Echo Łyżeczkowe zamilkło w korytarzu. Kot, widząc, że goście poszli, poszedł do pokoju, gdzie Misqot czytał Nicponia, a żółw wdreptał siępod kominek.

Dobry jest ten czas między sprzątaniem ze stołu a pójściem spać, kiedy wydaje się, że jest godzina 23, a jest 00.30. Fajnie jest, tak siedzieć w czarnym i srebrnym od nocnego światła pokoju, na sofie i widzieć na przeciw mądre spojrzenie Baszki. I dużo mówić, i dużo słuchać. W ciepłej ciszy Baszkowo-Misqotowego mieszkania. I wiedzieć, że nawet jak nic nie mówię, to i tak jestem zrozumiana. Dobra rozmowa, dobre milczenie.

Ech, Baszko, jużem Ci w mailu napisała. Mądra jesteś. I dobra.