Panie Andrzeju, ale to się sprowadza (casus braci K.) do podsumowania, które mój wykładowca zastosował do Marksa: stawiał właściwe pytania, ale udzielał na nie kompletnie niewłaściwych odpowiedzi.

Ale póki ktoś jeszcze broni mózgu jako ostatniego szańca niezależności – jest nadzieja.

pozdrawiam