Żydowska:

tę cywilizację Koneczny zalicza do cywilizacji sakralnych, w których „metoda życia zbiorowego wynika z bezpośredniego nakazu religijnego”. Człowiek w takiej zbiorowości podlega wg Konecznego tylko takiemu prawu publicznemu, które ma wyłącznie religijny charakter. Religia nabiera tu cech ściśle prawnych, przez co litera prawa wypiera ducha religii i moralności i zastępuje je przekonaniem, że prawodawstwo nadało treść i formę państwu, społeczeństwu i rodzinie.

Cywilizacja ta ma przy tym charakter gromadnościowy, brak więc w niej miejsca na wolność ludzkiej jednostki, (Bóg zawarł przymierze z całym narodem i cały naród jest odpowiedzialny za jego dotrzymanie; cały też ma uczestniczyć w korzyściach stąd wynikających). Nie jest więc tolerowana żadna indywidualna twórczość, pomysłowość i oryginalność człowieka, jest on poddany nakazom krępującym działalność od urodzenia aż do śmierci.

Na marginesie można dodać, że istniejące i wyraźnie podsycane przekonanie o znaczącym udziale Żydów we wszelkiego rodzaju działaniach innowacyjnych dotyczy tych z nich, którzy zerwali więzi ze swoim środowiskiem religijnym.

W odniesieniu do etyki, Koneczny wskazuje, że Żydzi mają ich cztery: ściśle przestrzeganą tylko w Palestynie, w golusie (diasporze) z wieloma dyspensami, a tu i tam inne dla współwyznawców, a inne dla gojów. Bliźnim jest u nich tylko współwyznawca.

Religii też jest cztery: kreatyczny monoteizm wyznawały zawsze tylko wyjątkowe jednostki, ( można przyjąć z dużą dozą pewności, że użyte przez Papieża określenie „starsi bracia w wierze” odnosiło się do tej właśnie części społeczeństwa żydowskiego), religią ogółu była i jest monolatria. W Talmudzie kreatyzm miesza się z emanatyzmem. Emanatyczne są kabała i pylpul,(kabała bazuje na twierdzeniu, że wszystkie byty, zarówno duchowe jak i materialne, stanowią emanację istoty boskiej i charakteryzuje się wiarą w demony i praktyki magiczne, nauką o imionach Bożych, dzięki poznaniu których można poznać naturę Absolutu, oraz nauce o magicznym znaczeniu alfabetu hebrajskiego), a nowoczesny chasydyzm stanowi syntezę systemów kabalistycznych. Znamienna jest tu wiara, że cadyk może podporządkować swej woli nawet wolę Boską.

Jehowa nie może być życzliwym dla żadnego innego ludu, a tylko dla Izraela; na mocy kontraktu ma sprawić, że Żydzi będą panowali nad światem, wszystkie zaś ludy ziemi mają być ich podnóżkiem. Naród wybrany przyrzekł z kolei Jahwe, że On będzie jego Bogiem, (fakt istnienia innych bogów jest nieistotny – w apokryfach St. Testamenty występujre litania Bogów Jahwe), po wszystkie czasy oraz, że tylko jemu synowie Izraela oddawać będą cześć i uwielbienie. Na tym, zdaniem Konecznego, polega istota monolatrii. Tora zaś nie jest objawioną religią, a objawionym prawem.

