Polska racja stanu wymaga od polityków i instytucji państwa popierania aspiracji niepodległościowych słabego i podzielonego państwa Ukraińskiego, z jednej strony, a z drugiej, zaprzestania uwikłania w fałszywą “politykę wzajemności” wylansowaną i narzuconą instytucjom i elitom przez przewartościowany działaniami Kuronia, Michnika, “Gazety” etc. “kanapowy” 7000(!) Zw.Ukraińców, sympatyków potomków i “rezunów” OUN i UPA w Polsce, który reprezentuje “per prokura” ok.27 000 (!) obywateli deklarujacych narodowość ukraińską (wg inf. MSWiA ze Spisu powszechnego 2002r.)... bo sprawy praw mniejszości i upamiętnień historycznych na nacjonalistycznej i postsowieckiej Ukrainie najskuteczniej uregulować i wyegzekwować łącznie w trakcie negocjacji akcesyjnych i poprzez struktury NATO i UE, będące jedyną “szansą” w dziejach na utrzymanie niezawisłej Ukrainy…
Społeczeństwo Polskie, natomiast – najbadziej jednorodne narodowościowo i wyzaniowo, a jednocześnie najbardzej “przemieszane” i zunifikowane kulturowo wewnętrznymi migracjami w Europie- powinno przede wszystkim “zachować prawdę i pamięć Kresów”... poprzez stowarzyszenia, literatrę, historię... zwieńczone ‘Muzeum Kresów” na które stać organizacyjnie i materialnie społeczeństwo… resztę rozwiąże czas…