Baszka prosiła, żeby przypomnieć, bo Baszka była pod gigantycznym wrażeniem picia wódki przez Sosenkę! Wyżej wymieniona kieliszek (sic!) kolorowej wódki spijała godzin 5 i na koniec było go jeszcze pół, gdy podczas ścielenia łóżka wylądował był on wraz z zawartością na podłodze!
(a mogłaś, jak ja pić wino- mniam!)

No tom znów sygnał puściła! :)

Pozdrawiam wszystkich sympatyków spotkań (zwłaszcza tych spontaniczno-wproszeniowych! ;) oraz wszystkich sympatyków mojego, jakże urokliwego, miasta!!!barabasz – baszka

na konjakie to jest arcynapój. Smakuje doskonale – i to nawet mężczyznom.
W naszym języku – tu już nie będę kaleczyć – to żurawinówka na koniaku (mylnie zwana wiśniówką).
Oto i ona:
http://www.nemiroff.ua/vodka/klukva/

jakbym był złosliwy czepnąłbym się, że zbyt idyllicznie było,ale, że nie jestem, to się nie czepnę.
Pozdrówka.

wybiera wódkę?
No nie spodziewałbym się tego.
A w sumie uświadomiłem sobie, że pierwszy komentarz zabrzmiał, jakbym tam był, bo skąd mam wiedzieć jaki był klimat, no, ale z tekstu wynika, że fajny.

tak się nie robi!
Plotki to mój żywioł, tylko ciiii :)

jest czas na wino i jest czas na wódkę – kolorową właśnie, gdyż czyste są niepijalne. Przynajmniej dla mnie.
Klukwę pierwszy raz smakowałam w Kamieńcu Podolskim, łażąc po przyległościach twierdzy. Średnio wyobrażam sobie łazęgę z korkociągiem w kieszeni :)

czyżbyś coś organizował?

Damom?

zacznę od formalnych zaproszeń wypisanych na grabowanej skórze osła, dodam forpocztę w postaci gołąbków które dostarczą przesyłki, zamieszczę skan zamówienia czerwonego dywany o długości od prateru do drugiego piętra,na txt podam przepis na bigos, który zrobi zona przed wyjazdem, ufff na nic wiecej mnie nie stać a/i przy okazji naprawię swój wizerunek:)
może tym zmyję hańbę...

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

to też mi nie odpowiada, ale niech i inne Panie się wypowiedzą.
A serio mówiąc, kiedyś fajnie byłoby tekstowisko przenieść chwilowo na jak najbardziej realne pastwisko (łąkę albo halę znaczy).

raczej na myśli miałam. A i sosnowy zagajnik byłby chyba w sam raz.
Pozdrawiam.

Ponieważ Dyskutantów tu wielu, więc pozwolę sobie na razie obdarzyć wszystkich uśmiechem i podziękować za przemiłe słowa. Mała refleksya: wróciwszy z Zabrza, zauważyłam, że pozostawiłam za sobą wszelkę cywilizację i przedmurze chrześcijaństwa w ogóle.. Prawda o moim osiedlu jest taka: Kościół ma wyburzone ściany, główna ulica rozryta, podgłówna rozryta, droga, którą biegnie objazd – też w remoncie, a w moim pokoju zamokła ściana i ściana też w remoncie.

A teraz zapraszam do dalszej dyskusji wspólnej zabawy :)

Kłaniam się zielono

dzielnie nie dawałaś po sobie poznać, że wódki dotąd nie pijałaś. A co do Twojego miejsca zamieszkania i filmu o wojnie, który w okolicy kręcą, pamiętaj – zawsze możesz do nas wrócić i przeczekać aż po koniec produkcji. ;)

A tak poza tym, to dobrze się wczoraj rozmawiało.
barabasz – baszka

Jak wiesz, jestem sympatykiem spotkań wproszeniowych (zwłaszcza :)), Waszego mieszkania (w remont już nigdy nie uwierzę, ale firanka w kuchni mnie urzekła), Waszego wina, Waszych gości (Sosenki!), Was w ogóle. I w ogóle. Ale w Waszym mieście wolałabym krócej błądzić w poszukiwaniu autostrady, która się nie znalazła. Na szczęście znalazła się Średnicówka, więc ostatecznie trafiliśmy do domu. ALe o tym już wiesz…

Zatem Moim (i nie tylko moim) ulubionym Agnieszkom wszelkiej pomyślności, dróg przez las, które prowadzą do drzwi przyjaciół, zdrowia i miłości, która się mieni blaskiem dnia i nocy!

Następnym razem postaram się uprzedzić “ten” Twój esemes, ale tak poza tym – ZAWSZE SERDECZNIE ZAPRASZAMY!!!

p.s. firanki to pamiątka po babci Michała, która była Niemką i której, niestety, nie było mi dane poznać.

barabasz – baszka

czyta się dla opowieści innych, nie dla własnego komentarza. Jakbym miała nie pamiętać? :)

barabasz – baszka

Spóźnione ale najserdeczniejsze życzenia od Kocica z Łucją :)

Pozdrawiam serdecznie,

Dziękuję bardzo :)
Musiałam sobie trochę powetować fakt, że na Śląsku trudno się na jakieś życzenia imieninowe doczekać. Za to na urodziny nikt nie pyta – wszyscy przychodzą. A ja wolę po polsku…