uważaj….
Bo pana zmiotę..
Nooo..
:)

Przecież u mnie pełna swawola&anarchia, na blogu.
Gorzej, jak ja, do kogoś idę.
Ustawiać.

pierwotnie ten tekst miał być właśnie o totalniactwie i o binarnym (zerojedynkowym) polaryzowaniu każdej dyskusji, właściwym z natury rzeczy totalniactwu, ale później pomyślałem, że zostawię ten wątek na inną okazję.

Nadzwyczajnie mi ten tekst do gustu przypadł z różnych powodów zresztą.

Tak sobie rozmyślając zauważam, że ludziom (niektórym) myli się wciąż świat wirtualny z realnym, co jest myślą tyleż błyskotliwą co powszechnie znaną.

Dalej myśląc (to bardzo dobre przyzwyczajenie Prosiaczku – powiedział Kubuś) dostrzegam coś jeszcze. Oto w czasach dawnych i mrocznych, gdy nie było wszechświatowej sieci, najczęściej ludzie komunikowali się na takim jak my poziomie z tymi, których znają.

Jak szłam już obuta i zapłaszczona do skrzynki na listy (gdy akurat przechodził tata Halinki) to ja wysyłałam list do kogoś kogo znam, no przynajmniej widziałam, czasami więcej niż raz. Pisząc list mogłam mieć przeświadczenie, że adresat będzie umiał nawet sobie zmienne tonacje mojego głosu odtworzyć. No.

A teraz?

Teraz spędzamy dużo czasu w wirtualnym towarzystwie, wirtualnych osób. Nie znamy ich, nawet się do tego poznania często nie zbliżamy. I nas nie znają, nawet do tego znania się nie zbliżając.

Do czego zmierzam, bo zapomnę.

W sieci trzeba mieć więcej dystansu, dawać szerszy margines interpretacjom, poświęcić czas na rozmowę i dogadanie choćby tego czy mówimy o tym samym czy też wręcz przeciwnie. A im sprawa ważniejsza tym powyższe powinno być silniejsze.

To nie oznacza cukru pudru na lukrze. Bywa, że trzeba walczyć.

Tylko to też jest sztuka, jak się zdaje.

być może. Choć ja nie o tym. Rozwód to rozwód – jedno z wyjść (ekstremalne) z jakiejś sytuacji. Chodzi mi o co innego, a mianowicie o łatwość sięgania po mocne “rozwiązania”. W miejsce rozwiązania problemu. Poza sytuacjami patologicznymi zawsze warto podjąć trud ocalenia związku, zawsze. Często się udaje. Rozwód to nie tabletka od bólu głowy.

Szanowni Państwo,

Jest mi przykro, że wyszedłem na “totalniaka”, lecz nie aż tak, żeby nie zwrócić Wam uwagi na pewien niuans, który uszedł chyba Waszej uwadze.

Otóż przy ogólnej zgodzie, co do natury blogosfery przedstawionej przez Sergiusza, muszę zaznaczyć, że kluczowa dla dalszej duskusji jest tutaj definicja poglądu.

Grześ pisze np (to ważne):

A wystarczy proste zrozumienie, że każdy ma inne poglady/przeżycia/odczucia/emocje/doświadczenia i nawet jeżeli ich nie podzielamy, ba, uważamy za głupie i nonsensowne, to nie znaczy, że trza przekreślać (obrażać/wyzywać/etykietkować lub uciekać) tę osobę.

No i tu mamy problem, ponieważ ja sądzę, że wiele zdań wypowiadanych w blogosferze jedynie pod poglądy się podszywa, podczas gdy w istocie nie są to żadne opinie, lecz inwektywy i uprzedzenia i jako takie na żaden specjalny szcunek nie zasługują a wręcz przeciwnie – powinny być potraktowane z całą surowścią, jako wybitnie szkodliwe dla dyskursu publicznego.

Żeby lepiej wyjaśnić, co mam na myśli pozwolę sobie na przykład.

Wyobraźmy sobie, że ktoś na blogu wypowiada się, że wejście Polski do UE było błędem, ponieważ Unia realizuje przede wszystkim interesy wielkich mocarstw a nasze sprawy będą w Unii zawsze marginalizowane.

