Bajka

1 lipca 2009 – Wiktor Juszczenko odbiera doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. „Doczekaliśmy czasów, że Ukrainiec i Polak stoją razem a nie przeciw sobie” – mówi prezydent Ukrainy. „To wielki dzień dla obu bratnich narodów” – ogłasza obecny na uroczystości Lech Kaczyński – „proces pojednania między naszymi narodami jest trudny, lecz musimy dążyć do niego za wszelką cenę”.

Lipiec 2009 – MFW odmawia Ukrainie przyznania kolejnej transzy kredytu na zakup gazu z Rosji. Gazprom grozi odcięciem dostaw.

1 września 2009 – w życie wchodzi reforma podręczników historii na Ukrainie, w których Ukraińska Powstańcza Armia jest przedstawiana jako formacja narodowowyzwoleńcza.

20 września 2009 – bunt nauczycieli i rodziców na wschodzie Ukrainy. „Nie damy uczyć naszych dzieci kłamstw o hitlerowskich pseudobohaterach Banderze i Szuchewyczu! Precz z banderowcami z Galicji!” – krzyczy do kamer ukraińskich i rosyjskich stacji TV rozjuszony tłum w Dniepropietrowsku. Weterani Wielkiej Wojny Ojczyźnianej publicznie depczą nowe podręczniki.

Październik 2009 – kryzys gospodarczy na Ukrainie pogłębia się. Spadek produkcji o 40%, dochodów do państwa o 60%. Krajem wstrząsają protesty budżetówki domagającej się wypłaty wynagrodzeń, rent i emerytur. “Widzimy przejawy straszliwej ukrainofobii, której dopuszcza się obecna władza, kiedy to Ukraińców morduje się za to, że są Ukraińcami. Agenci Moskwy zaistalowani w rządzie chcą sprowadzić na nas nowy Wielki Głód!” – krzyczy na wiecu we Lwowie Ołeh Tiahnybok, szef partii „Swoboda” (wcześniej znanej jako Socjal-Nacjonalistyczna Partia Ukrainy). Eksperci ostrzegają, że kryzys może przysporzyć popularności nacjonalistom.

Listopad 2009 – UEFA po wizytacji Michela Platiniego w Kijowie odbiera Ukrainie prawo organizacji EURO 2012. Całość imprezy ma odbyć się w Polsce. Prezydent Wiktor Juszczenko żąda dymisji premier Tymoszenko, a Tymoszenko ustąpienia Juszczenki. Pozostałe siły polityczne domagają się dymisji obojga polityków.

Grudzień 2009 – Ukraina wrze. Szaleje hiperinflacja, rośnie bezrobocie, gospodarka w recesji. Strajki i protesty nakładają się na kampanię prezydencką. „Pomarańczowa klika dowiodła, że nie potrafi kierować krajem. Na czele kraju powinien stanąć pragmatyk a nie ideolodzy!” – na milionowej demonstracji w Doniecku zachwala swą kandydaturę Janukowycz. “Powinniśmy zrozumieć, że przed nami stoi kwestia: być czy nie być ukraińskiego państwa, jego rozwoju lub śmierci. To przełomowy rok dla Ukrainy. I musimy pokazać narodowi cel, do którego powinien iść. Tym celem jest nacjonalizm jako ideologia państwowa!” – wrzeszczy na konkurencyjnym wiecu w Kijowie Ołeh Tiahnybok. Według ostatnich sondaży tylko on może zagrozić Janukowyczowi.

1 stycznia 2010 – Rosja zakręca kurki z gazem. Janukowycz: „Jeśli zostanę prezydentem, gaz na pewno popłynie”. Tiahnybok: „Bohaterowie UPA potrafili spać nawet na dwudziestostopniowym mrozie. Jeśli Moskal liczy, że się ugniemy, to się bardzo myli!”.

17 stycznia 2010 – I tura wyborów prezydenckich na Ukrainie. Wyniki: Janukowycz – 45%, Tiahnybok – 35%, Jaceniuk – 10%, Tymoszenko – 2%, Juszczenko – 1%.

31 stycznia 2010 – II tura wyborów. Centralna Komisja Wyborcza najpierw podaje wynik 51:49 dla Janukowycza, lecz za chwilę zmienia go na 51:49 dla Tiahnyboka. Konsternacja. Obaj kandydaci ogłaszają się zwycięzcami. Janukowycz oskarża Tiahnyboka i CKW o sfałszowanie wyników i wyprowadza ludzi na ulice. Zwolennicy Tiahnyboka urządzają kontrmanifestacje. Wyniki wyborów zostają zaskarżone do sądu.

