No to się obraź Pan na rzeczywistość, a nie na Bogu ducha winną kobietę. Za brak myślenia zasłużył Pan na czerwoną kartkę, ale nie dam jej Panu, bo mi jej żal (taki ładny kartonik).

Relaks relaksem, ale chyba Pan trącił nader wrażliwą strunę. Zdaje się, że nieźle sobie nagrabimy ciagnąc ten wątek. Ja rozumiem – dyskusja na tematy polityczne, wyznaniowe, etyczne – tu się można spierać. Ale Pan zaczynasz z najwyższego diapazonu, Pan naruszasz granice ustalone w wielotysięcznoletnim milczącym dyskursie. Wojna z Marsjanami to pikus w porównaniu z wojna płci. A Pan ją znowu odgrzewasz, stare rany rozgrzebujesz. Chociaż, po prawdzie, Pani Renata ma w tym swój nader znaczący udział.

W dotychczasowych dyskusjach na txt (i nie tylko) obie strony często podnosiły argument, że jej adwersarze nie rozumią. W tym dyskursie obie strony raczej nie będą mogly sie zrozumieć w ogóle. Pan widzisz tę dyskusję z udziałem np. pp. Wyrusa, Igły, Futrzaka, Zetora, Futrzaka, Wojtasa z jednej, a naszych (ojejku, przepraszam – miało być Pań-konfederatek, jakich tam “naszych”, toc to byłby kamien obrazy -> “naszych” oznacza cos w rodzaju własności) Pań z drugiej.

Pozdrawiam serdecznie i miłego dnia życzę

PS. Po latach, gdy wzburzone fale się znowu uspokoją, historycy będą Pana imię przywoływać niczym tego faceta, co to bibliotekę w Efezie spalił.

“Pana Lorenzo proszę nie słuchać – bo on ma powody by o kobietach nie za bardzo chcieć rozmawiać . Powiem w zaufaniu, ze z każdego słowa o kobietach pan Lorenzo musi kilkakorotnie się rozliczać – przed każdą z kobiet swojego zycia.”

Czy nie wydaje się Pani, że moja postawa jest bardzo etyczna, moralna i odpowiedzialna, a także godna polecenia choćby naszym elitom politycznym (chciałem napisać “etyczno-politycznym”, ale sie powstrzymałem) ze względu na elementarną uczciwości i odpowiedzialność wobec partnerów i podopiecznych? Bo odczuwam jakąś taką wyższość w Pani słowach… może się jednak mylę, bo z czego by miała ona wynikać:)))

Pozdrawiam serdecznie

Ujmę to tak: ponieważ zgodnie z moimi zasadami (które zresztą przejąłem od… ale to długa historia i już ją na txt opowiadałem, więc Pani opowiem przy okazji jakiejś kawy, którą Grupa Krakowska niechybnie zorganizuje) pojmuję tak: jeśli 35-40% tego, co myślą, Panie może być przez przeciętnego mężczyznę zrozumiałe, to ja się w tych 35-40% z Panią zgadzam. Pozostałe 60-65% mogę przyjąć albo na wiarę za prawdziwe, albo za – też na wyczucie – za nieprawdziwe. Decyduję się na pierwszą wersję, jako żem człowiek już w słusznym wieku i z racjonalnego punktu widzenia, nie ma powodu, bym się dorabiał wrzodów z powodów niezrozumienia czyli nerwowych.

Niemniej jednak problem kohabitacji naszych płci wart jest odrębnego potraktowania w związku z nieciekawymi perspektywami całej ludzkości.

Pozdrawiam serdecznie

znalazłem się w tym szczęśliwym położeniu,że jesteście Państwo dla mnie najbardziej sympatycznymi osobami Krakusami!

Ani mi się śni debatować o mądrościach wyrażonych przez kobietę o kobietach.
Jeszcze trochę rozsadku pozostało mi na dojrzałe lata i wiem czym to grozić może.
Ostrożność w tej materii jest porównywalna do świadomości sapera na polu minowym.

Przekomarzanie się z Wami to miłe spędzenie wolnego czasu.

Pozdrawiam Was bardzo serdecznie i życzę miłego popołudnia