Ekskluzywizm, (to taka łagodna nazwa rasizmu), omawianej metody ustroju życia zbiorowego wynikał z przeświadczenia, że tylko Żydzi są narodem wybranym, a inne nacje są godne pogardy i winny być traktowane jak wrogowie. Wnioskiem z żydowskiego mesjanizmu było przeświadczenie, że wszystko, co w ich postępowaniu jest złe, zostanie im wybaczone w Dniu Pańskim i wtedy zostaną zbawieni jako cały naród. Talmud zaleca, aby wyznawcy judaizmu unikali kontaktów z członkami innych wspólnot religijnych, a nawet z przedmiotami przez nich używanymi. Koneczny stwierdzał, że etyka żydowska „ jest i będzie wroga nie-Żydom, a to dla swej dwoistości, co w praktyce wychodzi na to, iż Żyd względem otoczenia nieżydowskiego pozbawiony jest etyki”.
Narzędziem jakim posługują się Żydzi w walce z innymi cywilizacjami dla zdobycia władzy nad światem jest np. wolnomularstwo (masoneria). Ich mesjańskie królestwo to jedno, dyktatorsko przez wyznawców judaizmu rządzone państwo światowe (globalizm). Im także przypisywana jest „ spiskowa teoria dziejów”. Zdaniem Konecznego, szansę na realizacje swych celów dostrzegli Żydzi także w komunizmie, prowadzącym do ruiny dotychczasowego porządku świata, aby na jego gruzach móc zbudować swe mesjańskie królestwo, ( patrz „ Tajemnice mędrców Syjonu”).

Tak więc wszelkie działania prowadzące do rozkładu moralnego społeczeństw są przez Żydów promowane i pożądane. Ciekawe jest przy tym opracowanie ks. Pranajtisa, prof. języka hebrajskiego, liturgiki i śpiewu kościelnego w Akademii Duchownej w Petersburgu. W swym dziele „Chrześcijanin w Talmudzie Żydowskim” zawarł on m.in. zwroty jakich używali talmudyści w odniesieniu do chrześcijan. Oto niektóre z nich „ to nieczyste zwierzęta plugawe jak gnój, niegodni zwać się ludźmi, rozmnażają się w sposób zwierzęcy, są pochodzenia diabelskiego, nawet trup zmarłego chrześcijanina nie różni się od ścierwa zdechłego zwierzęcia”. Chrześcijan, jak uczy Talmud, należy przede wszystkim unikać, a jeżeli jest to niewykonalne, to zabijać. Tych, którzy nie należą do narodu izraelskiego, trzeba zabijać, „ponieważ są ciemięzcami, resztkami Amelekitów, których nakazuje tępić starożytne prawo”.

Niewątpliwie znajomość tej pracy wpłynęła na poglądy Konecznego. Ciekawe, że Crommwel dla usprawiedliwienia swych ludobójczych działań sięgnął właśnie do tego uzasadnienia, podsuniętego mu skwapliwie przez doradców żydowskich. Dokładnie na tych podstawach zbudowane zostało państwo Hitlera, wzbogacone jedynie o niemiecki bizantynizm. Skutki są powszechnie znane. Zadziwia jedynie żydowska propaganda próbująca, wbrew faktom, obarczyć winą chrześcijaństwo za powstanie tego zbrodniczego eksperymentu historycznego.

Opisane powyżej cywilizacje Koneczny zalicza do typu gromadnościowego, gdzie brak indywidualnej odpowiedzialności za postępowanie poszczególnych członków społeczności.

Łacińska:

jest to metoda życia zbiorowego oparta na supremacji sił duchowych nad materialnymi. I to odróżnia ją od pozostałych 6 cywilizacji. Dzięki temu osoba ludzka ma zagwarantowaną godność osobistą (personalizm), a państwo oparte jest na społeczeństwie, prawo zaś na etyce. Każdy ma prawo ciągłego doskonalenia się. Wg ks. Michała Poradowskiego zasada ta wykrystalizowała się na dobre już w średniowieczu, a jej podstawy filozoficzne opracowane zostały w koncepcji politycznej św. Tomasza z Akwinu.

