Anthony de Mello.

Człowiek, który nie ustawał w poszukiwaniach Boga, człowieka, ukojenia.

Szukał różnych dróg. Szanował każdą z nich.

Kapłan odrzucony. Ukarany.

Kapłan, którego książki są zakazane w katolickich zakonach. Wycofane.

Jednocześnie Ktoś, kogo warto posłuchać.

W tych Twoich cytatach jest ten:

Całe cierpienie bierze się stąd, że człowiek jest niezdolny siedzieć w milczeniu i samotności

Wstrząsająco prawdziwe.

Tak strasznie boimy się ciszy i bycia samemu. Zupełnie jakby to było złowróżbne.

A nie ma nic ponad Ciszę. Nic.

Tylko ona ma znaczenie, i tylko ona mówi prawdę.

Jeśli nie umiesz posiedzieć chwilę sam ze sobą w ciszy, to już nic nie przyniesie ci ukojenia. Nigdy.

Nikt nie da ci spokoju, nikt nie odnajdzie drogi do ciebie, jeśli sam tego w sobie nie znajdziesz.

To co dał mi de Mello to poczucie, że wszystkie odpowiedzi są we mnie.

Był fragmentem całości. Radosnym odkrywaniem świata ...

Jeśli będziesz pragnął szczęścia, będziesz niespokojny, dopóki go nie osiągniesz.
Będziesz nieustannie przeżywał stan frustracji;
niezadowolenie i niepokój zabija każde prawdziwe szczęście, jakie może się pojawić.
(Wezwanie do miłosci)

renegatów…

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

ksiązek niestety nie znam, ale kiedyś pewnie się zabiorę za czytanie też.
A co do deMello, czytałem większość, niektóre rzeczy po 2,3 razy (,,Śpiew ptaka”, ,,Przebudzenie”)

Docencie, e tam od razu renegat?
Po prostu niezależny, poczekaj aż napiszę i zacytuję jego różne opinie o religii i wierze, tu dopiero będzie ostro:)

Max, napisz swój, lubię jak jest kilka tekstów na ten sam temat, jak choćby ostatnio o hip hopie.
No i jakie uraziłeś, ty musiałbyś się bardzo postarać, by mnie urazić:)
Chyba trudniej by to tylko na TXT Gretchen przyszło
:)
Znaczy nie dlatego, że tacy fajni jesteście, tylko dlaatego bo was lubię, o:)

AnnoP, koniecznie sięgnij, warto.
A ja jeszcze napiszę za kilka dni na pewno część druga, może i trzecią.

pzdr

jak będziesz pisać takie kompletne komentarze, to przestanę z tobą gadać, bo nie mam nic do dodania:)
No.
Zresztą ja tak nie umiem dobrze pisać.

P.S. A z tym zakazaniem w zkaonach, to nie wiem, jak to do końca jest, w koncu wszystkie jego ksiązki zostały wydane przez jezuickie wydawnictwo.
Wiem, że była opinia Kongregacji Wiary i ratzingera, negatywna o tych ksiązkach, ale nie wiem, jakie konsekwencje ta opinia niesie.

pzdr

“Cierpienie dane jest ci po to, abys otworzył oczy na prawdę, żebyś mógł zrozumieć, że gdzieś jest fałsz, tak samo jak ból fizyczny mówi o jakiejś niewydolności, o chorobie.

Cierpienie wskazuje na istnienie fałszu. Wyzwala się z kolizji z rzeczywistością. Kiedy twoje złudzenia zderzają się z rzeczywistością, kiedy fałsz zderza się z prawdą, wówczas pojawia się cierpienie. Poza tym nie ma cierpienia.”

to z Przebudzenia o ile pamiętam:)

_{prezes,traktor,redaktor}

w korespondencji:

Przypomnij sobie chwilę, kiedy byłeś nieszczęśliwy, załamany, kiedy sądziłeś, że już nigdy nie będziesz szczęśliwy (zmarł twój mąż, twoja żona, opuścił cię twój najlepszy przyjaciel, straciłeś wszystkie pieniądze). Co się stało? Minęło trochę czasu i związałeś się z czymś innym, znalazłeś kogoś innego lub coś innego. Co stało się ze starym związkiem? Nie potrzebowałeś go, by stać się znowu szczęśliwy, prawda? Powinieneś był z tego wyciągnąć wnioski – ale my nigdy się nie uczymy. Jesteśmy zaprogramowani, jesteśmy uwarunkowani. Jaka to ulga nie być emocjonalnie związanym z czymś lub kimś. Gdybyś choć przez sekundę tego doświadczył, wydostałbyś się ze swego więzienia i ujrzałbyś błękit nieba. Któregoś dnia, być może nawet byś pofrunął.

