Wczoraj na jakiejś telewizorni lecial gówniany film produkcji lubaszeńskiej (bo nie podciagajmy tego pod Polske, kurwa!) pt. “Poranek kojota”.
Tam gra Huk niejaki takiego biznesmena szwindlarza, który te wszystkie rajcujące ksiązeczki wcina na hektary i powtarza je sobie w kółko i sie stosuje do tych maxym wszystkich. No i jest w tym filmie taka scenka, w której Huk, który przeczytal te wszystkie ksiązki motywacyjne rodem z Am Waya staje na przeciw Józefowicza, który nie przeczytal nic, poza Ojcem chrzestnym. I okazuje się, ze te motywacyjne ksiązeczki, typu Carnegie, czy costam- o kant dupy potłuc można.

Co zresztą potwierdzam swoim przykladem, jako (dawno temu bardzo) aktywny dzialacz w multilevel marketingu. Otarłem sie o takich, co się w Carnegim zaczytywali. W tych “Zdobądź sukces” i takich tam pierdołach.
Nie zdobyli ci czytacze tego, czego chcieli.
Z prostej przyczyny- gdyby Carnegie wiedział, jak sie robi sukces, to by go robił zamiast o nim pisac ludziom. Ja i ci, którzy potrafili zarabiac i osiągac swoje cele o Dale Carnegim mówilismy, ze sa to czytanki dla nieudaczników.

Nie deprecjonuje tu tych rzeczy, które sa u niego prawdziwe. Natomiast traktowanie jego wypocin jak jakiejs prawdy objawionej mam za … dziecinne.

Pozdrawiam

Cos w tym jest, bo liderzy Amway a zrobili kasę nie na tym, że są dobrzy w swoim fachu- bo wtedy firma istniałaby w Polsce do dzis- ile na sprzedaży książek, kaset, płyt i wykładom “Jak zbić miliony”.
A te tysiące prostych ludzi nie zdawało sobie sprawy, że chodzi, o nich.
I tak poważnie mówiąc, bez szydery, to zdaje mi się, że w znacznej części ci ludzie są zwolennikami Kaczyńskich. Tylko gdyby te Kaczory umiały wykorzystać energię tych ludzi…

_{Human Bazooka}

No widzę, że coś kolegom przydzwoniło, ale to nie w tym kościele było! ;)

Tylko po co?

Potrzeba lubienia jest cechą osobowości infantylnych ;)

Spoko, no ale to mój wątek, więc muszę go bronić przed offtopicznymi jazdami byłego multilevelowca ;)

Na “Tylko po co” copyright posiada chyba Krzysztof Leski ;)
To zapytajmy, cechą jakich osobowości jest potrzeba nielubienia.
No i w tytule u Carnegie tyż nie ma nic o lubieniu. Jest za to w środku wiele prostych i skutecznych rad, które sprawdzają się w praktyce (ale nie w multilevel!)

Jeśli tak, to zrobił sukces i wcale nie na książkach.

^{dawniej KriSzu}

“Jeśli jesteś tak przerażająco pusty, że nie możesz posłać komuś jednego promyka szczęścia i odrobiny szczerego uznania nie oczekując niczego w zamian, jeśli twoje serce nie jest większe od kwaśnego, dzikiego jabłka, to spotka cię ze wszech miar zasłużone niepowodzenie.”

przeżyłam takie chwile, całkiem niedawno…chyba w jakiejś części nadal w nich trwam, czekam więc na zasłużoną karę

Leski by się przydał, to fakt. On należy do osób, które są lubiane nawet przez takie zołzy jak ja:)

A Carnegiego nie czytałam niestety, do czego się bez cienia wstydu przyznaję.

to się objawił nagle i odrodził niczym Feniks z popiołów:

http://krzysztofleski.salon24.pl/67208,index.html

Co każdy człowiek mający choć odrobinę przytomności umysłu może zauważyć klikając na listę ‘czynnych” konfederatów.

Witamy serdecznie!

Zamiast wypisywać jakieś dziwne wspominki o Cosmos 1999 lub naśmiewać się z Carnegiego, zważ, że to był gość, który na pisaniu majątek zrobił, bo jednak 50 milionów jednej książki sprzedał, a inne tyż napisał i sprzedał. Z czego Ty, jako pisarz, wnioski winieneś wyciągnąć i to konstruktywne, o!

Dobra, dobra, już ja wiem z czego i kiedy się cieszyć ;)

No i ciekawe jest to, że się tu większość uparła, żeby pisać o “lubieniu” a nawet “lubieniu wszystkich” bądź o “lubieniu przez wszystkich”, skoro tematem jest pewna ekstrema, czyli “nielubienie przez nikogo”. Swoją drogą często spotykana w blogosferze, czasem mylona z trollowaniem. W ten sposób mam materiał na kolejną notkę.

po pierwsze: ilu faktycznie znamy ludzi, spełniających opisane warunki? DC opisuje jakiegoś socjopatę, ktorego trafic trudniej niz 6 w totka.

po drugie: paru takich socjopatów jednak osiągnęło “sukces” – w rożnej skali. nie jest to wiec zdanie w sumie prawdziwe.

po trzecie: nie rozumiem, dlaczego osoba kwaśna i nieżyczliwa – co nijak nie oznacza, ze zlosliwa, zla czy szkodliwa, ma byc skazana na “zasłużone niepowodzenie”. rozumiem, ze może być mu trudno (to zdanie opisowe), ale skąd to “zasłużone” (to juz ocenne)? przeciez to oznacza jakis przymus zyczliwosci i usmiechow.