułeczki, masełko etc. Takie jajka nazywają się “ po wiedeńsku”.

Co do mycia, to proponuję “Ludwika”. W ostateczności piasek wiślany i gorąca woda oraz zdolna Hausgehilfe.

Pozdrawiam smacznie

PS. Kiedyś, przed wielu, wielu laty Jan Kanty P. był zamówił w restaruracji w Tbilisi jajka w szklance i je po dłuższej chwili dostał (oczywiście najpierw był oglądany przez całą załogę tejże jak dziw natury). W skorupkach.

zmiany są naturalnym elementem naszej stałości i stabilności.
Jakbyśmy się nie zmieniali, tobyśmy się rozpękli.

ten tekst jest radosny i optymistyczny. Zapewniam.

Proszę pozdrowić ode mnie Pana Poldka.

ja nie jestem marksistą (jakoś się udało) i rewolucję definiuję tak jak Harold Berman (nie rodzina).

Najprościej – rewolucja to jedynie przyśpieszona ewolucja.

Czasem niezbędna.

Zaniechane rewolucje się mszczą po latach.

ja ostatnio Pinoty z krajów na B pijam. Wczoraj Brazylijski, a dzisiaj Bułgarski. Bułgarski lepszy i dwa razy tańszy.

Ale nie mam pomysłu jak je opisać. W ogólności, słabuję na pomysłach…

obserwacje moje (spontaniczne, aczkolwiek wsparte zawodowym doświadczeniem) nie do końca potwierdzają Pańskie hipotezy.

Ale ich też nie znoszą/

Czy Pan sugeruje, że skutki wczorajszego mojego pomieszania Pinota z Brazylii z Pinotem z Bułgarii na wszystkich ból głowy sprowadzą?

Nie chciał bym tego. Wezmę tylenol.

zgadzam się z Panem tym chętniej, że Pan uczyniłeś sztukę, nie tylko z pisania o niepisaniu, ale z samego niepisania.

Cieszę się, że Pan zaglądnął, jak i w ogóle z tutejszej obecności Pańskiej

Panowie, przyszło mi do głowy, że im dłużej ktoś nie pisze to wzrasta wprost proporcjonalnie (do czasu oczekiwania) prawdopodobnieństwo że napisze:)

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

czy Pan wie co o nadziei napisał nieżyjący już niestety angielski pisarz Szekspir, w utworze Hamlet?

w piątek po południu:))

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

słyszałem że bobry ku robocie się sposobią

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

pare lat już Pan żyjesz w surrealizmie realnym, czas było przywyknąć...

ale my (a w każdym razie – ja) nie mamy żadnego surrealizmu na zbyciu.

Zwłaszcza uzależniającego. Surrealizm uzależniający jest zapewne zakazany prawnie, a może nawet są mu przeciwne konwencje międzynarodowe. Kto wie?

Zresztą, z tego co Pan pisze dalej, wynika, że to raczej Pan ma jakiś włąsny surrealizm. I się Pan w niego wciągnął niebezpiecznie.

To czemu Pan ku cudzym surrealizmom zerka?

Pozdrawiam krytycznie i autopojetycznie

ogromne dzięki!

za niegrzecznego nie mieć, że sam nie objaśnię, ale jak raz dziecko mnie wzywa do obowiązku ojcowskiego, jakim jest (dziecka zdaniem) oglądanie filmów kryminalnych.

Polecę zatem dość proste ujęcie sieciowe

Mnie, rzecz jasna, chodziło o ujęcie Luhmannowskie.

Pozdrawiam egalitarnie, aczkolwiek nie bez sardonicznej satysfakcji

potraktuję Pana moim ulubionym asymptotycznie najefektywniejszym estymatorem wspólczynnika korelacji liniowej Pańskiego ujęcia sieciowego w wersji Luhmanowskiej. Chyba mi ulzylo :-)) Na razie.

Pozdrawiam z sardoniczno-langowskim uśmieszkiem

strona Jacka sie nie otwiera… co się dzieje?

gdzie byłaś?
u mnie ten post, który jest wskazany przez Tomka, prowadzi do “strona nie znaleziona”. przed chwila znalazlem pozegnanie Algi. co to ma byc?