Nie zajedziesz zbyt daleko na kłamstwie. Kawałek pojedziesz, ale nazbyt daleko to już jednak nie.

Pochwalić się skąd wiem? To taki żarcik, prawda?
Wiem. To wystarczy dla mnie, Tobą, i Twoją ciekawością, nie zamierzam się przejmować.

Iluzoryczny pokój? Serio to mówisz, bo znowu myślę, że to żarcik jakiś.
Real z wirtualem nie zaciera mi się prawie nigdy, tym razem z pewnością nie. Róznie bywało, ale teraz to nie.

To jest fajne:

“Może więc zamiast pisać emocjonalny tekst pełen niedomówień i niejasnych insynuacji zarzucając brak odwagi innym samemu podnieść przyłbicę i odważnie napisać wprost o co chodzi?”

A dlaczego niby nie można pisać emocjonalnych tekstów, hę?
Niedomówienia to mój ukłon w stronę kiedyś ważnych dla mnie osób, tak całkiem ich kompromitować nie chcę. Oni wiedzą, o czym piszę.

Insynuacje? Kolejny żarcik. Masz poczucie humoru Pytajniku, ale niestety moje jak raz w kąciku przysiadło wypłoszone i patrzy.

Na koniec.

W sprawie tej przyłbicy.

Przychodzisz tutaj ukrywając swoją tożsamość, piszesz do osoby, która nie zmienia nicków i przypisujesz sobie jakieś prawo do mówienia o odwadze i otwartej przyłbicy?

No trzymajcie mnie w pięciu, bo jeden to nie ma co – jak mawiał pewien, dawniej mi znany, franciszkanin.

W tym, co napisała Magia coś jednak jest. Ewidentnie widać, że przychodzisz stamtąd , ale już jaj żeby się ujawnić nie masz. Jakże to żałosne. Jakże.

Chcesz jeszcze o coś zapytać?