szczerze mówiąc czuje że Go teraz obrażam wklejając bez zadumy te kawałki…

:9

pozdrawiam

_{prezes,traktor,redaktor}

z tym obrażaniem to przesadziłem, ale czuje że to nie tak, to potrzebuje ciszy, wyciszenia, spokoju

znalazłem krytyczną wersje opisywanych przez niego spraw,

tzn. się tam wypowiadałem

http://arkadiusz.jadczyk.salon24.pl/28592,index.html

http://arkadiusz.jadczyk.salon24.pl/61312,index.html

http://tekstowisko.com/comment/538679/jeszcze-jako

_{prezes,traktor,redaktor}

ostatni komentarz pod tym dłuuugim wpisem jest kluczem, zreszta nie chciał gadać (bo nie odpowiadał)

_{prezes,traktor,redaktor}

bo chyba Kongregacja ds. Wiary pod przywództwem obecnego papieża też się krytycznie wypowiedziała, znaczy zarzucała jakieś tam rzeczy deMello.
Z drugiej strony on sam zastrzegał, że jego ksiązki nigdy nie są wykładnią prawd religii chrześcijańskiej.
I wydawnictwa go publikujące też.

A jezuici, już kiedyś gadaliśmy chyba, że zakonnicy w ogóle bywają i ciekawsi i oryginalniejsi i bardziej umiejący trafić do ludzi niż zwykli księża.
Przynajmniej ja tak gadałem:)

Ale czekaj, czekaj, bo w następnym odcinku czy w jeszcze następnym za kilka dni będzie też trochę fragmentów o wierze czy religii, będzie okazja pogadać więcej.

Ale nie zwracanie uwagi na krytykę jest objawem zadufania w sobie. Mnie osobiście krytyka pomaga i uczy. Oczywiście nie każda.

Niezły skrót myślowy, który może być rozumiany na dwa sposoby przeciwne:
a. niesłuchaj mistrzów i autorytetów, szukaj na własną rękę = > interpretacja dla anarchisty
b. mistrzowie potrzebni są po to aby samemu stać się mistrzem i nie potrzebować ich. Teza z punktu widzenia Katolickiego nie do przyjęcia gdyż Jeden jest MIstrz i Nauczyciel: Jezus Pan Zbawiciel.
Owszem można to rozumieć w kontekście św. Pawła: Kochaj i rób co chcesz…. . Ale milości też trzeba się uczyć od kogoś. Od tego kto ukochał do końca… .

Dla mnie w tym sensie, że należy wziąźć odpowiedzialność za własne życie – wybrać nauczyciela i sposób życia.

To ciekawe. Taki ktoś kto potrfai się zdystansować do siebie, życia, otoczenia, choroby, cierpienia, może siedzieć w milczeniu i zachować spokój. W innym wypadku nie… .

Straciłeś wszystko aby wszystko zyskać. To mi się kojarzy z drogą nawrócenia. Polega ona na tym, że w penej chwili zdajesz sobie sprawę, że nalezy swoje życie zawierzyć, podporządkować komuś = Bogu = jest to stracenie wszystkiego. A gdy go podporządkujesz, życie zaczyna “żyć” nowym blaskiem i wszystko staje się nowe, pełniejsze i dobre = odzyskanie życia spowrotem z nawiązką.... .

Czasem – często mam takie poczucie w sobie – czasem ktoś mnie bez powodu ochrzani – wyżywa się, a po mnie to spływa jak po kaczce. nNie zmąca we mnie to wewnętrzbnego spokoju. Czasem, myślałem że to zarozumialstwo z mojej strony – powinienem się wkurzyć i na odlew. Ale ja tak mam, że nie dosięga mnie – choć niezawsze – obrażanie się. To pomożenie drugiemu to wg mnie przeczekanie jego wybuchu i po dobroci podejście i potraktowanie go jakby nigdy nic. Choc nie zawsze… .

Mam takiego znajomego który zawsze narzeka i psioczy na innych i spotykają go same negatywne rzeczy… – nie umie inaczej i wpada ze swoim negatywizmem w błędne koło. Ściąga negatywy na siebie swoim negatywizmem.

Camus chyba ma rację.

Oczywiste. Bo prawdziwa nauka to praktyka a nie teoria… .

Tak po trochę skrytykowałem i pozytywnie i negatywnie. Sukces De Mella wg mnie polega na tym, że pisze bardzo obrazowo i niejednoznacznie. To powoduje, że każdy jest w stanie dorobić sobie intrerpretację w jego pisaniu.

