A mężczyźni bez sensu jak motylek.

Mniejsza jednak teraz o to, bo jak widzę nowy wątek się pojawił w Pana refleksjach wokół tego dobrego tekstu.

Więc ja myślę o tym tak samo. Literka w literkę.

Ja też się kiedyś zastanawiałam kim by był Elvis, jakim człowiekiem na starość.

Być może przynajmniej w jednej kwestii drogi tych panów byłyby podobne.

Może mi Pan wierzyć, że wydobycie się z uzależnienia, wyjście z tego bagna odmienia ludzi w sposób nieprawdopodobny.

Przykładów mam aż nadto.

Niestety w przypadku Elvisa, nigdy się tego nie dowiemy.

To marzenie tylu ludzi, że on gdzieś żyje szczęśliwy i spokojny…

To pewnie też dlatego chcą w to wierzyć.

Pozdrawiam Pana oddalając się na czas jakiś. Podobno do zoo…