Dokładnie w tym samym czasie, co Reich – gdy przygotowaniami i późniejszym prowadzeniem wojny można było stworzyć warunki, w których z jednej strony oczekiwania “zwykłych ludzi” wobec komfortu były znacznie mniejsze, niż normalnie, a z drugiej bardzo rozrośnięty aparat państwowy był uprzywilejowany. Oba te ustroje cechował lewicowy mechanizm, zgodnie z którym ludzie pracujący dla uprzywilejowanych instytucji (w tym jedynie słusznej partii) oraz ich rodziny stanowili bardzo dużą część społeczeństwa.