de facto samotnym jest się wszędzie, więc czemu by w internecie i na blogach miało być inaczej?
No i jakość nie przechodzi w ilość, co zresztą po TXT też widać było od początku.

Z tym powielaniem medialnych przemyśleń, i tak, i nie.
W sumie wszystko już było, skąd ma się czerpać wiedzę jak nie z mediów?
Sami niewiele jesteśmy w stanie zweryfikować i zakwetsionować chyba że w oparciu o inne medium, przeciwnie czy inaczej piszące/informujące.

Dlatego trochę i tę twoją i Igły gadaninę o bleblaniu i wpływie mediów, uważam za bezsensowną i jałową.
Nawet jak się z nią zgadzam.

Bo na media jakoś tam jesteśmy skazani.

I na to, że wiedzę czerpiemy i informacje nie bezpośrednio a przez pośredników, co nierzadko manipulują i nierzadko (co choćby Magia udowadnia w swoich wpisach) większość nie za bardzo ma kompetencje/czas/ochotę/możliwość to weryfikować jeżeli na temacie się nie zna czy nie ma z nim do czynienia.

A milczenie wspólne jest fajne, oczyszczające i w ogóle, dobrze mieć takie osoby,z którymi milczymy bez frustracji i poczucia “ale nuda”.
A jak się z nimi fajnie gada:)
Nawet jak codziennie ich spotyka albo nawet jak się ich kilka tygodni nie widzi.
Ot, przyjaźń:)

widzę że się trochę tu mijamy. Tu zupełnie nie chodzi o to, czy jesteśmy zdani na pośredników w przekazywaniu informacji. Zawsze byliśmy zdani i zawsze będziemy zdani. Mam wrażenie że nie kumasz o co mi i Igle tu chodzi. Tu idzie o coś zupełnie innego. Chodzi o to, że ludzie powszechnie mylą kupowanie cudzych opinii z wyrabianiem sobie własnej opinii. Co gorsza, często są przekonani że ich opinie są ich własne, podczas gdy są kupione i to bez popicia od głównych przekaziorów.

To, że jesteśmy zdani na media, kiedyś tylko te mainstreamowe, a dziś i jutro na takie media bardziej zanarchizowane, strukturalnie odporne na stare techniki manipulacji opinią publiczną, nie ma żadnego związku z tym czy robimy wysiłek umysłowy czy ślizgamy się bez wysiłku. To kompletnie różne sprawy są, i nie dotyczą przecież jedynie newsów i opinii. To jest problem w codziennej komunikacji i relacjach bezpośrednich pomiędzy ludźmi, gdzie media nie mają nic do roboty.

No dobra, a w sprawie przyjaźni, zgoda, dokładnie tak to działa :-)

Pozdrawiam.

samotna wyspa to jest super sprawa, choć jak ze wszystkimi super sprawami, stanowi spore (delikatnie mówiąc) wyzwanie.

Pewnie, że nie dla każdego to jest od razu wyzwanie. Bo jak ktoś jest samotnikiem z natury, a cisza i milczenie sprawiają, że czuje się niemal jak w raju, to jakie to wyzwanie, sama powiedz?

Samotność, milczenie, post – to są wszystko nierozłączne części przygotowania przed podjęciem każdego większego, niecodziennego wyzwania, bo człowiek musi skutecznie oczyścić się z iluzji, w których trwa i które myli z rzeczywistością.

Z tym zatłuczeniem tekstów to należą Ci się jakieś bęcki albo coś w tym stylu.

Ja tam uważam, że tekstów nie pisze się dla ludzi, ani dla siebie, ani ze względu na cokolwiek. Teksty pisze się, bo one chcą być napisane. Trzeba się ich słuchać, bo mogą się na Autora/Autorkę obrazić.

To, że teksty rozmaicie pracują, gdy się je już uwolni, to jest bardzo fajne, a już całkiem super jest, gdy się okazuje, że te teksty pracują w zupełnie inny sposób niż się piszący spodziewał. Choć i wszelkie spodziewanie się jest grzechem samo w sobie.

Wracając do tych samotnych wysp, to ja na początku istnienia TXT gorąco zachęcałem każdego, by dbał o swoją własną wyspę, niezależną od TXT.

To jest bardzo ważne, bo bez tego nie jest możliwy swobodny oddech, nie jest możliwa blogerska wolność, a bez tej wolności dochodzi do tego, co początkowo wydaje się fajne i magiczne, czyli do takiej silnej identyfikacji z jednym miejscem wspólnym, ale to z czasem wydaje coraz bardziej toksyczne owoce.

Zakładaj swoją wyspę i nie czaj się tak! :-)

Pozdrawiam.