Minęło pół roku pracy nowego rządu. I co? Nic. A co miało być. Nagle wszyscy, odetchnąwszy od dusznej atmosfery mieliśmy zacząć opływać w dobra? Gdyby je nawet rząd miał rozdawać, to i tak by je musiał najpierw w budżecie zaplanować. A to dopiero za rok.

Może ochrona zdrowia powinna by się była poprawić. To rzeczywiście. Ale rzecz wymaga znacznie dłuższego czasu na naprawę od zużytego na zepsucie. Psuli postkomuniści przez cztery lata, potem PiS był markował przez następne dwa lata naprawę. Teraz zaś przeszedł na pozycje postkomunistów, czyli przeszkadza jak może prostaczkom w głowach mieszając. Ale, mimo meandrów, widać obiecujący kierunek. Ba, minister zdrowia jest postrzegana poprzez opinię publiczną, jako jedna z trzech widocznych osobistości tego rządu.

Autostrady. Marnie się rozkręcają ale też nikt nie wykrzykuje o milionowych postępach w ich budowie, nikt nie organizuje powstawania trzymilionowych przyrostów liczby mieszkań i nikt nie kończy idiotycznych oksymoronów nie mniej kretyńskimi w tych okazjach zawołaniami żeńskich drużyn basketballowych.

Na stanowiska rządowe znacznie rzadziej są desygnowani śwagrowie a jak już, to jakby lepiej są dobierani merytorycznie. Fundusze unijne są przez rząd blokowane. Ale też ich wykorzystanie nie ma być jednym ze wskaźników jego pracy a musi nam wszystkim przynieść korzyść. Trzeba je zatem najpierw do potrzeb dopasować a nie sypać gdzie się da. Gierek już to robił ze znanym skutkiem.

Sprawiedliwość. Najbardziej spektakularna domena poprzedniego rządu. Nie budzą nas alarmy o porannych aresztowaniach członków rządu ale i oni jakoś mniej rozrywkowi i pazerni się stali. Nie ma spektakularnych zdjęć TVP o przeszukaniach, wyprowadzaniach. Jeżeli już są robione, to potajemnie i do studia przynoszone przez autorów w takich miejscach ciała, że w je ustępach wydobywać trzeba. Potem też z daleka wydzielają stosowną woń. ABW nie stała się bardziej profesjonalna ale też nie dopuściła do żadnego samobójstwa. Policja nie wdarła się bez nakazu do domu byłego posła opozycji, nie powaliła go na ziemię i nie groziła zastrzeleniem na oczach niewiast, przy okazji poddając w wątpliwość obyczajność ich teściowych.

Premier rządu nie ustala wprawdzie drobiazgowo szczegółów policyjnych operacji swojej władzy. Szef rządzącej partii nie zgłębia akt śledztw. Nie mamy już wszechogarniającej nas szarej sieci, której się musimy ustawicznie bać. Mógłby być podobno bardziej pracowity. Ale mamy w miarę normalne stosunki z państwami ościennymi. Nie wytaczają nam wojen kartoflowych czy innych.

Ot, wróciła normalność, w dodatku bez postkomunistów. Dlatego jasność widzę.