Tak sobie człowiek w tym necie klika, klika, aż się, prawda, doklika:

“Klika w socjologii oznacza małą podgrupę osób, znajdującą się na obszarze większej grupy, wśród członków której istnieją silne więzi oraz zazwyczaj jasno sprecyzowany cel, wartości i normy, które nie są tożsame z celami, wartościami i normami całej grupy. W socjometrii jest to podgrupa osób dokonująca wzajemnych wyborów, lecz nie dokonująca wyborów wśród członków większej grupy, do której należy.

Klika jest to nieformalna grupa społeczna. Aby mówić o klice muszą być spełnione następujące warunki: – konieczna jest grupa ludzi, która ma wspólny, nieformalny cel działania, – członków kliki muszą charakteryzować szczególne właściwości psychiczne, – jednostki tworzące klikę charakteryzuje swoisty stosunek do mienia społecznego, twierdzą, że jest niczyje i można z niego dowolnie korzystać, – charakterystyczny jest stosunek kliki do władzy, – uczestników kliki określa stosunek do innych ludzi, – aby klika mogła działać, konieczne są mechanizmy sprzyjające jej funkcjonowaniu i bezpieczeństwu.

Celem kliki mogą być pewne zyski lub zdobycie władzy. Członków charakteryzować może nieuczciwość, amoralność i bezideowość. Kliki czują się również bezkarne i wyznają zasadę “albo z nami, albo przeciwko nam”.

No dobrze, to teraz coś zamiast standardowej jutupki z Marylą:

“Kamaryla (z hiszp. Camarilla – ‘mała sala’, w domyśle: ‘prywatny pokój króla’).

1 Grupa dworzan lub faworytów otaczających króla lub władcę. Zwykle nie zajmują oni żadnego stanowiska w oficjalnej strukturze władzy, jednak wpływają na władcę w sposób nieformalny. Dzięki temu mogą uprawiać politykę i snuć intrygi, nie ponosząc jednocześnie odpowiedzialności za efekty swych rad.
Słowo to weszło choćby do języka niemieckiego (Kamarilla) i było używane na określenie klik otaczających cesarza Wilhelma II i prezydenta Paula von Hindenburga.

2 Określenie o wydźwięku pejoratywnym, oznaczające klikę wykorzystującą swe stanowiska (najczęściej polityczne) do budowania własnej strefy wpływów, nierzadko przy wykorzystaniu intryg i kłamstw.”

Nieźle, a nawet całkiem dobrze. To może dla odmiany kocia loteria czyli kici kici:

“Koteria — grupa ludzi i środowisk powiązanych ze sobą wspólnymi interesami, popierających i broniących się wzajemnie, których celem jest trwanie na różnych poziomach i wymiarach władzy.
Cechy funkcjonowania koterii:
ukierunkowanie na własne, egoistyczne cele, często wbrew interesowi ogółu społeczeństwa;
wywieranie pozaprawnego wpływu na działanie struktur publicznych;
nadużywanie stanowisk;
intrygi;
nepotyzm;
niedopuszczanie i eleminowanie z życia publicznego osób niewygodnych.”

Jak komu mało, to więcej w Wikipedii, skąd pochodzą wszystkie cytaty powyżej. Albo na Wiejskiej. Albo-albo (nie kojarzyć z Kierkegaardem). Ku pokrzepieniu serc zimą starganych i wiosny wypatrujących.