Ja bym zaryzykował tezę, że mający niepokój i lęk w sobie, pozycje De Mello będą traktować jako zagrożenie w przeciwieństwie do tych którzy pokój w sobie mają.
Innymi słowy pomogą te książki temu kto już ma jakieś spojżenie na siebie i na rzeczywistość a napewno nie pochyli się nad nim ktoż kto takiego spojżenia i dystansu nie ma, albo nie jest do niego zdolny. Ja lubię De Mello ze względu na sposób ujkmowania spraw: trochę prowokacyjnym, wybijający umysł z lenictwa i pobudzający do nowego spojżenia na siebie i swoje życie.

Dlatego czekam cierpliwie na następną porcję, :-))))

Pozdrawiam

************************
Tyle cudów i prezentów, jak wysławić Ciebie Boże… .

Masy rację. U niego jest “nie załamuj się” – to ważne. Kojarzy mi się ze zdaniem z Izajasza: “kopcącegoi knotka nie zgasi, i trzciny nadłamanej nie złamie…” – chodzi o subtelności i …. dobrą wolę względem drugiego. Pedagog powiedziałby: optymizm pedagogiczny – może brzmi jak trruizm, ale Gethe powiedział coś takiego mniej więcej, że “jeśli myślisz o człowieku nie tak, jakbyś chciał aby się stał lecz tak jakim jest – izynisz mu krzywdę..”.

To prawda, że czci się tych którzy popychają swiat do przodu ryzykując, niż tych którzy są krytykami. Choć sam uważam, że jedni drugim są tak potrzebni jak “powietrze’ mimo, że czasem “boli”, :-).

A może “z głupia frant” – jak mówią u nas, trzeba zapytać wprost: “dlaczego?”

Powiem szczerze, że chyba każdy cytat De Mello nadawałby się na wpis > by nad nim podyskutować, :)
Chociaż bezpieczniej zapodać więcej niż jeden. Obserwując wątek – mam wrażenie i dysstkmfort, że chyba go “zatrzymałem” – bo po moim wpisie dyskusja ustała. Więc może nie powieniem zabierać głosu aby mógł się rozwijać(“on”-wątek) dalej.. . Znaczy się, mam taką nadzieję, że watek jest jeszcze bardziej rozwojowy niż widać.

No dobra, tyle na dziś. Pochwalę się, że egzamin zdałem z wyróżnieniem – kujon ze mnie niemiłosierny(tak by wynikało z oceny) a z kucia to zupełnie nie wynika. Okazuje się, żem specjalistą od przyszłości takim jak trza – jak mówi aktor Marek Konrad w reklamie emitowanej podczas wyścigów formuły jeden – zespół, który mnie egzaminował przynajmniej tak twierdzi. Ale dobra emeryturę i nie tylko potrafię zorganizować już dla “potrzebującego”(bez pomocy ZUSu) – jakby coś :-)

Pozdrawiam.

************************
Tyle cudów i prezentów, jak wysławić Ciebie Boże… .

...zapodawaj dalsze. Nie wiem czy jest – ta forma – ciekawa, ale jest JEDYNA!!!! Zapodawaj więc następną, :-)) A De Mello jest wart tego – przyznam, że czytałem dawno temu i po tym czasie warto do niego sięgnąć.

natomiast Twoej komenty, jak i również komenty komentujących są niezwykle ciekawe, gdyż sa pewnego rodzaju filtrem który wyłapuje to, co niekoniecznie wyłapie inny czytelnik – w znaczeniu – ja. I dlatego własnie snucie reflekscji “na kanwie” jest” wartościowe i dobre.

p.s.
Czy jest sens pytać? No właśnie. Ja nie pytam tych moich zanomych, gdyż mi się wydaje, że nie ma po co. Ale z drugiej strony nie zapytałem, a przecież co mi szkodzi? :-)))

************************
Tyle cudów i prezentów, jak wysławić Ciebie Boże… .

inaczej odbieramy krytyka jako zawód a inaczej jako część twórczości :)

_{prezes,traktor,redaktor}

ja bym powiedziała tak : .
1 Człowiek cierpi; jest cierpienie
2.Człowiek jest niezdolny siedzieć w milczeniu i samotności
i tu, moim zdaniem jest logika, ale w zdaniu : całe cierpienie bierze się stąd, że człowiek jest niezdolny siedzieć w milczeniu i samotności ‘ jest duuuże uogólnienie, i nie sądzę żeby 1 wynikało z 2.; moim zdaniem funkcjonują osobno;opowiadają wtedy o sytuacji człowieka….Natomiast odpowiedzi de Mello- gotowe odpowiedzi -mnie wyprowadzają z równowagi, zresztą moim zdaniem, tu nie ma logiki. Jeśli czytam to zdanie,to do którego się odnoszę teraz -ogarnia mnie (w przenośni)-ciemna mgła,mrok, z którego nie mogę wyjśc kierując się tym tropem ( zawartym w tym zdaniu) ...Jeśli zapiszę to osobno(jak wyżej)-mogę myśleć i czuje ulgę
Pozdrawiam serdecznie…;)

na początku tak, coś ten pierwszy komentarz się skopał ci, znaczy jest tylko zacytowany mój tekst, bez komentarza twojego, więc usunę, by było bardziej przejrzyście i zaraz odniose się do innych uwag.