W tej cywilizacji występuje współmierność wszystkich kategorii ludzkiego bytu. Cechami charakterystycznymi są tu: wiara w Boga – jako uzasadnienie uniwersalnej moralności, prawo – jako funkcja regulatora stosunków między ludźmi (nie stosuje się prawa zemsty), rozdział Kościoła od państwa, państwo obywatelskie, oraz pluralizm polityczny. Należy przy tym pamiętać, że odejście od którejś z tych zasad, czy wprowadzenie jakichś elementów zamiennych zawsze będzie stanowiło zagrożenie dla tej cywilizacji. Wynika to z prawa mówiącego, że niemożliwe jest pogodzenie odmiennych metod życia zbiorowego w jakiejkolwiek ich części. Np. niemożliwym jest połączenie mentalności wyznającej zasadę siły przed prawem z taką która uznaje prawo przed siłą. Wpływ katolicyzmu na cywilizację łacińską wiązał się wg Konecznego z wprowadzeniem czterech postulatów:

1. nierozerwalność monogamicznego małżeństwa, poprzez nadanie mu charakteru sakramentu usankcjonowanego przez Boga;
2. dążenie do zniesienia niewolnictwa;
3. zniesienie prywatnego sądownictwa i przekazanie go władzy publicznej;
4. niezależność Kościoła od władzy państwowej.

Próby podważenia roli Kościoła w obaleniu niewolnictwa, Koneczny znał i odrzucał. Uważał, że podstawą odrzucenia niewolnictwa przez Kościół była nauka Chrystusa i słowa św. Pawła w Liście do Tesaloniczan :„Kto nie chce pracować, niech nie je”. Polskim wkładem w tworzenie się tak rozumianej doktryny społecznej jest postać Pawła Włodkowica reprezentującego stronę polską przed trybunałem papieskim w sporze z Krzyżakami, kwestionującego ich żądania uznania za prawne „nawracanie mieczem”.

Warto jeszcze poświęcić uwagę protestantyzmowi, religii mającej także istotny wpływ na powstanie odmian kulturowych cywilizacji łacińskiej. Luter odrzucał w swych wystąpieniach ustalenia Ojców i Doktorów Kościoła, oraz tradycję związaną z Kurią rzymską. Podważał też autorytet papieża i hierarchii kościelnej. Ten kierunek działań przyczynił się, zdaniem ks. Trzeciaka do rejudaizacji Kościoła w kraju jego działania, a przykładem jest zalegalizowanie bigamii Landgrafa Heskiego Filipa przez powołanie się na Patriarchów Starego Zakonu.
W protestantyzmie odrzucono także zasadę kapłaństwa, a pastorowie, podobnie jak rabini, są jedynie urzędnikami religijnymi i doradcami gmin wyznaniowych. Żydowski był też gromadnościowy stosunek do Boga i zbiorowa odpowiedzialność przed Nim. Wprowadzona zasada „ czyja władza, tego religia” stała się praktycznym potwierdzeniem wyższości prawa publicznego nad prywatnym, oraz przewagi państwa nad Kościołem w tym rejonie Europy. Stąd, jak pisał Koneczny „ protestantyzm obwieścił, że państwo i polityka zwolnione są od moralności”.
Ten element bizantynizmu przy rejudaizacji Niemiec dał podstawy powstania nazizmu. Także Tomasz Muenster i Jan Kalwin nie byli zwolennikami tolerancji religijnej, a zainicjowane przez nich wojny były bardzo krwawe. To właśnie w tych środowiskach było najwięcej stosów dla czarownic i heretyków. Działalność Świętej Inkwizycji wobec zniszczeń jakich dokonała Reformacja to dziecięce igraszki.

Tyle charakterystyki ogólnej. Jest to oczywiście maksymalny skrót na jaki udało mi się zdobyć. Całość opracowań z tym tematem związanych zawarta jest w kilku tomach. A kilka kolejnych zawieraja nowe komentarze i rozważania.

Podsumowaniem tego opracowania winny być uwagi dotyczące moralności występującej u ludzi wychowanych w różnych cywilizacjach. Tu Koneczny twierdzi, że każda cywilizacja ma swoją etykę, a zachowania moralne znacznie się różnią. We wszystkich cywilizacjach zawsze potępiano jedynie kradzież, cudzołóstwo, zdradę swego zrzeszenia, oraz brak czci względem starszych jego członków.

CDN