zatrzymał mnie Twój wpis

Kłaniam się :))
_____________________________
wiedzieć rzecz ludzka, podobnie jak błądzić
nie wiedzieć też można, nic to złego
jednak tkwić w fałszywym przekonaniu jest błędem

ładnie napisane, acz dwie rzeczy oczywiście polemicznie potraktuję:)

Uważałbym z tą częścią “czuwam”, wydaje mi się, że w Polsce jest ona zbyt rozwinięta właśnie, zbyt dużo nieufnośc, zbyt dużo uprzedzeń, zbyt dużo “czuwania” takie radykalnego.
Brak za to pozytywnego podejścia do innych i radości z wspólnego czynienia czegoś.
Od razu trzeba wietrzyć u innych, zło, ignorancję świadomą, złą wolę, manipulację itd

Zresztą socjologowie od dawna gadają, że poziom tzw. zaufania społecznego w Polsce jest strasznie niski.

I to jest problem, bo czekamy aż państwo za nas coś zrobi, bo przeciez podatki płacimy, a nie robimy sami tego, wspólnie.

A i co do końcówki, nie tylko wierność, ale i lojalność.

Nie wiem, ale moim zdaniem ważnym skłądnikiem patriotyzmu jest lojalność.
bez względu na to że jest mnóstwo rzeczy które nam się w ojczyźnie nie podobają, to nie zrzekamy się obywatelstwa i nie wyjeżdżamy do Ekwadoru:), jak pewien sympatyczny showmen planował i ogłaszał, tylko trwamy na warcie:)

To tak jak z przyjaźnią, co trwa, możemy zostać zranieni, wiemy, że druga osoba ma mnóstwo wad, ale wiemy, że ta przyjaź jest wiele warta i jesteśmy lojalni.

Ja zresztą i w necie w sumie lojalny jestem, znaczy do miejsc się przywiązuję i trwam na tym TXT aż do zderzenia z ewentualną górą lodową:) i zatopienia.

Może to gupia jest taka lojalność i nieeleastyczność, ale mam tak w sumie.

Jak w jednej bitwie Dakotowie, zaplanowali, zdecydowali się wysłać pewien oddział wojsk przeciw Jankesom i przegrywać zaczęli, los bitwy na ich korzyść mogłaby odmienić decyzja wysłania innych wojsk, które niedaleko stały, ale oni nie zrobili tego, bo bitwa miała się konsekwentnie toczyć wg planu i tak jak zdecydowali.

Bitwę przegrali, kiedyś się strasznie wkurzałem na tę nieelastyczność jak o tym chyba w “Złocie gór czarnych” Szklarskich czytałem, teraz jakoś mi ta postawa imponuje w sumie

Sorry, że jak zwykle popłynąłem nie na temat.

pzdr

O jakim zaufaniu mówisz? Ja rozglądając się wokół siebie nie widzę jakiś oznak braku zaufania – chodzi mi o ludzi wokół mnie. NIe twierdzę, że wszyscy mają na 100 procent sobie ufać ale wydaje mi się, że można liczyć na ludzi.

A zaufanie wobec Państwa to już inna bajka.
Do państwa żadnego zaufania nie mam – blisko zero zaufania zwłaszcza w ostatnich dwu latach.
Na policję nie mogę liczyć, na służbę zdrowia w jakimś małym wycinku. Jedyna pociecha to taka, że jak zapracuję to mam.. . A jak nie, to nie mam. A więc sam wpływam na swój los.

Czuwanie – Niemcy ponoć mówią “zaufanie dobre” a kontrola jeszcze lepsza. Więc jak ktoś jest wporzo nie ma co się bać a także – jeśli jest godny zaufania, to myślę, że i patrzy z zaufaniem w stosunku do innych.

Co do wspólnych działań ja idealistą nie jestem. Różne dzieła integrują różne środowiska i wydaje mi się, że to bardzo dobry objaw.

A co do patriotyzmu to czuję się Polakiem. Można byłoby napisać osobny post o tym co to znaczy ale dziś jakoś nie mam siły na wgryzanie się w temat – zrobiłem trochę kilometrów i mam dosyć.. .

Pozdrawiam!!!!

ps.
Ciekaw jestem jak ustosunkujesz się do Marka.
************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

czuwania za dużo moim zdaniem przerodzic się może w chroniczną nieufność, chroniczne zgorzknienie, chroniczną frustrację, z dwoja złego wole byc naiwny i się przejechać a zachować spontaniczność i radość niż wszystkowiedzącym, pozbawionym złudzeń lepszym być, który wszystkich innych z góry traktuje, z pogardą, z niechęcią, nieufnością.

Nie lubię lepszych< nawet jak są dobrzy:)

Co do owoców, po owocach ich poznacie, okej, ale ile osób wyrokuje przed owocami, po prostu uprzedzeniami się kierując.
Socjlogowie różni, choćby Janusz Czapiński chyba.

ja widzę zresztą tą nieufność, tę postawę na “nie” na co dzień u wielu osób.

