niech Pan sobie przypomni, o czym tu się rozmawia, a potem uważnie niech Pan przeczyta, co sam napisał:

No właśnie, czego? Jest Pan pewien, że odpowiedzią na pragnienie zainteresowania, miłości, uwagi ma być klaps?

Nie zagalopował się Pan aby?

Naprawdę?

A co do zasady, to ma Pan rację, nie znam wszystkich odpowiedzi. Nie jestem telefonem zaufania.

A Pan zna?

Czy Pan jest pewien, że Pan zna wszystkie odpowiedzi na pytania ojca dorastającej jedynaczki? Czy mając problemy z gościem wyższym od Pana, tym samym potrafi Pan odpowiedzieć na pytania ojca, który jest świadom, że jego dziecko przerasta go intelektem?

Czy Pan oczekuje dyskusji, czy instrukcji obsługi własnego życia?

To, że nie jestem równie wylewny, jak Pan, nie znaczy, że nie mam własnych problemow. Ale nie szukam na nie odpowiedzi na blogowisku. Można by nawet powiedzieć, że wprost przeciwnie.

Pozdrawiam