No właśnie ta szczerość wobec siebie, to podobno podstawa, a ludzie tak są zakodowani, że przyznawanie się do własnych, błędów, słabości odkładamy na półkę własnego ego, potem coś ukrywamy przed najbliższymi, potem coraz bardziej zatracamy się w tzw. teatrze, by zycie było względne i potem wszystko urasta do góry lodowej i nie ma już nagle odwrotu,albo drastyczne przekierowanie własnego życia.

I tak bywa w 80% domów, czy mi ktoś wierzy, czy nie.

I nie mówię, że zawsze kobieta jest tą która najbardziej cierpi, często zdarza się, że to facet zbiera za wszystko.

Ja piszę z perspektywy kobiety, ale i męska część jest często spychana na margines życia rodzinnego.

Pozdrawiam serdecznie.:D