Chyba Pan przesadził z tym ratowaniem Chin przez świat.

Chiński model gospodarki nastawionej na eksport przez lata całe ekonomiści wszelkiej maści stawiali za wzór. Nam też. Wicie rozumicie: inwestycje zagraniczne, zachodni kapitał, tania siła robocza, eksport. Było tak? To do kogo ta mowa? – że zapytam z przekąsem.

Tak, Chiny będą miały kłopoty. Już je mają, jak wszyscy. Tylko moim zdaniem to, co Pan poczytuje za minus w tej sytuacji, czyli wielki rynek wewnętrzny, dla mnie negatywnym zjawiskiem nie jest. Jeśli wadza dobrze zagra.

Poza tym, trzeba pamiętać, Chiny od kilku lat inwestowały intensywnie w Afryce i (już w trochę mniejszym stopniu) w Ameryce Południowej. Teraz te inwestycje, umowy i pieniądze mogą okazać się niezwykle pomocne.

W czasie kiedy wszyscy podniecali się wypocinami intelektualnymi panów Paulsona i Bernanke, cztery państwa stworzyły sobie “cichaczem” wspólny blok gospodarczy. Grupa ta nazywa się BRIC; od państw, które ją tworzą: Brazylia, Rosja, Indie, Chiny. IMF, który ostatnio bardzo zrobił się ostrożny w prognozach, przewiduje tylko dla Chin w 2009 wzrost PKB na poziomie 8.5%. Ktoś chyba wyliczał, ale nie pomnę kto, że minimalnym poziomem wzrostu, który pozwoli zachować stabilność społeczną Chinom jest 7.5%. Mają więc jeszcze 1% na zakładkę.

Ich gigantycznymi nadwyżkami budżetowymi to nawet należy się podniecać. Tym bardziej, że nie jest jasne, w którą stronę ten strumień pieniądza może zostać skierowany. (Paulson już do nich z kapeluszem jeździł.) Jasne, że kiedyś się skończą. Ale póki co, na parę lat wystarczy.

I tak dalej, i tak dalej.

Tymczasem pozdrawiam.

Czy ja się zachwycałam modelem chińskim? No, proooszę Pana. :)

Między moim “zachwytem” nad eksportowym modelem gospodarki chińskiej a zachwytem ekonomistów z paczki globalistycznej jest wielka czarna dziura. Co najmniej taka, jak stąd do tamtąd.

Co, to Pan dalej pisze o kłopotach producentów, to są truizmy. I Pan mi takich rzeczy nie potrzebuje tłumaczyć. Zapewniam. :)

Chiny technologie mają. (W kosmos udali się wozem drabiniastym? Chyba nie.)
Sposób w jaki je zdobyli nie jest w tej chwili ważny. Jak czegoś będzie brakowało, to pozostałe państwa z BRIC pomogą. A jak nie pomogą, to się ukradnie. I co im Pan zrobi? :)

W czasach kryzysu/recesji/depresji na pierwszy plan wchodzą ponownie rzeczy podstawowe. Jakoś nie przypominam sobie, żeby do przełamania Wielkiej Depresji przyczyniły się jakieś wymyślone wtedy high-endowe technologie. Już prędzej gigantyczne roboty publiczne, na miarę tamy Hoovera. (To też był w sumie krzyk techniki. :)
Japonia jakoś przez lata nie mogła się wydobyć ze stagnacji gospodarczej mając te wszystkie patenty na gadżety.

Innym wyjściem z przykrej ekonomicznej sytuacji jest wojna. Jaka by ona nie była. Nooo… ostatni przykład to chyba wojna z terroryzmem. :)

I jeszcze o nadwyżkach… Pan myśli, że po co Paulson do Chin na sygnale jechał? Po kwiaty? Nie, Panie Piotrze. Po to, żeby Chiny dały umoczyć część tych swoich nadwyżek w kolejną transzę “obligacji” amerykańskich i żeby broń boże juana nie dewaluowały.

Hi, hi.

Pozdrawiam serdecznie.

p.s. Zaglądam do Pana, bo spodobało mi się Pańskie pisanie. A co to za rozmowa, jak się ludzie we wszystkim zgadzają? No. :)

Nie musiałam niczego sprawdzać. Po prostu kontynuacja tego wątku w aspekcie USA nie wydawała mi się zasadna. To chybione porównanie, moim zdaniem.

BRIC nie jest papierowym produktem ML czy jakiejkolwiek innej instytucji finansowej. BRIC się spotyka i uzgadnia wspólną strategię. Bardzo ważnym spotkaniem BRIC było to, przed listopadowym szczytem G-20 w Waszyngtonie, które odbyło się w Sao Paulo. Jak Pan pewnie wie, parę pomysłów chłopaków z Wall Street zostało wtedy zablokowanych a końcowa deklaracja nie była po myśli Busha.

Anyway, moim skromnym zdaniem, radość z narastających chińskich kłopotów, może być tylko śmiechem samobójcy. Utrata stabilności społecznej w tym państwie może przynieść opłakane skutki. Zresztą nie dotyczy to tylko Chin. To samo odnosi się do USA, Rosji czy Indii.

Nie śmiej się dziadku z cudzego przypadku… – czy jakoś tak.

Pozdrawiam niezwykle stanowczo. Nie tylko w tej kwestii. :)

Pozdrawiam serdecznie i ostatecznie, życząc Panu szczęśliwego Nowego Roku.