Nie ma Pan racji. Ludziom w duszy zawsze będzie grało. Jednym poezja śpiewana, a innym hardrok albo coś podobnego. Oczywiście będą również tacy, co niczego nie zanucą, bo bozia wrażliwości nie dała.

Jak Państwo Staszkowie zechcą zorganizować konkurs za swoje pieniądze, to ja przyklasnę. Jak aparat państwowy wyrzuca moje pieniądze w błoto (uzasadniając to potrzebami kulturalnymi) to mnie się scyzoryk w kieszeni otwiera.

Ja uważam, że państwo nie ma takiego obowiązku. Co więcej, uważam, że powinno mieć zakaz wtrącania się do kultury.

Czy może Pan sprecyzować rolę mecenatu państwa w aktywności Pańskich dzieci? Co takiego rząd prl-u bis zrobił dla muzykalności Pańskich dzieci?

Nie zawsze rodzice są czynnikiem wpływającym na rozwój dziecka, niemniej państwo nigdy nim nie jest. Jeśli rodzice nie nauczą dziecka czegoś, a ono nie ma bardzo silnej potrzeby w tym zakresie, to działania instytucji oświatowych czy wychowawczych zdadzą się psu na budę.

Nie jestem pewny, czy moje zamiłowanie do nart czy żagli wypływa z chęci jeżdżenia po świecie. Za komuną byłem kilka razy za granicą i ani razu nie było to związane ze sportem. Zatem to nie koniecznie tak się kształtowało…

Jeśli Pan chce młodzież do czegoś namawiać, to jak pisałem jestem za. Natomiast mam nadzieję, że państwo zaniecha dotowania „przedsięwzięć kulturalnych”. Podoba się panu finansowanie przez państwo towarzystwa z „krytyki politycznej”? Mnie się nie podoba to nie tylko ze względu na paskudny charakter tego środowiska, ale także gdyby to było całkiem porządne środowisko. Po prostu państwo nie powinno się w tę sferę wtrącać i powinno pilnować, by inne państwa się też nie wtrącały.

Pozdrawiam