Wyjeżdżających za pracą i w ogóle wyjeżdżających z kraju rozumiem, w tym przykładzie bardziej mi o gadanie w stylu Cejrowskiego chodziło.

I o to, że nie zawsze trzeba wybierać to łatwiejsze, czym (teoretycznie) wyjazd za granicę jest.
Bo moje miejsce jest tu i teraz, nawet za te niecałe dwa kawąłki na miesiąc, a od lutego jak źle pójdzie, to za niecały jeden:)

Pozdrówka.

halo! Kolego obudź się.
Jeśli piszesz o kontroli to proszę Cię nie upraszczaj tematu. donikąd takie wnioskowanie prowadzi, naprawdę.
W innym miejscu piszesz, że dużo czytasz.
Odszukaj w wolnych chwilach informację komu – jakimi instytucjom – społeczeństwo najbardziej nie ufa. Znajdziesz tam wynik zaufania do policji

Ale Ty sobie ufaj Grzesiu, ufaj

Poprzyj nawet ich słuszny protest, że tak mało (oficjalnie) zarabiają. na boku mają trzy, a czasem trzydzieści razy więcej.

A tak na marginesie: państwo to nie jedynie policja, acz tylko jedna forma(cja) nacisku.
Definicję państwa zapewne znasz, dlatego się dziwię że uprościłeś tezę aż do niebieskich.

Grzesiu, jak tak dalej będzie to niebawem zabraknie Ci Kolego kolorowych papierków do zawijania w nie gówna.
A gdyby miało się okazać, że jesteś producentem – właścicielem fabryki kolorowych papierków do zawijania w te papierki gówna, to powiem Ci jeszcze Szanowny Kolego, że gówno zawinięte w kolorowy papierek dalej będzie t y l k o gównem, tyle że w kolorowym papierku
Na dziś, trzynastego w piątek, tyle.
__________________________________________
mnie już nic nie przeraża tak bardzo
wzrusza mnie płacz skrzywdzonego dziecka
i bezsilność złamanego człowieka.

Mam wrażenie, że piszesz na zbyt dużym stopniu ogólności.

Odnieś czuwanie do konkretu. No bo wiadomo, że czuwanie w nocy zamiast spania prowadzi do dyskomfortu.. . Podobnie kontrola.. zamiast zaufania.

W dziedzinie Państwa, kontrola musi istnieć, przykład działalność CBA. Brak tej kontroli prowadzi do katastrofy.

W dziedzinie osobistej, kontrola jest -dla mnie weryfikacją – komuś ufam ale zaczyna ten “ktoś” wykorzystywać moje zaufanie. Uruchamiam kontrolę i ograniczam swoje zaufanie.

A czuwanie? Jak najbardziej. Czuwać oznacza robić to co jest istotne i nie rozmieniać się na drobne. Dotyczy to zarówno spraw na dużym stopniu ogólności jak i spraw osobistych.

Ot czuwanie jak i kontrola to pewne narzędzia do lepszego i skuteczniejszego działania w dobrym tego słowa znaczeniu.

Uważam, że aby ufać ludziom trza czuwać jak i kontrolować(weryfikować) swoje zaufanie gdyż skąd i jak miałbym się dowiedzieć, że moje zaufanie nie jest infantylizmem w stylu bohatera anegdoty:

““Hej nie leź do boxu z lwem bo zginiesz!
NIe przesadzaj, ja tylko łapię motyle…”.

Ufać trzeba ale nie bez granic. Wszak sobie również ufam ale nie dogmatycznie.. .

Pozdrawiam.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

pisałem ci, że czasem wole być naiwny i zakładać dobrą wolę innych:)

Policjanci zarabiają różnie, akurat jak np. na prowincjonalne warunki to znacznie lepiej niż nauczyciele:)

Co do łapówek, wiesz, nie wszyscy biorą, znam takich, co nie.

I ani 3 qni 30 razy więcej nie mają.

Pino, bo ja się poświęcam jak “Siłaczka”, he, he, w końcu lubię mieć powody do narzekania.

A jak się zacznę bawić w tłumaczenia to mogę i w chatce w Bieszczadach mieszkać, tylko dostęp do neta mieć:)

Pozdro.

Chyb atak pojęta nieufność jest problemem dla samego nieufającego.. . Obawiam się, że świadczy to o kliniczności przypadku.. .

;-)))

Pozdrawiam.

p.s.
Znikam na dwa dni tam gdzie net nie dochodzi.. . :-))

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

są, są. Właśnie w takim jestem. :-))))

Porzyczyłem na chwilę iplusa i podłączyłem się do “matrixa”.

Pozdrawiam z Sudetów!

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .