Wyszedłem z domu jednak dzisiaj. bałem się, ale wyszedłem, kilka dni naczytałem się o terrorze, szantażu moralnym (pozdrawiam Łukasza Warzechę), o złu i ZŁU itd

W wizjach prawaków miał być terror szantaż, róbta co chceta, strętni wolontariusze latający z puszkami, na siłę naklejający ludziom serduszka i szantażem moralnym wymuszający kasę na rzekomo chore dzieciaki i rzekomy sprzęt (pozdrowienia Poldku:))

A było tak.

Przed kościołem stały dwie miłe młode dziewczyny, nikogo nie szantażowały, nikogo nie zmuszały, do nikogo nawet nie podchodziły ani o nic nie prosiły, wszyscy podchodzili do nich, bez terroru i zmuszania, z uśmiechem, z dzieciakami, sami, młodsi i starsi też.
Kto nie chciał, nie wrzucał,wchodził nieszantażowany i nieterroryzowany do kościoła.

Usmiechnąłem się do nich, zapytałem czy nie zimno, rozbawiłem i rozbroiłem chyba bo wrzucałem kilka zeta między innymi po 1 lub 2 grosze chyba 5 min:) i zatarasowałem dostęp do puszki innym.

Pewnie wrzucali różni, ci co słuchają RM i co czytają “GW”, ci, co głosowali na PIS i na SLD.
Bez podziałów.
Bez wrogości.
I nawet jak to skutek olbrzymiego terroru moralnego, szantażu czy owczy pęd, to wali mnie to.
Walą mnie intencje tych, co wrzucają, wali mnie czy Owsiak się promuje czy nie, liczy się efekt.
I tyle.
A nie, nie tyle.

Wiem, że frustraci nie zrozumieją, ale dla mnie liczy się też to, że się uśmiechnąłem do miłej osoby i ona usmiechnęła się do mnie.
I ten mój uśmiech i te kilka sekund ważniejsze są niż napuszone i pełne zadęcia teksty prawaków.
Którzy nie rozumieją tego, że WOŚP w wielu osobach wyzwala dobrą energię.
W tych, co dają i w tych, co zbierają.

I nieważne, że może jutro o tym zapomną, nieważne, że może za kilka lat te nastolatki oleją pomoc ludziom lub będą sfrustrowani pierdoły w necie wypisywać. Liczy się ta chwila, ten uśmiech, te kilka godzin, które stoją na zimnie, to że kilkoro z nich zrobi kurs pierwszej pomocy i może kogoś uratuje, że kilkoro przeżyje kilka dobrych chwil.

I nie widziałem, by ludzie się chwalili dobroczynnością, by se naklejali seruszka, ja schowałem swoje do kieszeni, bo uważam to za kicz i za pozór.
I nie poprawił mi się nastrój od tego, że te 5 zeta wrzuciłem i nie myślę, że zrobiłem coś dobrego.
Poprawił mi się od uśmiechu, kilku słów miłych oraz mojego happeningu z wrzucaniem groszówek:)

I nie widziałem tam przed kościołem zaciętych frustratów pełnych obsesji i insynuacji, nie widziałem marylopodobnych czy smokopodobnych, którzy zapluwają się z nienawiści do gościa i ludzi, o których pojęcia nie mają.
Frustraci zostali na S24 i w blogmedia24.pl.
I niech się tam kiszą we własnym sosie.
Jak to było?
Siódme niebo nienawiści…