A w ogóle fajnie, że zawitałaś.
Odczytałaś maila?

pzdr

ja rozumiem, że tak, łatwiej jest krytykować/negować niż tworzyć i w tym aspekcie sprawy widzę sens twierdzenia deMello i tak rozumiem te słowa.
Oczywiście inne interepretacje czy aspekty są dozwolone:)
Zresztą ja wiem po sobie, że łatwiej mi się zajmować krytyką czy krytykanctwem niż tworzeniem czegos pozytywnego.

To zdanie wyrasta bezpośrednio z filozofii Wschodu i w jej kontekście trzeba je czytać.

Ja je rozumiem tak, że gdyby człowiek był zdolny siedzieć w milczeniu, gdyby był zdolny być samotny to nie byłoby cierpienia. Ale człowiek niekoniecznie jest do tego zdolny, tak naprawdę.

Za tym stoją pewne podstawowe dla Wschodu myśli, jak choćby taka, że życie jest pasmem cierpienia, i że jedyne co może je zminimalizować to wyzbycie się pragnień, chęci posiadania (rzeczy lub osób).

Sposobem na to jest (między innymi) medytacja czyli, w uproszczeniu dość dużym, siedzenie w milczeniu.

Ten kontekst jest bardzo ważny.

I jeszcze jedno: Wschód nie kieruje się logiką Zachodu, dlatego jest dla nas często tak odległy i niezrozumiały.

:)

nadam mu nazwę “ Pomnik Któregokolwiek z Krytyków”,i opowiem całą historię o tym , jak doszło do jego powstania, że zainspirowalo mnie zdanie de Mello, ktoremu chcę zaprzeczyć....

posłuzę się takim przykładem > .Jest niedziela.Godz.12 w południe.W telewizji “Anioł Pański “,z Watykanu.Po nim kilka słów papierza… po czym następuje komentarz ksieży-redaktorów,którzy próbuja to chyba “wyjaśnić “, i ja się zastanawiam, po co?bo ja wtedy przestaję cokolwiek rozumieć...plotą nieraz taaakie bzdury….I tak samo jest z de Mello..to jest dla mnie taki “ksiądz-komentator” .Wolę sobie poczytać autorow wschodnich, i zachodnich,ale moim zdaniem de Mello, to słabo łączy..
wogóle, to jest niepotrzebne,ani to to, ani tamto, takie bajanie, o tym ,a może o tamtym.Wszchód jest doskonały,Zachód jest doskonaly trzeba umieć się do tego zdystansować, i patrzyć osobno..a nie koniecznie wymieszać,trochę tego, trochę tego.

IMHO daje im szansę wyrwać się zaklętego kręgu stereotypów życiowych,

ja czytałem jak miałem 15 lat, pierwszy raz

do dzis uważam go za jedną z najważniejszych postaci na jakie trafiłem (via książki) w życiu

i sam nie jestem z tego co wiem

_{prezes,traktor,redaktor}

Zgadzam się z Maxem.

Pierwszy raz sięgnęłam po de Mello kiedy byłam nastolatką i zupełnie mnie to wtedy nie zainteresowało. Odłożyłam.

Wróciłam do niego jako dorosła osoba i uważam, że to jest wartościowa lektura. Może i dlatego, że ten człowiek miał odwagę poszukiwania. Spotkała go za to kara, ale często tak jest przecież.

Co do tego mroku i kształtowania nieukształtowanych…

W jaki sposób nieukształtowany miałby się ukształtować jeśli nie poszukując, czytając, rozmawiając z innymi?

Duchowość to trudny i delikatny obszar naszego życia.

Książki de Mello nie wychodzą w podziemiu, na szczęście. Każdy może przeczytać. Moim zdaniem nie ma w nich nic zagrażającego.

Nie ma sensu łączyć?

Nie wiem.

Buddyści uważają, że wszystko jest jednym . Coś w tym jest.

...nastolatki szukają każdej okazji żeby “wyrwać się z zaklętego kręgu stereotypów życiowych”,to jest piękny czas buntu przeciwko stereotypom .Czas szukania mistrzów .Dla mnie deMello nie jest mistrzem, też go czytałam jak mialam ok. 15 lat..

zapraszam częsciej.
A zupełnie z innej beczki, przeczytałem Krajewskiego ,,Koniec świata w Breslau” co mi pozyczyłaś.
Nawet się podobało.
Kiedyś oddam:)

pzdr