Czyli sugerujesz, że zbywalne prawa autorskie chronią twórcę, przeciw dystrybutorom?
Czyli dziś twórcy zarabiają na prawach autorskich, a nie koncerny medialne?

Pomyśl przez moment.
Pierwsze pytanie, Watsonie, jest pytaniem o motyw zbrodni. Kto na tym korzysta.

Znajomy dziennikarz, któremu tłumaczyłem paranoję prawa autorskiego, odparł tak:
Przecież ja żyję z prawa autorskiego. Mój pracodawca kupuje ode mnie nie tyle artykuł, co prawo do jego druku. Jakby zlikwidować prawo autorskie, straciłbym pracę (w domyśle: zarobki).
A skąd jego wydawca wziął by artykuł do publikacji? Przecież ta gazeta żyje z publikacji nowych materiałów, nie z archiwów.
Jakby mu nie zapłacili, on by nie napisał. Nie mieli by co publikować.
Prawa autorskie nie mają tu nic do rzeczy.

Ale chłopak tego nie widzi. Bo wierzy w to, co ma napisane w umowie. Tak to prawo kształtuje świadomość.