Niedawno wyśmiewałem dziennikarzy, którzy zorientowali się co to Twitter, gdy ten stał się już netowym gigantem, a wczoraj Jarecki stroił sobie żarty, porównując video-orędzia Obamy i obu naszych Kaczorów. Niewiele mi pomogło obejrzenie tych klipów w wersji niemej, ale i tak polecam, bo więcej wtedy widać.

Chyba jest jednak gorzej niż myślimy, skoro nawet Igła promuje czynny bojkot wyborów, i to pomimo, że i tak przygniatająca większość wyborców, nie tylko w Polsce, ma szczery zamiar zbojkotować eurowybory po cichu, no chyba, że przy grillu czy innym barbeque będzie głośna muzyka.

Jako interesujące rozwinięcie tekstu Jareckiego polecam natomiast ten pełen linków i przykładów tekst, z którego można się dowiedzieć, że nasi politycy, a przynajmniej tzw. najwięksi gracze (żenada nie gracze), zasadniczo nadal olewają Internet.

Kiedyś myślałem, że to kwestia pokoleniowa, że to może jedynie ignorancja, ale teraz, gdy cały świat, a zwłaszcza nasi lokalni spece od politycznego wizerunku mają gotowe case study w postaci netowej kampanii zwycięskiego prezesa amerykańskich landów, no to nie da się sprawy wytłumaczyć ignorancją i pokoleniowym zapóźnieniem. No nie wiem, może te ludki boją się Internautów? A może trochę jedno i trochę drugie.

Oto fragmencik całego tekstu:

PO i PiS na wybory do Parlamentu Europejskiego planują wydać po 9 mln zł. SLD przeznaczy na ten cel o 1/3 mniej. Jaka część tych budżetów przeznaczona zostanie na kampanię w internecie? Znikoma. Wciąż podstawowym elementem promowania się kandydatów w sieci są ich witryny internetowe lub proste wizytówki na partyjnych stronach. A e-maile wysyłane do sztabów wyborczych pozostają bez odpowiedzi. Eksperci są zgodni – politycy nie rozumieją internetu i traktują sieć jak kolejne jednokierunkowe medium. Obserwacja zachowań kandydatów do PE w sieci zdecydowanie potwierdza tę tezę.

Albo kolejny fragment:

Podobnie rzecz ma się z blogami – panel edytorski wszystko zniesie, czytelnik-internauta już nie. Bardzo często politykom brakuje wyczucia – jak prowadzić blogi, o czym pisać, jak zachęcać do interakcji. Wciąż niewykorzystanym w kampaniach e-marketingu politycznego, a dającym ogromny potencjał obszarem jest blogosfera. Nawiązywanie relacji z wpływowymi blogerami w zakresie dystrybucji i interakcji z czytelnikami to rzecz całkowicie obca naszym politykom.

I tym kapitalnym podsumowaniem: panel edytorski wszystko zniesie, czytelnik-internauta już nie – zakończę, zanim znowu tekst zacznie mi skręcać na dumki o kondycji blogosfery.

P.S.
W tym zdaniu o nawiązywaniu relacji z wpływowymi blogerami w zakresie dystrybucji to pojechali śmiało, cóż za fascynująca opcja! ehhh.. dzieci we mgle, a nie specjaliści. Należałoby im odpisać coś w rodzaju: blogosfera – nie dla idiotów!

P.S. 2
Z uwagi na przeważający internetowy analfabetyzm samych polityków i ich biurowego zaplecza (nie tylko w Polsce), nie dziwi aż tak bardzo, że nie czyni im różnicy przegłosowanie w PE prawa biorącego Internet za mordę. Mam też inny kłopot: czy strona typu www.TKM.cc ma sens? Mamy rozmawiać do lustra? Trzeba to zdaje się ponownie przemyśleć. W końcu nie będziemy odwalać roboty za baranów, którzy/które planują na samą kampanię offline wydać grube miliony. Redakcja weźmie sprawę do przemyślenia zatem.