5 lutego 2010 – z misją do Kijowa wspólnie lecą Lech Kaczyński, Aleksander Kwaśniewski i Lech Wałęsa. „Racja stanu wymaga odsunięcia na bok starych animozji” – mówi przed odlotem obecny prezydent. „Liczymy, że uda się skłonić ukraińskich przyjaciół do rozmowy o przyszłości, która jest najważniejsza” – A.Kwaśniewski. „Nie chcem, ale muszem – dla Polski i Ukrainy. Nie takie kryzysy przezwyciężałem.” – L.Wałęsa.

7 lutego 2010 – w tłumie oczekującym na werdykt Najwyższego Sądu Ukrainy w sprawie wyniku wyborów rozchodzi się wieść, że Sąd potwierdzi zwycięstwo Janukowycza. Ludzie Tiahnyboka na hasło „śmierć zdrajcom” szturmują siedziby najważniejszych urzędów w Kijowie. Będą twierdzić później, że było odwrotnie – sąd miał ogłosić zwycięzcą Tiahnyboka i wtedy został zaatakowany przez zwolenników Janukowycza. Podobno widziano wśród nich komandosów rosyjskiej Alfy. Giną wszyscy sędziowie Sądu. Po stronie Tiahnyboka opowiada się część „siłowników” z szefem Służby Bezpieczeństwa Ukrainy Walentynem Naływajczenką na czele. Dochodzi do krwawych walk z siłami stojącymi się po stronie Janukowyczowa. Po kilkunastu godzinach rewolta zostaje zdławiona. Osaczony Naływajczenko strzela sobie z pistoletu w głowę. Tiahnyhbok z niedobitkami wycofuje się z Kijowa i przedziera do zachodnich obwodów Ukrainy. W całym kraju panuje chaos.

9 lutego 2010 – rady obwodowe lwowska, tarnopolska, iwanofrankowska i łucka uznają Tiahnyboka legalnym prezydentem Ukrainy i ogłaszają się tymczasowym parlamentem kraju. „Wzywamy wszystkich Ukraińców, także tych ze Wschodu, do wejścia na ścieżkę wyznaczoną przez Stepana Banderę” – głosi odezwa.

10 lutego 2010 – Janukowycz obejmuje urząd prezydenta Ukrainy kijowskiej. Rozwiązuje Radę Najwyższą i ogłasza przyspieszone wybory parlamentarne. Tymczasowy parlament we Lwowie uznaje tę decyzję za nielegalną i ogłasza wybory konkurencyjne na tydzień wcześniej.

13 lutego – Kaczyński, Kwaśniewski i Wałęsa wracają do Polski w przebraniu dziadów-lirników. „To skandal, samolot się zepsuł a rząd odmówił przysłania rezerwowego!” – Lech Kaczyński. „To nieprawda. Wszyscy piloci zachorowali i nikt nie mógł polecieć” – twierdzi Donald Tusk.

14 lutego 2010 – misja OBWE stwierdza niemożliwość ustalenia rzeczywistego wyniku wyborów prezydenckich.

1 i 8 marca 2010 – podwójne wybory parlamentarne na Ukrainie. Na wschodzie bezzględną większość osiąga Partia Regionów. Na zachodniej Ukrainie wybory wygrywa nacjonalistyczna „Swoboda”. Tworzą się dwa ukraińskie parlamenty – w Kijowie i we Lwowie.

10 marca 2010 – Javier Solana: „Unia Europejska opowiada się za jednością Ukrainy, lecz w obecnej sytuacji za wskazane uznajemy istnienie dwóch ukraińskich organizmów państwowych”. Hilary Clinton: „USA wzywają Janukowycza do uznania zwycięstwa Tiahnyboka”. Putin: „Rosja liczy na nowe otwarcie w stosunkach z Ukrainą bez nacjonalistów”. Janukowycz: „Galicyjscy radykałowie nigdy nie rozumieli Ukrainy. W końcu się ich pozbyliśmy”. Tiahnybok: „Będziemy ukraińskim Piemontem. Naszym celem jest zjednoczona Wielka Ukraina”. L.Kaczyński: „Popieramy zjednoczeniowe starania prezydenta Tiahnyboka. Testament Giedroycia zawsze będzie dla nas imperatywem.”

Maj 2010 – do ONZ zostają przyjęte dwa państwa ukraińskie – Ukraińska Republika Ludowa (Janukowycza) i Zachodnio-Ukraińska Republika Socjal-Nacjonalistyczna (Tiahnyboka).

