Pewnie ktoś pamięta moje pytanie do Rokity zadane na Salonowych urodzinach – podałem wtedy przykład przewodniczącego komisji sejmowej, do spraw nowelizacji Parawa Zamówień Publicznych, kłótliwego TEOLOGA, jako przykład / wyznacznik żenującego poziomu “kadr sejmowych”.

Siedzę w przetargach od 10 lat. Przeżyłem kilka nowelizacji, ale takiego numeru jak wyciął rzeczony Teolog i spółka – bo komisja to nie tylko jej przewodniczący – nie widziałem nigdy.

TU PODKREŚLAM – nie mam nic do teologów – przynajmniej tak długo jak nie zajmują się prawem przetargowym.

Nie będę się rozpisywał żeby nie zanudzać, napiszę krótko:

Wg Teologa i jego kamandy głównym problemem polskich przetargów byli bezczelni oferenci, którzy blokowali przetargi składając protesty, odwołania itd. Wiadomo – każda z form odwołania się od decyzji komisji przetargowej niosła za sobą wstrzymanie procesu przetargowego – co czasem faktycznie powodowało utratę “budżetu-pieniędzy” – np na koniec roku budżetowego.

Komisja stwierdziła więc, że najlepszym wyjściem będzie likwidacja tego zbrodniczego narzędzia. Zablokowała możliwość odwoływania się od decyzji Zamawiającego do kogoś innego niż sam Zamawiający w przypadku gdy przetarg – jego wartość – jest poniżej określonej wartości.

Można to ująć obrazowo tak: dostajecie łomot w ciemnej ulicy od znanego osiedlowego dresa. Zgodnie z prawem, jeśli utraciliście tylko zdrowie i powiedzmy poniżej 1000 PLN, to możecie iść się poskarżyć....do tego samego dresa w tej samej ciemnej ulicy. Spróbujcie mu wytłumaczyć, że się pomylił.....

Niestety nie wolno wam zadzwonić na Policję – możecie co prawda kombinować i pisać do sądu, czy Urzędu zamówień publicznych, ale to takie pudrowanie podbitego oka, a na odzyskanie kasy nie ma co liczyć, bo przedawnienie itd.

W ten sposób The Teolog Team ustanowił nowy kanon logiki sejmowej i ustawodawczej – nie ważne, że poziom kadry administracyjnej odpowiedzialnej za przeprowadzanie przetargów i ustalanie ich kryteriów jest katastrofalnie żenujący. Nie ważne, że instytucje państwowe łamią prawo, korumpują się i wydają niepotrzebnie miliony zamiast tysięcy.

Ważne, żeby Ci co ośmielą się to zauważyć nie mieli prawa tego zgłaszać innym.

Ważne, żeby wydawać pieniądze – a jak, to juz nie ważne.

WW przepis obejmował (kiedyś to liczyłem) około 10% budżetu naszego kochanego, walczącego z korupcją państwa. NAjwyraźniej ktoś stwierdził, że 10% można lekką ręką oddać “na pokuszenie”.....

To co opisałem wyżej miałem ująć w obszernym poście, z danymi, przykładami kuriozalnych decyzji itd. Być może kiedyś to zrobię – na pamiatkę tamtych czasów.

Teraz jednak sprawa świeża, a to co wyżej potraktujcie jako wprowadzenie. Wpadłem na nią w listopadowym numerze miesięcznika Strzał. Autor, Jarosław Lewandowski, tak mniej więcej opisuje Cuda w Policji (moje dopiski będa kursywą):

W 2007 roku Policja – umownie piszę policja, bo zamawiającym było ministerstwo – ogłosiła przetarg na pistolety, 5709 sztuk – warte około 7 MLN.

Do przetargu stanęło 5 firm / ofert.

Komisja przetargowa odrzuca wszystkie i wnioskuje unieważnienie przetargu. Same odrzucenia, jak to zwykle bywa, najczęściej są spowodowane: brakiem parafki na stronie, brakiem jej numeru, czy źle opisanym załącznikiem. CZyli jak ktoś jest tańszy od wszystkich o np 10, 20 , a walnął się w numeracji stron oferty, to podatnik za jeden taki “walnięty” numer zapłaci odpowiednio 10,20 więcej – genialne, nie?

Unieważnienie spowoduje ponowne ogłoszenie przetargu – może lepiej, może oferencji będą staranniejsi.

No ale tu idą wybory czego Pan Jarosław chyba nie zauważył.

CUDA – zmienia się komisja przetargowa.

Cudownie ozdrowiona zostaje jedna oferta. Nie będe pisał nazw firm, to nie istotne z technicznego pkt widzenia.

Żeby cud był większy pistolet w ofercie ozdrowionej nie spełnia SIWZ – czyli Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia. To taki zbiór cech jakie MUSI posiadać towar, aby zamawiający go kupił.

Reszta oferentów protestuje – nieskutecznie.

Sprawa trafia do sądu – ostatnia deska ratunku.

Pozywający zawiadamia Policję, że sprawa jest w Sądzie i wnosi o powstrzymanie się od dalszych działań.

Niestety Policja podpisała umowę na dostawę.

W sądzie wychodzą na jaw “braki” pistoletu który wygrał.

CUD następny – okazuje się, że Sąd Sądem ale pistolety już sa dostarczone, co jakby zamyka sprawę – bo o czym tu gadać.....

CUD polega na tym, że żeby dostarczyć i odebrać taką ilość broni musi trochę czasu upłynąć – ale nie dla Policji – przyjęcie było ekspresowe. Żeby tak autostrady budowali – wychodzi, że w 180 roboczo godzin przyjęto 5 709 pistoletów. Kto chce niech się bawi w liczenie, ale wg “normalnej” procedury jeden pistolet powinien zająć 4-5 min. Osób uprwanionych do takiego przyjęcie jest ograniczona. W każdym razie migiem to zrobili.

Podsumowanie:

Wg autora dało się wyczuć kto ma wygrać. Znam to “wyczucie” bardzo dobrze i wierzę. Okazało się jednak, że nawet “ustawiony” przetarg może być zepsuty przez samych “ustawiaczy”. Nieświadomy chyba autor ze Strzału napisał bodaj 3 artykuły na temat ww przetargu i pewnie przyczynił się do odważniejszych działań “ustawiaczy”.

OTO BOWIEM, zaraz po pierwszym przetargu rozpisano szybciutko nowy przetarg na pistolety. NA 30 TYSIĘCY.

A teraz QUIZ I:

Kiedy go rozpisano – można się pomylić o 10 dni.

Nagród nie ma bo to dość łatwe pytanie, choć podpowiem, że chodzi o rok 2007 :)

QUIZ II dla profesjonalnych śledczych:

Który rurociąg został zbudowany z ciężkim naruszeniem ustawy o zamówieniach publicznych, a jednak “klepnięty”, bo był, jak pistolety, “niby dostarczony”.

Tu ułatwień nie będzie – ja jestem amator, a wygrzebałem – i może opiszę.

Parakalein