Kilka ostatnich dni.

Palestyńczycy ostrzeliwują Izraelczyków rakietami Qassam. Rakiety zabijają studenta w Sderot, dolatują do położonego dalej Aszkelonu.

Izraelski minister mówi :
“Im bardziej intensywny stanie się ostrzał rakietami Qassam i im większy zasięg uda im się osiągnąć tym większe nieszczęście Palestyńczycy ściągną na siebie, poniewaź użyjemy całej posiadanej siły by się obronić.” Minister używa słowa “shoah” – tragedia, nieszczęście. Nie powinien, biorąc pod uwagę jego zakres znaczeniowy. W angielskiej wersji dziennikarze tłumaczą to słowo jako “holocaust”.

W świat idzie news – Izraelczycy grożą Palestyńczykom holocaustem.

W odwecie za ostrzał Tsahal (izraelska armia) wchodzi do Gazy. Palestyńscy policjanci, będący w większości ubranymi w mundury bojownikami Hamasu opuszczają swoje posterunki.

Witają wchodzących Izraelczyków ogniem. Ginie dwóch żołnierzy. Tsahal wzywa kawalerię.

F-16 wystrzeliwują swoje ważące ponad tonę zabawki nad obozem uchodźców Jabaliya – jednym z najgęściej zasiedlonych miejsc na ziemi.

W dole są bojownicy Hamasu. Pochowani w prywatnych domach. W drugim pokoju, za ścianą kobiety i małe dzieci.

Wedle raportu niezależnych organizacji ginie koło 130 osób. Setki rannych.

Amira Hass – dziennikarka Haaretz jest w Tel Awiwie – niewiele tu informacji na temat tego co dzieje się jakieś 60 kilometrów na południe od spokojnych plaż i wieżowców Tel Awiwu. Amira jest zaszokowana słuchając relacji Mohammeda Omera.

Mohammed Omer, student z Rafah, autor bloga http://www.rafahtoday.org/, jest w Jabaliya. Bomby mają ogromną siłę. Opowiada jak załogi karetek zbierają ofiary ataku. To znaczy zbierają tu palec, tam jakiś trudny do zidentyfiowania kawałek mięsa. Zapach jest taki jak podczas barbecue w przydomowym ogrodzie – mówi Omer.

W Jerozolimie ktoś (kto, na razie nie wiadomo) przeskakuje przez płot słynnej jesziwy Mercaz Harav. Kieruje się do biblioteki. Z AK-47. Ośmiu zabitych, dziewięciu rannych. Służby w Izraelu postawione w stan najwyższego napięcia.

Na Times Square w Nowym Jorku przejeżdża tajemniczy rowerzysta. Następuje tajemnicza eksplozja.

W Bagdadzie dzień jak co dzień. W dwóch zamachach bombowych ginie ponad 50 osób.

Kamień toczy się po zboczu.