Zapisałem. Przed 10 lutego…

???

Dzieje się, dzieje…

Pozdr

To dobrze, bo ja strasznie nie lubię tranu.

Pan to jak zjawa, nie przymierzając, z sekretnym Zahirem w zanadrzu przemyka i wiatr robi. Ja oczywiście jestem bardzo za wiatrem, bo wiatr to duch i pomyślność, nawet u Chińczyków (nie wiem jak teraz, bo dawno nie byłem, ale kiedyś i owszem).

Co zaś do meritum, to ja, obawiam się, ze względu na wrodzoną niechęć do puszek konserwowych i innych trudnych do rozgryzienia rycerzy zakutych tu i ówdzie, prawda, wymykam się definicjom, niestety-stety. Bo wbrew pozorom u mnie moderna nawet to nie moderna, aż strach to nazwać po imieniu, proszę Pana Szanownego.

A co z tym Kaziem Kukiełką Marcinkiewiczem? Zaistnieć usiłuje tym razem za pomocą skandalu obyczajowego? Ten to dopiero musi być w potrzebie, że takie chwyty ze starego kina stosuje. Co za dupek, swoją drogą, prawda. Dupa zbita, jak nic, ma Pan rację całkowitą.

Ukłony dla Pani Referentowej, a dla Pana staropolskie serdeczności.

P.S. Jak tam klamka, jeśli wolno spytać? :D

jak widzisz, Serwerek jest całkiem całkiem przewidujący :-) On co prawda ma traumę z dzieciństwa związaną chyba z drożdżami które wziął za chałwę, no ale to zbyt unikalny pewnie przypadek, tran jest bardziej, prawda, sugestywny.

Klamka po staremu, a nawet gorzej, prawda, bo sprężyna w ogóle nie odbija. Jak mówiłem, jestem konserwatywny, poza tym przywiązuję się do rzeczy. Szkoda mi jej, tej klamki, a w swojej obecnej kondycji nadaje się ona, prawda, tylko do utylizacji. Chcę jej jeszcze dać szansę i negocjuję od pewnego czasu warunki z referentową. Swoją drogą to, prawda, dziwne, że rzecz dotyczy klamki, a ja muszę negocjować z referentową. Ale tak już bywa, trzeba jakoś z tym żyć; nie wszystko da się pojąć. Moja referentowa jest niestety ostrą zawodniczką; mocno negocjuje, a już za nic nie chce pojąć, że łatwo człowieka skreślić, trudniej dać mu drugą szansę. To znaczy klamkę skreślić. Na jedno wychodzi. Boję się, że jak uszykuję tę klamkę, to będę musiał inne rzeczy też uszykować. Na razie jestem szantażowany emocjonalnie, że “w końcu wezwę ślusarza”, co mnie, prawda, stresuje, bo czuję się mało męski i w ogóle nie maczo.

To tyle o sobie, znikam,

Ciapek odlany.
Dzieciak rychtuje klatkę na szczury.

A gdzie jest moje miejsce na ziemi?

z tym Londynem, jak mówią, trzeba uważać, chyba na duch czasu, albo coś, w każdym razie Pan Referent zachowawczo przestrzega przed :-)

Pozdrowienia anty-tranowe ;-)

coś ten Igła nieskory do podmianki, zresztą sam melduje, że zeżarł wszystko.
Chyba zostaje Ci wypić piwo :-)

Pozdrowienia

Pytanie porządkowe:

czy dzisiaj to jest przed 10 lutego?

:)))

_{prezes,traktor,redaktor}

Cześć i czołem po tajemniczej przerwie! Widzę że przenikliwość i spostrzegawczość niebezpiecznie u Ciebie wzrosła. Muszę chyba bardziej uważać na słowa, kurde. Owszem, dziś też jest przed 10 tym lutego! Niech no pomyślę, jak z tego wybrnąć... no dobrze, dziś też jest przed 10 tym lutego, ale za dużo przed. No :-)

życie w realu i necie jest niebezpieczne, bo co i rusz to ktoś pilnuje żeby się człowiek nie oddalił za bardzo:)

odpowiedź satysfakcjonująca, choć ciekawość jak najbardziej wystawiana jest na wielką próbę

_{prezes,traktor,redaktor}

więc take it easy (przypuszczam zresztą, że ma siedzibę w Warszawie – duch nie siostra (przyp.aut.)

pozdrawiam łykając drugą pastylkę tranu

ps.ukłony dla p.referentowej i p.referenta

Bardzo chętnie, bo już nawet mam pomysł na produkcję własną, tylko proszę Pana chwilowo ni cholery nie mam czasu.

Poza tym historia musi dotrzeć do zakończenia (czy szczęśliwego? oto zagadka) i dopiro.

No.

Flaczki zaszkodziły?
Nie pierwszy raz, chyba.

Cieeeniutko…

spokojnie czekam, na tego dziesiątego.
I na v6, hasłowo rzecz ujmując;-)

jak struś? Ja się domyślałem, że ta Pani praca jest absorbująca i w ogóle, ale że do tego trzeba śmigać w takim tempie, to okropność jakaś. Nasi pracodawcy / zleceniodawcy to po prostu krwiopijcy – nie bójmy się tego słowa, prawda. Kryzys kryzysem itd, ale bez przesady!

Przed chwilą miałem napisać “kryzys” i dwa razy wpisało mi się “krezus”. Co to może znaczyć, Pani zdaniem?

Pozdrawiam zaintrygowany nieco.

zwykle w takich sytuacjach ludzie mówią “szczerze współczuję” lub coś w tym rodzaju, ale ja wyczytałem gdzieś, że z tym współczuciem to nie można tak hojnie, bo się może przedmiot współczucia udzielić, czy cóś.

Zatem skwituję to bezdusznie: widać taka karma proszę Pani.

I tym optymistycznym akcentem zachęcam do opędzenia się od tej pędzącej roboty a następnie powrotu do relaksacyjnych klimatów nocnych na TXT :-)

Krezus, hmmm.. może to jakieś nieprzyzwoite słowo jest?

Naprawdę podniósł mnie Pan na duchu. Współczucie bowiem to jedno, ale o ile to jest sprawa karmiczna to za następnym obrotem powinnam trochę odpocząć :)

W poprzednim zdaje się głównie plażowałam…

Pozdrawiam nocnie lecz radośnie z powodu zakończenia galopady.

Fiu, fiu… Ale Ty jesteś pamiętliwy.
:)

ale pewnie tak będzie, że Sergiusz zapomniał, co przed tym 10-tym być miało:)

ale jak to mówią, obaczymy, wypijemy czy jakoś tak

:)

pzdr

przed wtopą, hi hi

coraz bardziej ponure wnioski wyciągam z obserwacji TXT

niektórym?
Przyszłyście ponarzekać?
To nie ten blog ;-)

Pozdrawiam i do usłyszenia 10 lutego wieczorem. Tylko dla chętnych, prawda.

Czyżbyś miała podobne obserwacje? ;)

Niespodzianki bywaja czasem po prostu fantastyczne!
Entuzjastyczny tlum tez.

(edit)
Bywa że porównywalne wrażenia można miec buszując po tekstowisku:)
I to jest absolutly fantastc!