Jak Pan zauważył, niska ocena pracy nauczyciela wiąże się z obowiązkiem szkolnym. To niewątpliwie prawda, więc rozumiem, że popiera Pan mój postulat zniesienia tego obowiązku.
Dodatkowym czynnikiem wpływającym na obniżenie prestiżu nauczyciela jest feminizacja tegoż zawodu. Przekonanie, że kobiety są w jakiś sposób predestynowane do nauczania jest zupełnie fałszywe, zaś zawody „opanowane” przez kobiety lecą na twarz…
Wykształcenie powinno być dobrem rzadkim, o jakie trzeba zabiegać. Wtedy nauczyciele będą doceniani, zaś ich wynagrodzenie będzie co najmniej zadowalające.

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)

Ja nie mam niczego, przeciwko fundowaniu stypendiów dla biednych ale zdolnych dzieci. Natomiast system, w jakim 17 letni matoł przychodzi pijany z papierosem w zębach do szkoły i lży nauczycieli jest do d…y. Młodzieniec realizował w ten sposób „obowiązek szkolny”.

Poza tym, danie niektórym dzieciom dostępu do nauki, zamiast wrzucenia wszystkich do maszynki do niszczenia twórczego potencjału mogło by okazać się postępem, a nie cofnięciem.

Co więcej wszystkie „rozwinięte” państwa prowadzą szkoły dla upośledzonych intelektualnie, a jakoś nie słychać o szkołach dla dzieci wybitnie uzdolnionych, a takich jest kilkoro na każdy 1000 uczniów.

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)

Żeby uciec od nauki nie trzeba być wybitnie inteligentnym tylko niepokornym. To są cechy zupełnie niezwiązane, więc Pańskie rozumowanie jest niepoprawne. Co więcej, na podstawie swojego przypadku mogę stwierdzić, że napęd do nauki sformalizowanej przeszedł mi na poziomie studiów doktoranckich. A jestem mocno odmienny.

Żeby coś było pociągające, musi być trudno dostępne. Dziecko przed pójściem do szkoły chce się uczyć, bo taka jest dziecięca natura. Natomiast szkoła w dziecku tę chęć tępi. Po co to fundować wszystkim?

Odpłatność nie musi rujnować chętnych. Natomiast ma służyć zapobiegawczo wobec traktowania szkoły jako przechowalni dzieci. :)

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)

1. Ameryka już dawno przestała dla mnie być wzorcem czegokolwiek.
2. Pan ma swój punkt widzenia ja swój.
3. Nie ma czegoś takiego jak bezpłatna nauka. Ktoś za nią płaci. Chyba, że Pan sam uczy swoje dzieci, ale to jest zupełnie inny temat.
4. Wykształcony idiota nadal pozostaje idiotą. Czy przez to jest lepszy? Nie jestem przekonany.
5. Nie znam zakresu zjawiska wtórnego analfabetyzmu. Nie wiem nawet, czy jest to zjawisko badane. Niemniej pamiętam doniesienia z czasów szkolnych o takim zjawisku „na Zachodzie”, bo w socjalizmie coś takiego nie mogło mieć miejsca.
6. Bardzo wysoka inteligencja jest raczej obciążeniem niż przewagą. Oczywiście możliwe jest wykorzystanie tego zjawiska, niemniej wymaga to zupełnej przebudowy „systemu oświaty”. Trudno uczyć ucznia, który wie więcej niż nauczyciel.

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)

Mea culpa.

Rzeczywiście, założyłem, że traktuje Pan płacone z podatków świadczenia jako bezpłatne. A Pan jest świadom tego, że to z pieniędzy Pańskich by szło. Podatki topione w szczytnych celach, nadal są nieefektywne. To można obejrzeć w naszych i obcych krajach, gdzie pompuje się ogromne środki na oświatę i służbę zdrowia, a potem jest do … (już sam Pan wie do czego).

Nie wiem czy jest Pan świadomy tego, ale socjalizm już dotarł do Stanów Zjednoczonych Ameryki. Nauczanie jest finansowane z budżetu, zaś Barak Obama wprowadził przymus „ubezpieczeń” zdrowotnych.

Zupełnie nie rozumiem, dlaczego ludzie mają mieć kłopot z wykorzystaniem wiedzy. Oczywiście nie piszę o osobach z syndromem Kasandry, bo one mają ten kłopot teraz, tak jak miały w przeszłości. Wprowadzenie dobrowolności nauczania niczego tutaj nie zmieni. Natomiast Pańskie myślenie o skutkach kształcenia przypomina благонадёжные podejście z okresu komuny. Otóż komuniści chcieli awansu społecznego chłopów i robotników, więc w egzaminach na studia dzieci z tych środowisk dostawały dodatkowe punkty. Przed II wojną światową takich punktów nie było. Proszę zgadywać, kiedy kształciło się więcej (procent ogółu studentów) chłopskich dzieci. Przed czy po II wś? Polecam przeanalizowanie przyczyn i ich zgodność z poczynionymi przez Pana założeniami.

Ma Pan rację. Pan może wybierać marnowanie swoich pieniędzy i wierzyć, że to coś dobrego przyniesie. Ja wolę marnować pieniądze w przyjemniejszy sposób niż na edukację tych, którzy nie chcą być wykształceni. Tu się zdecydowanie różnimy.

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)