Niektórzy mawiają, że kobieta łagodzi obyczaje.
To plotki.

Otóż tu mamy żywy dowód, że prawdziwa kobieta rozpala zmysły, roznieca ogień emocji i, w sposób zupełnie niepojęty prowadzi szeregi zdawałoby się rozsądnych mężczyzn w każdym wieku na pewną zgubę.

Cała rzecz nie w tym co mówi, ale jak mówi. Żar. Ogień. Zawsze szczerze, zawsze z emfazą, zawsze po tysiąckroć pewna siebie i pewna że kto nie z nią ten szubrawiec ostatni i szuja!
Nie dziwi już mnie nic a nic, że Dziewica Orleańska uwiodła tłumy, by niebawem zostać spaloną na stosie. Iluż to dałoby się posiekać w imię rzekomo słyszanych prze nią głosów. Iluż znów na samą myśl o tychże głosach, miało ochotę posiekać kogo innego.
Nie dziwi mnie wojna trojańska stoczona o kobietę.
Nic już mnie nie dziwi.

Panie Jerzy, Yasso…
Zgarnijmy Igłę i może jeszcze kilku (na S24 niejaki Przedwieczorny całego bloga niegdyś poświęcił swej namiętności) — by założyć klub złamanych przez Panią Renatę serc. Pozdrawiam serdecznie.