Dwunastu pułkowników prezydent uznał za niegodnych aby byli generałami. Ponieważ kryteria doboru pozostałych trzech do grona godnych były całkowicie niejasne, pytano u źródła. Antoni Macierewicz stwierdził, że do WSI przynależeli. Okazało się, że jeden i ten właśnie jednak był godny. Aleksander Szczygło stwierdził, że nie skonsultowano. Okazało się, że kandydatury przedstawiano już od trzeciego kwartału ubiegłego roku, w ostatnich zaś dniach prośby o przyjęcie ministra obrony w tej sprawie kierowano do prezydenta i jego urzędu wielokrotnie. Bezskutecznie.

Ponieważ pytanie zawiodło, próbowano się domyślać. Może liniowych dowódców prezydent preferował kosztem sztabowców. Okazało się, że bynajmniej. Nawet przeciwnie. Może odrzucono szkolonych w ZSRR? Nie. Też się wśród godnych jeden znalazł.

Minister obrony, udzielając w tej sprawie wywiadu w “Kropce nad i” stwierdził, że nie ma najmniejszych wskazówek, co do powodów przyznania awansu jednym a odmówienia go innym. Listę awansów przygotowano aby wreszcie spełnić ustawowy wymóg zrównania stopni z etatami. Sam pamiętam z licznych szkoleń wojskowych podporuczników na etatach kapitańskich – pełniących na przykład przewidziane dla kapitanów obowiązki dowódców baterii. Brak formalnego awansu oznaczał wówczas niską świadomość polityczną a wysoką merytoryczną posiadacza etatu przewyższającego noszoną szarżę. Taki podporuczniko – kapitan nie zadawał się na przykład z politrukami. Nie miał więc poparcia decydentów i świecił niższą szarżą podczas dywizjonowych apeli.

Taki stan, w którym generalskie etaty zajmują oficerowie o niższych stopniach jest w nowoczesnych armiach zupełnie nieznany. W Anglii w ogóle stopień zależy od etatu, jaki się w wojsku zajmuje. U nas zrównania tych rzeczy wymaga ustawa. Wymaga tego także należyty prestiż naszych dowódców we współdziałaniu z innymi armiami sojuszniczymi. Stopień jest bowiem w wojsku bardzo ważny i znaczenie jego posiadacza celebrowane.

Nasz prezydent ujawnił w końcu powód, dla którego nie zgodził się na proponowane awanse. Ma być mniej generałów niż jeden na tysiąc. Przy okazji wyszło, że nie wie ilu ich właściwie jest ale ma być mniej właśnie. I już.

A organizacja wojska, prawo, prestiż itp.? Mniej ma być. Odmaszerować!