Dobry tekst Żaryna, który na przykładzie pokazuje pewną ciekawą, acz niestety oczywistą prawidłowość. Nie jest bowiem tak, że demokracja, pluralizm i powiedzmy… III RP ma gwarantować jednakowy udział w debacie, z zachowaniem równości broni i prawa głosu. Są dwa standardy. Jeden dla nas – mówi Friszke, drugi dla was. Polak o przekonaniach endeckich nie powinien pełnić funkcji publicznych, pisać książek, współkształtować polityki historycznej, ba – najlepiej gdyby publicznie się nie odzywał. Ewentualnie możemy wziąć jednego endeka, jako kwiat do kożucha, nich już będzie ten pluralizm, skoro ma być.

Żaryn pisze: Prof. Andrzej Friszke, w tym samym wywiadzie, szczerze zapewne zatroskany stwierdza: „Nie mówię, że Gontarczyk nie ma prawa pisać czy głosić swoich poglądów [Piotr Gontarczyk powinien pewnie podziękować wielkiemu uczonemu, że mu dalej pozwala uprawiać historię; proszę pomyśleć, czytelniku, co by się stało, gdybym to np. ja tak protekcjonalnie potraktował wielkiego uczonego – J. Ż.], ale podlega też bardzo ostrej krytyce innych badaczy.

Polecam.

referent