nikomu swojego poglądu nie narzucam. Ani też nie mam obsesji na punkcie życia nienapoczętego, bo skoro dopuszczam aborcję w niektórych wypadkach, to bez przesady z tą niekonsekwencją... W ten sposób zmierzamy do paranoi rodem z Monty Pythona: “każda sperma święta, każdej broń jak lew, każda sperma ścięta, budzi boski gniew”.

Zresztą

drugie Amen

Natomiast metodę uważam za makabryczną, a nie za naturalną, ludzi od tego postępu technicznego pojebało chyba. Kiedyś tego nie było, no i co? Życie było bardziej bolesne i gorzkie? Moim zdaniem było normalniejsze, no ale ja jestem czarnosecinna reakcja… A kojarzysz taki przypadek, że zamożne małżeństwo se wynajęło ródkę, a potem powstał problem, bo baba urodziła i nie chciała oddać dziecka, bo poczuła z nim więź emocjonalną? Chociaż kod genetyczny cudzy, to ona, a nie właścicielka kodu, nosiła je w brzuchu przez dziewięć miesięcy. Paranoja.

Pojęcia nie mam, może ja też nie mogę? “Zawsze moggę” to tylko Jacek Kleyff ;) Wiem, że nawet jeśli, to w życiu się na coś takiego nie piszę. Ja jako Pino (Sobol lubi sobie zakrzyknąć “ja jako matka!”).

Wiem, że to nie to samo, ale jako pośrednio związana z problematyką ochrony życia wypoczętego, zakrzyknę demagogicznie: ludzie, tyle biednych dzieciaczków czeka na adopcję!

:)