Otóż to jest pogląd, z którym da się dyskutować. Można przdstawiać przykłady innych państw podobnej wielkości, które rozwinęły się w ramach UE, można przytoczyć liczne przykłady poszanowania interesów małych państw w polityce unijnej, chociaż oczywiście zawsze można koncentrować się na problemach.

Wyobraźmy sobie jednak inną wypowiedź, w której ktoś pisze, że wejście Polski do UE było skutkiem antypolskiego spisku, ponieważ Niemcy zawsze będą dążyć do zniszczenia Polski i teraz, w ramach Unii będą mogły wreszcie taki zgubny dla nas plan zrealizować.

Otóż, moim zdaniem to juz pogląd nie jest, gdyż jest to uprzedzenie i inwektywa. Tutaj właściwie dyskusji nie ma, ponieważ cokolwiek Niemcy uczynią nam dobrego będzie odczytane jako “ściema” podczas gdy każdy (nieunikniony przecież) konflikt interesów będzie dowodem na Niemieckie knowania. Co więcej, zwolennicy prounijnej polityki stają się w ramach takiej optyki wrogami ojczyzny, którzy dopuścili się haniebnej zdrady.

Ja mogę i potrafię bardzo grzecznie dyskutować o poglądach, lecz nie widzę najmniejszego powodu, żeby darzyć szacunkiem osoby, które rozpowszechniają bazujące na uprzedzeniach insynuacje.

Mogę rozmawiać o tym, że Żyd Trampowski był skurwysynem (postać autentyczna z dziejów Wrocławia), lecz nie będę dyskutował z kimś, kto mówi, że wszyscy Żydzi to świnie, bo ten ktoś jest po prostu antysemitą i tyle. Sam zasługuje na nazwanie go świnią i tyle.

Konsekwentnie, życzliwie potraktuję każdego, kto powie np. (w świetle książki Centkiewicza i Gontarczyka), że życiorys Wałęsy zasługuje na wnikliwe przebadanie, lecz nazwę gnojem każdego (włączając Gwiazdę, Walentynowicz i Wyszkowskiego), kto będzie mówił, że Wałęsa nie zasłużył się w czasach Solidarności, że cały czas działał na jej szkodę, że właściwie był SB-ckim szpiclem na motorówce przywiezionym i obsadzonym w roli łże-szefa.

Dlaczego? Ano dlatego, że (póki co) nie ma na to żadnych dowodów (a nawet są kontr-dowody) a cała historia ma wszelkie cechy teorii spiskowej, w ramach której żaden dowód/argument nie będzie wystarczająco mocny, aby Wałęsę zrehabilitować.

Podobnie ma się w przypadku słynnego już “Układu”. Otóż ja nie mam wątpliwości, że istnieją wszędzie silne związki biznesu i polityki (co więcej – uważam je za normalne – lepiej, kiedy politycy reprezentują jakieś wymierne interesy niż działają motywowani wyłącznie próżną żądzą władzy…). Niemniej jednak zbudowana przez polską “prawicę patriotyczną” teoria “Układu” nie nadaje sie do falsyfikacji i jako taka nie jest poglądem (czyli teorią właśnie), lecz jest typową supozycją służącą do niszczenia politycznego przeciwnika, gdyż “Układ” – tak jak został zdefiniowany przez Kaczyńskich – jest prostą konsekwencją pokojowej tranformacji ustrojowej w Polsce. Po prostu, dawny partyjny dyrektor kombinatu miał duże szanse na dorobienie się – większe niż przeciętny Kowalski – ale co z tego???

