Niech sie Pani przestanie użalać nad losem kobiet.
Bo Bozia dała nam podobne możliwości ; jak mniejsze w jednym to kompensowane w innym.
A jeśli już takie żale, to proszę sobie te swoje odniesione do dziewczynki , skierować z odpowiednim przesunięciem do chłopca.
I co z niego wyrośnie.
A do tego prowadzi feministycznie preferowane wychowanie bezstresowe.

Więc podam to w otoczce:
Tramwajem jechała Pani z kilkuletnim dzieckiem. Chłopiec kręcił się (nie bylo tłoku), podszedł do kogoś i próbował go kopnąć w kostkę.
Na zwróconą uwagę mamusia stwierdziła, że nie będzie interweniowała, bo ona chce dziecko wychować bezstresowo.
Tramwaj zatrzymał się, i młody człowiek, który obserwował scenkę żując gumę, wyjął ja z ust i przykleił mamusi na czole z uwagą: “Ja byłem wychowywany bezstresowo”, i opuścił pojazd.

Druga scena tramwajowa.
Mamusia z małm chłopcem, który płakał i okazywał jakieś niezadowolenie. Na to mamusia oszczypneła go w rękę i ze złością właściwa kobietom szeptem dodała “O żesz k… twoja mać, uspokoisz się wreszcie…”.
Na to stojący obok pan stwierdził tylko: “O nie wiedziałem, że jest Pani tak samokrytyczna”.

Chyba obie scenki nie byłyby możlewe do wyobrażenia jakieś trzydzieści lat temu.
Pozdrawiam