Motto tego wpisu mogłoby być takie np., o, a czemu nie?

Dlatego też magistrzy teologii nieraz
bywają bardziej znani ze swej miłości do doktryny niż z miłości prawdy

Właściwie podczytuję sobie ostatnio pana Terlikowskiego i jego krucjaty część kolejną.
W ogóle ciekawe te krucjaty wszelkie są.
Uczestnicy ich widzą tylko ideologię, widzą, tych, których trza nawracać, oświecać, wszczepiać im jedynie słuszne poglądy.
Słuszne, bo misjonarzy są.

I nie ma znaczenie, że misjonarz Terlikowski jest przeciw aborcji a misjonarka Środa za.
Nie ma znaczenia, że misjonarz jakiś tam wierzy w Boga a inny wierzenia te zwalcza.
Owi misjonarze są jak awers i rewers, jak Bonnie i Clyde:)
Znaczy żyć bez siebie nie umieją, umieją jedynie nawracać i szerzyć wiarę czy niewiarę.

A co na to błazen?

A błazen ma ich wszystkich w dupie.
Niech se walczą i się nawracają, podniecając się tym i obrażając się wzajemnie, a będąc przecież prawie tym samym.

Błazen sobie woli poczytać różne historyjki i sentencje:

Ze“Śpiewu ptaka” de Mello np.

Pociecha dla diabła

Starożytna legenda chrześcijańska:

Kiedy Syn Boży został przybity do krzyża i oddał ducha, zstąpił prosto z krzyża
do piekła i uwolnił wszystkich grzeszników, którzy cierpieli tam męki.
I diabeł zasmucił się i płakał, gdyż myślał, że nie będzie już miał
więcej grzeszników w piekle. Wtedy powiedział Bóg: – Nie płacz, będę musiał ci wysłać wszystkich tych świętych ludzi,
którzy mają upodobanie w samoświadomości swej dobroci i we własnym
przekonaniu o potępieniu grzeszników.
I piekło znowu się napełni na całe pokolenia, aż przyjdę powtórnie.

Mnich i kobieta

W drodze do swojego klasztoru mnisi buddyjscy
napotkali nad brzegiem rzeki przepiękną kobietę.
Podobnie jak oni, chciała przejść przez rzekę, ale woda wezbrała za bardzo.
Tak więc jeden z mnichów wziął ją na plecy i przeniósł na drugi brzeg.
Drugi mnich był wielce zgorszony. Przez dwie pełne godziny krytykował
takie zaniedbanie w zachowaniu świętej reguły: Czyżby zapomniał,
że jest mnichem ? Jak mógł się odważyć dotknąć kobiety i przenosić ją na drugi brzeg rzeki ?
Co by ludzie powiedzieli ?
Czyż nie poddaje to w wątpliwość świętej religii ?
I tak dalej …
Oskarżony słuchał cierpliwie tego nie kończącego się kazania.
Wreszcie zawołał: – Bracie, ja zostawiłem tę kobietę nad rzeką, czy teraz niesiesz ją ty ?

Mówi arabski mistyk Abu Hassan Bushanja: “Grzeszny czyn jest znacznie mniej szkodliwy niż pragnienie
i idea dokonania go. Jedna rzecz to ulec ciału w chwilowej przyjemności, a inna rzecz, bardzo różna,
to ciągle to rozważać w umyśle i w sercu”.
Kiedy osoby religijne w kółko rozpamiętują grzech innych, można podejrzewać,
że to wgłębianie się daje im więcej przyjemności niż grzesznikowi.

Starszy brat

Razu pewnego Bóg przechadzał się po niebie
i ze zdumieniem zauważył, że byli tam wszyscy ludzie.
Ani jedna dusza nie została wysłana do piekła. Zaniepokoiło Go to,
no bo czyż nie miał zobowiązań wobec samego siebie, by być sprawiedliwym?
A ponadto, po cóż zostało stworzone piekło, jeśli miałoby nie być używane ?
Powiedział więc do anioła Gabriela: – Zbierz wszystkich przed mym tronem i przeczytaj im Dziesięć Przykazań.
Przeczytano pierwsze przykazanie. Bóg rzekł : – Każdy, kto zgrzeszył przeciwko temu przykazaniu, ma natychmiast przenieść się do piekła. – Niektóre osoby oddzieliły się od tłumu i poszły smutne do piekła.
Tak samo zrobiono z drugim przykazaniem, z trzecim, z czwartym, z piątym…
Już wtedy zaludnienie nieba obniżyło się znacznie.
Kiedy przeczytano szóste przykazanie, wszyscy poszli do piekła
z wyjątkiem pustelnika, grubego, starego i łysego.
Popatrzył Bóg na niego i powiedział do Gabriela: – Czy to jest jedyny człowiek, który został w niebie ? – Tak – odpowiedział Gabriel. – Masz ci los – powiedział Bóg. – Został coś za bardzo sam, nie sądzisz?
Idź i powiedz wszystkim, by wrócili.
Kiedy gruby, stary i łysy pustelnik usłyszał, że wszyscy otrzymali przebaczenie,
skrzywił się i krzyknął do Boga: – To niesprawiedliwe ! Dlaczego nie powiedziałeś mi tego wcześniej ?

Aha ! Następny faryzeusz ! Następny starszy brat ! Człowiek, który wierzy w nagrody i kary i który jest fanatykiem
najbardziej ścisłej sprawiedliwości !

Światowa wystawa religii

Mój przyjaciel i ja poszliśmy na wystawę. ŚWIATOWĄ WYSTAWĘ RELIGII.
Nie była to wystawa handlowa. To była wystawa religii.
Ale konkurencja była tak samo ostra, a reklama równie hałaśliwa.
W stoisku żydowskim dano nam kilka ulotek, na których była mowa o tym,
że Bóg lituje się nad wszystkimi i że Żydzi są Jego Ludem Wybranym.
Żydzi. Żaden inny lud nie był tak wybrany jak lud żydowski.
W stoisku muzułmańskim dowiedzieliśmy się, że Bóg jest miłosierny
dla wszystkich i że Mahomet jest jego jedynym prorokiem.
Zbawienie otrzymuje się słuchając jedynego proroka Boga.
W stoisku chrześcijańskim odkryliśmy, że Bóg jest Miłością
i że nie ma zbawienia poza Kościołem.
Albo się wstępuje do Kościoła, albo się zasługuje na wieczne potępienie.
U wyjścia zapytałem mojego przyjaciela: – Co myślisz o Bogu ? – Że jest nietolerancyjny, fanatyczny i okrutny – odpowiedział mi.

Gdy wróciłem do domu, powiedziałem do Boga: – Jak możesz to znieść, Panie? Nie widzisz, że przez wieki źle używano Twojego imienia?
Bóg powiedział: – Ja nie organizowałem wystawy. A wręcz wstydziłem się ją zwiedzić.