Wracając jednak do głównego wątku… Ja nie udzielam się na blogach towarzysko. Ja w ogóle towarzystwo “walę”. Jestem chyba skrajnym indywidualistą i nie łapię się na żadne koterie. Nie robią na mnie wrażenia wybrzydzania, że “kogoś krytykuję a on przecież taki fajny jest”. Nie znoszę śmieciarzy, którzy zamiast coś konkretnego napisać, wrzucają wszędzie swoje mentalne śmieci w postaci głupawych jednozdaniowych komentarzy, z których nic nie wynika – nawet nie są śmieszne (to o tobie Igła). Nie znoszę cyników, których jedyny przekaz sprowadza się jedynie do tego, że “i tak nie warto”. Nie znoszę leni, którzy przekonują, że nic się nie uda. Nie znoszę cwaniaczków, którzy zawsze ustawią sie pod wiatr. Ja może jestem “totalny” – ale naprawdę nie szukam na blogu towarzystwa. Szukam ludzi, którzy chcą wymieniać i dyskutować POGLĄDY a nie epatować uprzedzeniami i insynuacjami. Mam głęboko w d… co ktoś tam sądzi. Interesuje mnie co myśli. Niestety – mało kto w tym kraju myśli (myślenie wymaga wysiłku) i przemyślanych poglądów mamy w Polsce deficyt a uprzedzeń, stereoptypów i insynuacji nadmiar. To chyba trend światowy, ale nasze życie polityczne przestaje być emanacją intelektu a staje się przesycone emocjami, które żywią się uprzedzeniami. Uprzedzenia udają fakty. Insynuacje – po wielokroć powtórzone – staja się faktami… Nie widzę powodu, żeby byc grzecznym wobec tych, którzy je (bezrefleksyjnie) rozpowszechniają.

Salon24.pl okazał się być istną krynicą takiego intelektualnego zaprzaństwa. Tam “fakt”, że Michnik jest SBkiem jest właściwie poza dyskusją – to jest na S24 pewnik. Dlatego stamtąd uciekłem.

Pojawiłem się tu i kiedy wszedłem w ten portal, to okazało się, że jest tu może grzeczniej, ale dalej bryluja tu kolesie bazujący na “wiedzy mniemanej”. Kolesie uważający, że nazwanie kogoś bezpodstawnie szpiclem to pogląd a nazwanie autora tego poglądu burakiem, to już obraza. Nie – dla mnie to jest dokładnie to samo! Taki jestem – możecie wybrzydzać, że mało delikatny, ale to akurat się nie zmieni.

Czekam na odzew,

Nie dostarczył mi Pan materiału do polemik nad czym mogę ubolewać, ale nie muszę.

Ciekawa jednak rzecz, napisał Pan:

“(...)ale jeszcze zamiast mówić, krzyczy”

ot widzi Pan?

Skąd my wiemy a przecież wiemy, i mówię to bez cienia sarkazmu, że ktoś krzyczy choć pisze, że ktoś próbuje nas obrazić choć z użytych słów tak koniecznie wynikać to nie musi, że ktoś nas lubi a ktoś inny właśnie przestał?

Panie Sergiuszu to jest dopiero niesamowite…

Pozdrawiam dzieląc się z Panem kolejną zagadką wszechświata…

w tym przypadku to akurat aż tak tajemne nie jest, bo Pan Zbyszek nie oszczędza na wykrzyknikach ;)

Ale poza tym zgadzam się z obserwacją, że lata praktyki w czytaniu słowa pisanego (lub jakiś szósty zmysł) pomagają odczytać także to, co na białej przestrzeni pomiędzy słowami.

ja jestem z tych co palą mosty. rozwód, czy rozbrat z kimś to nie jest to tabletka od bólu głowy, raczej amputacja. i jak to w przypadku amputacji – odcięta ręka jeszcze jakiś czas swędzi. ale potem przestaje :) ...

I’d rather be a free man in my grave
Than living as a puppet or a slave

Panie Segiuszu… nudzi mnie to. O co Panu chodzi? Jak ktoś chce rozmawiać, to proszę. A jak ktoś szuka akceptacji dla opowiadanych przez siebie fanfaronów, to nie. uwagi o kulturze osobistej pozostawię na boku. Powiedziałem – uważam, że przede wszystkim nie ma kultury ten, kto rozpowszechnia bzdety. Tak w ogóle – zaczyna mnie to wnerwiać. Czy może mi Pan powiedzieć, o co Panu chodzi? Że mam nie atakować bezpośrednio blogerów – tak? Że jak Sergiusz plecie androny o “zgranym froncie antylustracyjnym”, to nie mogę napisać, że to są androny? Że mam niby pisać “Rozumiem stary, że mogłeś odnieść takie wrażenie, ale wydaje mi się, że nie ma zmowy panów Waltera, Wejcherta i Michnika, ale to tylko moje zdanie i rozumiem, stary, że możesz mieć inną opinie i takie twoje prawo a ja cię, stary, bardzo szanuję a twoją opinię uważam za ciekawą, chociaż może odrobinę przesadzoną, chociaż może masz trochę racji, bo przecież coś było na rzeczy…”

Nie – tak pisać nie będę. Jeśli uważa Pan, że tak pisać trzeba, to do widzenia.

