Teraz sprawa jest jasna. PiS kontestuje nie tylko własny Traktat Lizboński ale akces unijny w ogóle. Część jego posłów bezpośrednio się angażuje w organizację wielkiej demonstracji antyunijnej w Warszawie, reszta zaś w opracowanie ustawy konstytucyjnej dla “ratyfikacji“ rzeczonego traktatu. Ustawę konstytucyjną wykluczył już był Trybunał konstytucyjny wiele lat temu jako z naszą konstytucją niezgodną. Jeżeli się więc teraz taką ustawę weźmie jako podstawę ratyfikacji, to każda skarga do Trybunału Konstytucyjnego ją obali i zatwierdzenie Traktatu Lizbońskiego uczyni bezpodstawnym.

Wszystko zaś w podniosłych tonach muzycznej oprawy autorstwa Andrzeja Kurylewicza do serialu “Polskie Drogi“. Peerelowskiego serialu, opisującego heroiczną walkę ludu pracującego miast i wsi z niemieckim okupantem. Pod kierownictwem komunistów, borykających się ofiarnie także ze zgniłą indolencją inteligencji, zaangażowanej w stanie z bronią u nogi i podporządkowanej zachodniemu władztwu. Inteligencji, której zbrojne ramię współpracuje, według twórców tego dzieła, w montowaniu siatki szpiegowskiej na wschodzie przeciwko komunistom z Abwehrą. Zdradzieckiej więc jak zwykle inteligencji.

Kiczowata prezentacja medialna z kurylewiczowską muzyką służy zapowiedzi wielkiego kompromisu. Oto niekonstytucyjną ustawę konstytucyjną zgodnie z konstytucją opracuje sam prezydent.

Sprawiedliwie trzeba powiedzieć, że część posłów PiSu odżegnuje się od pomysłów swoich szefów. Począwszy od Ludwika Dorna, który to robi najłagodniej, skończywszy na profesorze Relidze, który wręcz powiada, że poprze ustawę ratyfikującą w wersji podstawowej, zgodnej z konstytucją, bez udziwnień. Do grupy tych posłów należy także Paweł Poncyliusz, który w dodatku stwierdza, że nie jest w tym zamiarze osamotniony.

Paweł Poncyliusz wygląda na idealistę. Niegdyś ujawnił, że daje się udokumentować wykorzystanie dziesięciu zaledwie procent pięćdziesięciomiliardowej dotacji do górnictwa. Reszta się rozeszła w jakichś dziwacznych układach. Sam, jako odpowiedzialny za górnictwo wiceminister gospodarki w rządzie Kaczyńskiego, Leppera i Giertycha blokował pieniądze wydawanie przez państwowe, dotowane kopalnie na kluby sportowe, zarządzane przez związkowych bonzów. Utracił był za to stanowisko – pewnie w ramach zwalczania układu – i dalej niczego nie pojął. Do teraz.

A Jacek Kurski nawołuje z telewizora premiera Tuska aby skierował pieniądze do wybrzeżowego klubu piłkarskiego, dzięki czemu ów będzie miał szansę zagrać w polskim Euro. Bo według PiSu to nie dobra gra czy dobra praca daje środki a środki przynoszą dobrą grę i pracę. No i układy. Paweł Poncyliusz i inni w PiSie rozumieją już, że jest odwrotnie. Pozostali dalej stoją na głowie. Nawet już tego nie kryją.

I nas próbują do takich akrobacji przymusić.