Oczywiście, że koncerny muszą liczyć się z polityką rządów, ale wiele wskazuje na możliwe odprężenie. Francuzi, Niemcy czy Włosi aż palą się robienia interesów z Iranem. Jeśli Biały Dom pójdzie po rozum do głowy, także może robić dobre interesy z Iranem. Wbrew pozorom, więcej te kraje łączy niż dzieli.

Rosja wielotorowo uzależnia od siebie Persów i ma na nich pewien wpływ. Jednak Persowie są bardzo zręcznymi graczami i potrafią po mistrzowsku manewrować między Rosją a innymi państwami. Ich celem jest mocarstwowa pozycja w regionie, którą powinni uznać nie tylko sąsiedzi, ale także światowe potęgi. Rosja wydatnie pomaga w tej kwestii Teheranowi, ale czyni to ze względów taktycznych – podbija ceny ropy i wiąże Stany Zjednoczone w regionie. Taktyka może ulec zmianie bądź korektom i Iran dobrze zdaje sobie sprawę z tego, że może zostać na lodzie. Stąd próba gry na wszystkich dostępnych fortepianach i, całkiem wyraźne w ostatnim czasie, mruganie okiem do Europy.

W sprawie dostaw gazu a także budowy fabryki LNG z Iranem rozmawia także Bułgaria.

W tekście zabrakło, moim zdaniem, zwrócenia uwagi na dość oczywisty fakt, który skutkuje znacznym zmniejszeniem możliwości rozwoju sektora paliwowego w tym państwie.
Zapomniał Pan o sankcjach ekonomicznych i finansowych nałożonych na Iran?
Chyba tak.

Jeśli zaś chodzi o te wielkie zagraniczne koncerny…
Dość jasno wynika tekstu umieszczonego na YahooBiznes, że niespecjalnie się garną do zawierania umów z Iranem. Czekają... na decyzje polityczne.
Sarkozy występując z dorocznym orędziem, 15 albo 16 stycznia tego roku, powiedział wyraźnie, że “wszyscy wiedzą, że nuklearny program Iranu nie jest rozwijany w celach pokojowych”. (Niestety, to jest właśnie to do czego szukałam od wczoraj linka i, cholera, nie znalazłam.)
Czy to przypadkiem nie dlatego szef “Totalu” mówi, że rozmowy ze stroną irańską posuwają się “bardzo wolno” i wciąż daleko jest jeszcze do osiągnięcia porozumienia?

Wie Pan, ja już takie wystąpienia słyszałam. Na przełomie 2002/2003. Propagandowa, świetnie zaplanowana, akcja ogłupiania zakończyła się pełnym sukcesem, czyli inwazją na Irak. Prawda?
Teraz historię próbuje się powtórzyć za pomocą tych samych, sprawdzonych wcześniej, schematów. IAEA mówi: Iran nie rozwija militarnego programu nuklearnego. To samo twierdzi amerykański wywiad (raport NIE – National Intelligence Estimate). Chłopcy z zapałkami rozpowszechniają twierdzenia przeciwne.
Czy prezydent Obama zechce i czy będzie na tyle silny, by tym ostatnim się przeciwstawić? Nie wiadomo. Ja mogę tylko trzymać za niego kciuki.

Pozdrawiam serdecznie.

Dokładnie tego. :) Ino po francusku to ja ledwie dukająca jestem. Z tego też powodu nie zapodaję źródeł w tym języku.
O rzeczonej wypowiedzi pana Sarkozy dowiedziałam się oglądając angielskojęzyczne France24. Potem natrafiłam na cytowanie tego zdania w źródłach irańskich, czyli na PressTV.
Ale takie źródło z pewnością “wagi i powagi” u Europejczyków nie posiada. :)
Dziś znalazłam jeszcze miejsce, które wydaje się być mało pro-irańskie (eufemizm), ale przynajmniej potwierdza to, co to podała PressTV. Niechcący zapewne. :)

Nie mnie odpowiadać, co prezydent Sarkozy miał na myśli mówiąc o konfrontacji. Każdy może sobie przypomnieć co się działo przed inwazją na Irak.
A że “plutokratyczny wolny rynek” ma się tak do wolnego rynku, jak kozi zadek do instrumentu dętego można zauważyć po przeczytaniu informacji o wycofaniu się francuskiego “Totala” z umowy z Iranem, po konsultacjach w Nowym Jorku.

No cóż widocznie niektórzy są przekonani, że finansowe El Dorado z czasów Rezy Pahlaviego powróci po kolejnej inwazji. A że znowu trzeba będzie wyrżnąć parę milionów ludzi? Agawo, a któż by się tym przejmował? Już dawno temu oświecone elity stwierdziły, że Ziemia jest przeludniona.

I tym optymistycznym akcentem pozdrawiam serdecznie.

NIE MA dealu z “Totalem”.

No nic, przynajmniej stało się wiadomym, że czyta Pan tylko te komentarze pod własnymi tekstami, które są adresowane bezpośrednio do Pana.

Pzdr.

Mo®że bywa szerokie i głębokie.

Nie bierze Pan uwagę wspólnego stanowiska Merkel i Sarkozego po konferencji w Monachium. Nie bierze Pan uwagę powołania na stanowisko doradcy do spraw “Zatoki i Środkowego Wschodu”*, przy Szefowej Departamentu Stanu, pana Rossa.
Nie bierze Pan uwagę wyników wyborów w Izraelu. I całej masy innych rzeczy.

Uważam, że pański tekst jest ważny i ciekawy. Mimo, że niepełny. Uważam, że mógłby stanowić przyczynek do fajnej rozmowy. Ale skoro Pan nie interesuje się (z jakichkolwiek przyczyn) tym, co mają do powiedzenia komentatorzy, to może powinien Pan zacząć pisać do gazet?

Złośliwa jestem? Pewnie tak. Skoro Pan sobie winszuje…

Jednakże szczerze pozdrawiam.

Zaskoczę Pana – wstałam prawą nogą. Codziennie wstaję prawą. Nie mam innego wyjścia.
Proszę się nie przejmować. Pan nie musi w żadnym razie czytać tego, co pod pańskim tekstem wypisują komentatorzy. Nie mówię już o odpowiadaniu; zawsze można się na kogoś obrazić albo kogoś nie lubić. Prawda.

Ale ad rem, jeszcze. Ciekawa jestem, jaka będzie pańska reakcja na ponowne zakręcenie kurka gazowego Ukrainie. Ukrainie, która po raz kolejny sama mówi, że nie zapłaci bo… nie ma kasy. Napisze Pan tak, jak powyżej? Czyli:
“Z tymi dostawami był zeszłej zimy problem, który spowodował całkiem spore zamieszanie: Iran nie wywiązywał się z płatności i Turkmenistan wstrzymał dostawy (oficjalny powód: problemy techniczne; skąd my to znamy? Vide Możejki)”
:) A może w przypadku Ukrainy umowy nie są już “święte” a problemy tylko “techniczne”?

Heh. Wiem, jestem złośliwa małpa. Zawsze taka jestem kiedy ktoś kogoś olewa.

No, to pozdrawiam.