A mnie się podobają Twoje wpisy i komentarze. Uważam, że są wzorcowe. Nie, że kadzę, ale po prostu są zawsze bardzo akuratne – emocjonalne LITERACKO, lecz rzeczowe MERYTORYCZNIE. Może ja przesadzam w radykaliźmie, ale mam swoje racje.

Powiem jeszcze tak dla pokazania o co mi chodzi:

Czasami mówi się, że RM jest prawicową alternatywą dla GW.

A ja uważam, że to nie jest prawda. RM to gówniana alternatywa. Dlaczego?

Ano dlatego, że GW jednak drukuje teksty oponentów, drukuje opinie kontrowersyjne a RM jest jedno-przekazowe i koniec, kropka.

Taka jest właśnie różnica pomiędzy pół-prawdą (typowe dla GW) a gówno-prawdą (typowe dla RM).

Pan zdaje się widzieć te subtelności i chociaż dal Pana wychodzę na “totalniaka” – a więc na kogoś o sztywnym umyśle, to nadal Pana szanuję, bo Pan dobrze piszesz.

Szanuję też Sergiusza, bo jest (jak mi się wydaje) ‘ownerem” tego bloga – a to akurat fajne jest. Nie podoba mi się jednak, że chce tak to ułagodzić, bo twórczy nieład jednak krzepi. A bzdeciarzy należy piętnować i basta!

Najlepiej takim co czytają ale sie nie odzywają albowiem oni posiądą coś tam….

PS
piątka Panie Sergiuszu za tekst.

ukłony

o co mi chodzi, to już napisałem jasno.
Powiem Panu tak: nie sztuka strzelać.
Trzeba jeszcze używać celownika.
Wszystko przed Panem jeszcze na TXT :)

Pozdrawiam Pana.

cieszę się, że tym cudem nemo49 wypłynąl na powierzchnię :)
Dziękuję.

Jednym sprawnym ruchem Pan Szczęsny przejął txt.

Igła okazał się zbyt tajemniczy i minimalistyczny w komentarzach przez co niezrozumiały.

Sergiusz za to nudzi i nie wiadomo o co mu mianowicie chodzi.

Jarecki zamilkł więc nie dostał recenzji.

Kilku osobom się oberwało choć już anonimowo zatem każdy może siebie tam odnaleźć. Jeśli chce.

Grześ został zaaprobowany.

Nie wiem co ze mną, ale boję się zapytać...

Bliska mi jest buddyjska zasada , żeby odzywać się tylko wtedy kiedy to może ulepszyć ciszę. Czyli w moim przypadku prawie nigdy :) Nie dotyczy to salonu24 bo to są Dzikie Pola – tam sobie udzieliłem dyspensy i czasami folguję swoim najgorszym instynktom…
PS – Grześ
Pani Ustronna nie jest kimś , kogo można porwać. Oddaliła się w sobie tylko znanym kierunku :((

Ukłony

Bardzo Ci dziękuję za te słowa przepiękne.

Pozdrawiam nie zagadując swojego wzruszenia…

ale wiemy, że wróci.
A i bywaj czasem tez tu, wiem, że nawracanie Nicponia jest ciekawsze może, ale nieskuteczne za to:)
Chyba, że jak ja lubisz przegrane sprawy.

pzdr

Wpis Banana dobrze mnie nastoił. Igła też wreszcie coś sensownego napisał w komentarzu. Pomyślę. Poczytam. OK. Ale mam nadzieję, że inni też pomyślą i utemperują folgowanie stereotypom. Było by dobrze, Panie Sergiuszu. Było by dobrze…