Bardzo pięknie. I to gdzie się nie obejrzeć, to pięknie i jeszcze piękniej.

Dziennik się pisze codziennie, ale jak czytam wstecznie to okropnie dużo pracy, by te myśli na gorąco zapisywane porozwijać, by sens jakiś miały dla czytelnika. Kłopot też mam z objętością, ale coś wymyślę.

Zdjęć przez dwa dni zrobiłam kilka setek.

No mówię Panu, że ogarnięcie tego to jest wyzwanie dopiero, jak pomyślę o całości.

Nie ma co jednak się sianem wykręcać, jak pomyślę to i wymyślę.

Wehikuł czasu wygląda bardzo ciekawie. Bliżej mu się przyjrzę z Warszawy.