Spalę pomysł na tekst, który zamierzałem napisać, ale co mi tam, prawda, i tak do piachu. Poza tym nie jestem łapczywy na pisanie, co deklaruję, bo ta kwestia może być przedmiotem sporów.

Otóż, kilka dni temu uczestniczyłem w prominentnym spotkaniu, gdzie było sporo mądrych głów. Nie mówię, rzecz jasna, o sobie, ale powiedzmy, że w jednym miejscu, w tym samym czasie, spotkało się kilkadziesiąt akademickich i “okołoakademickich” sław, wszyscy z Polski, wszyscy zajmujący się podobną dziedziną. Tak sobie na nich popatrzyłem i dotarło do mnie, że oni… powinni siedzieć. Gdyby dostali wyroki, jak należało, przy pierwszej okazji, to dziś wychodziliby na wolność. Po 15., czy 20. latach. I to byłoby dobre.

Takie przesłanie mam do Pana tekstu, który – proszę uważać – przeczytałem. Nie lubię tekstów osobistych, które odsłaniają nas światu, w tym wszelkiego rodzaju kmiotom i bałwanom, przepraszam że to piszę, ale mimo wszystko dobry jest ten Pana tekst. Szkoda, że dziś do wielu osób nie dociera na poziomie czysto spekulacyjnym prosta prawda, proste przesłanie, i dopiero prawdopodobnie musieliby przyjąć po dupie, żeby rozpoznali w czym rzecz. A może nie szkoda? A może zawsze tak było? Prawda. Oczywiście, że zawsze tak było, bo paradoksalnie niewiele się zmienia, jeśli nie liczyć nowych wersji skody.

Pozdrawiam,
referent

Normalny szok!
Kurde, co to było? w każdym razie coś co nie było aż tak ważne – Yes?
Mniejsza…identyczne magnety!
A ranek faktycznie piękny! Tyle, ze ja z wiciami biegłem to mnie koło hotelu Konin – zatrzymały jakieś świnki i dla zabawy straszyły giwerami. Ale takie niegroxne bo miejscowe.
O 18 z kumplem hipisem o pseudonimie Willy naklejaliśmy pierwsze – chyba – w mieście plakaty o niezbyt wyszukanej treści i formalnie słabe bo wykonane przy pomocy mazaka na białych kartkach ze szkolnego zeszytu.
Tekst był, o ile mnie pamięć nie myli – taki:

“Sprzedałem kacapom Polskę”
Jaruzelski

Naprawdę żenada, ale jeden na Alejach 1 maja wisiał na słupie do poniedziałku – czujnie obserwowany. a my byliśmy chłopaki i radocha była choć taka w komunistycznym Koninie.
Pozdro

Ps. I jeszcze do tego z naszymi plakatami jeździliśmy autobusami MPK i nawet musieliśmy wiac w pewnym momencie. ale zdążyliśmy na DTV.
I znów “piana”
Pozdro

Dzisiaj taki dzień, że się Pamięć przewija…

Jak napisał Pan Yayco różnie z tą Pamięcią bywa, ale to co najważniejsze pozostaje.

Dziękuję Panie Sergiuszu
Pozdrawiam zamyślony dziś

Zaraz wychodzę na imprezę obowiązkową, gdzie będę musiał być może nawet – pożal się Boże – tańczyć. Referentowa szykuje się... Nastrój mam więc zbyt nieodpowiedni, żeby uczestniczyć w tej dyskusji. Proszę o dyspensę.

Faktem jednak jest, że zapominać się nie godzi, bo to byłoby tak, jakby Panu powiedzieć, że siedział Pan bez sensu. I kiedy dziś obrońcy naszego sowieckiego namiestnika mają ochotę użalać się nad starszym jenerałem, to mogliby o tym też pamiętać, prawda. Pinochet był niedobry, choć ręką własną nie torturował i nie zabijał. A z Jaruzelskim puszcza się wywiady i kolportuje jego wersję historii w gazetach (głównie w jednej, prawda), jakby nic. No to, prawda, nic.

Chyba mnie Pan nie zrozumiał. Nastrój mam podły; w połączeniu z przypomnieniem o dacie jeszcze gorszy. A referentowej przekażę. Dziękuję,

Niech Pan żałuje, że nie ma Pan tego telewizora. W TVN24 jest program z udziałem Andrzeja Czumy i Wiatra Jerzego. Rozmawiają o stanie wojennym i Kuklińskim. Wiatr przed chwilą mówił o nieodpowiedzialnych prowokacjach i incydentach z marca 1981 r., i że armia sowiecka chciała na nie reagować. Od razu będę walił w ryja, prawda, bez wcześniejszej rozmowy. Zgodzi się Pan ze mną? :-)))

natłuc po ryju, oczywiście o nic nie pytać.
Absolutnie.

świadkowie muszą świadczyć, choćby po to

ale to się zmieni, bo normalnie brak słów…

z roku na rok, chętniej bym się wybrał w nocy pod dom generała

niech wie, że ten wrzód nadal jątrzy a naród pamięta, choćby tylko jeden został co pamięta, to pamięta…

pozdrawiam

_{prezes,traktor,redaktor}

Ty Max weź młodszego Wiatra, co nas do Unii Europejskiej z Kwaśniewskim wprowadzał. Promocję z państwowych pieniędzy organizował. Ja walę w ryja tylko słabszych, więc starego stłukę. Gdybyś dał radę młodszego, byłoby idealnie :-) Pamiętaj jednak, że on był na kilku kursach i zna generała Dukaczewskiego. Uważaj!

coś pod takim tekstem napisać.

Poza tym, że to Pan miał wtedy rację.

Pozdrawiam

ale inaczej nie da się tego opowiedzieć, bo jest to historia z moralem czyli że sprawiedliwość jest jednak na świecie, choć może niezbyt rychliwa.

W tamtych czasach, a wlaściwie od lat 50-tych siedziba komitetu wojewódzkiego PZPR w Krakowie byla przy ul. Solskiego. Niedaleko Rynku. Na Rynku zaś regularnie w stanie wojennym odbywaly się, nielegalne oczywiście, zloty i protesty.

Pewnego dnia w komitecie odbywala się narada partyjnych bonzów z poludnia Polski. A na Rynku kolejna demonstracja. Nielegalna jak najbardziej.

Bonzowie po naradzie postanowili bardzo dużą grupą udać się na Rynek w celach krajoznawczych oraz poznawczych, by obejrzeć, jak to zbrojne ramię partii daje odpór warcholom.

W tym samym czasie, ale bynajmniej nie celach krajoznawczych, udaly się na Rynek zwarte pododdzialy milicji i organów powiązanych, by stlumić demonstrację i pogonić jej uczestników. O wyciecze bonzów organa nie mialy naturalnie pojęcia.

No i spotkalo się to szemrane towarzystwo na Floriańskiej u wylotu na Rynek. Zanim towarzysze zdolali wyjaśnić kim są, zostali w sposób dokladny i brutalny spacyfikowani przez organy. Oj, bylo wtedy trochę śmiechu i satysfakcji w Krakowie. Nikt z wladz oczywiście nie chwalil się tą “udaną” akcją.

Tak też bywalo w stanie wojennym.

Powiem tylko po prostu: dziękuję.

strach ma tylko wielkie oczy. Narażanie się władzy to u mnie długa rodzinna tradycja. I nie uważam tego za coś wielkiego, poważnie. Dopóki sam człowiek nie doświadczy, to wydaje się, że to niewyobrażalne itd. Zwykłe uwięzienie, bez bicia i tortur to nic takiego w sumie. Odbija się przez długi czas na psychice, pewnie, ale też uwalnia od bania się byle czego. No i jest to niepowtarzalna okazja bliskiego poznania świata, który większość ludzi zna tylko z filmów czy książek.

Nie mam upodobania w opowiadaniu o tym, ale są takie chwile, jak dziś, gdy jest dobry czas, by przypomnieć, że w młodości był człowiek wystarczająco hardy, by skutecznie doręczyć generałowi własną odmowę służby, z uzasadnieniem. Mimo, że byłem już wtedy żonaty itd.

Wtedy nie było Internetu ani nadziei na wolną Polskę, bo to były lata najgorszego marazmu po zdławieniu społecznej energii Sierpnia. Robiło się takie rzeczy bez nadziei, że ktoś usłyszy.

Są rzeczy, które trzeba robić, bo trzeba.

Piękny tekst i przypomnienie.

Pozdrawiam serdecznie

każde pokolenie ma własne wyzwania.
Może nie trzeba szukać tożsamości w porównaniu do?

Życie samo podsuwa okazje do sprawdzenia się, każdemu.
Wystarczy nie przegapić, jak już Pani wie, z tego co czytam.

Cieszę się też z naszej dzisiejszej rozmowy poza protokołem.

Pozdrawiam serdecznie.

czytałem, smutna historia.

Śmierć nie wybiera, a stan wojenny przyniósł wiele takich ofiar przy okazji zaprowadzania ładu i porządku.

To wszystko obciąża generała, ale też całą ówczesną ekipę u władzy. Tam ludzi honoru niet.

Pozdrawiam.

to są czarno na białym dowody czym skutkuje wytrwała robota propagandowa.

Kłamstwo powtórzone tysiąc razy staje się prawdą.

Zresztą tytuł znanego onegdaj czasopisma, nie bez powodu brzmiał Prawda, prawda…

Pozdrawiam.

Za odwagę i determinację Chapeau bas!
Pozdrawiam serdecznie

bardzo serdecznie.
Dziękuję Ci za otwartość twego pisania (dla mnie takie jest najwartościowsze i wiem, że najtrudniejsze)dzięki temu już trochę dowiedziałam się jak wchodziłeś na tą górę.
Czekam na dalsze relacje (z góry) jako dreptak pospolity różnych deptaków (w przewadze centrów handlowych,niestety:).
Szacunek