__________

Lipiec 2010 – TVN24 donosi, że w Przemyślu, Chełmie i Krośnie tajemnicze grupy ludzi zajmują obiekty państwowe i wywieszają na nich czerwono-czarne flagi. „Nie znam sprawy” – mówi rzecznik rządu Graś z plaży na Seszelach. – „gdy rząd wróci z urlopu, zbadamy to. Być może to jakiś happening.”

Wiceprezes Związku Banderowców w Polsce Romuald Szpak: „To nie happening, lecz akcja naszych grup marszowych. Domagamy się odszkodowań za ludobójczą operację „Wisła”, stworzenia nam możliwości powrotu na ziemie ojczyste i autonomii Zakerzonii”.

Tiahnybok: „Popieramy słuszne żądania ZBwP. O przyszłości Zakerzonii powinien zdecydować plebiscyt. Prawo głosowania w nim powinny mieć nie tylko mieszkańcy tej ziemi, ale także osoby tam urodzone, ich dzieci i wnuki.”

Angela Merkel: „Prawo do ziem ojczystych jest jednym z podstawowych praw człowieka”.

Minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii: „Według dokumentów dostarczonych nam przez administrację pana Tiahnyboka, sporne ziemie są etnicznie ukraińskie. Należy sprawdzić, linia Curzona nie powinna była przebiegać na rzece San”.


Zdjęcie znalezione na jednej ze stron o Lwowie. Autora przepraszam za brak linku – nie potrafię znaleźć tej strony ponownie

Średnia ocena
(głosy: 0)

komentarze

Dymitrze

To wszystko może być bajką lub stać się rzeczywistością.
W zależności od tego, co komu się przyda.

Juszczenko czy Janukowycz? – bez znaczenia, to tylko dwie strony tego samego medalu. Sterowanego z zewnątrz.

Do całości nie przystaje Diana. Ale czy zawsze wszystko musi przystawać?


ho ho

Szkoda ze kipnął M.Jackson. Może on podjąłby się się mediacji na Ukrainie hehe…w trosce o dobro dzieci…


Hm, sugestywne

ale czy prawdopodobne?

Wydaje mi się, że trochę za szybko w twojej wersji wydarzeń to wszystko postępuje.


Grześ

Ta druga część, nie?
Bo ta pierwsza jest dostosowana do daty wyborów prezydenckich.


Dymitryju

Weź tylko zamień Zadnieprze ze Wschodnią Galicją.
Na strony.

I wtedy opowiem tę bajdę razem z tobą.
;)


Igło

W “Poszukiwany, poszukiwana” pewien prezes przestawiał jezioro. Ja mam iść w jego ślady?


Sowiety

zmieniały bieg rzek.
Idy, idy..


Inf: isakowicz.pl

30 bm. w Lublinie: konferencja prasowa i sesje poświęcone ludobójstwu Polaków, Żydów, Ormian, etc. przez OUN, UPA, SS Galizien oraz współczesnej gloryfikacji zbrodniarzy wojennych na Ukrainie przez władze i pr.Juszczenkę...

1 lipca br. w Lublinie w uroczystości rocznicowe Unii Lubelskiej, w Katedrze, KUL, Pl.Litwskim, środowiska patriotyczne zademonstrują zachowanie pamięci min.100tys.niewinnych ofiar ludobójstwa OUN-UPA, wt. dzieci, kobiet i starców!
Inf:isakowicz.pl.


Drogi Igło!

Idy? A co do tego mają idy? jedyne jakie znam to marcowe, ale to wiąże się z zachodem Europy, a Ruś, nawet najbardziej zachodnia, to jednak wschód Europy. :)

Pozdrawiam


Panie Dymitrze!

To się może okazać proroctwem. Nie cieszy mnie ta perspektywa…

Pozdrawiam


JM

Bajka może się spełnić albo nie.
Na tą chwilę są pozytywne informacje z Zachodu:
http://hekatonchejres.salon24.pl/112570,daily-pleasures-in-the-mail
http://www.rp.pl/artykul/2,325771_Droga_do_wiarygodnosci.html
Szczególnie to drugie cenne. Jak GW krytykuje Niemców, to znaczy, że za dobrze jest:)


Panie Dymitrze!

Ten drugi tekst jest rzeczywiście ciekawy.

Stanowisko gazety wybiórczej jest jasne: Polacy są źli. Z definicji. Jeśli ktoś robi cokolwiek by ukazać Polaków w pozytywnym świetle, to jest to zagrożenie dla wyjątkowej pozycji Żydów, więc trzeba go zgn…ć. Dlatego ja nie widzę nic specjalnego w antyniemieckich wystąpieniach gazety. Jej sojusze są czysto taktyczne a sojusznicy traktowani instrumentalnie.

Pozdrawiam


Hm,

ale ten drugi link prowadzi do tekstu “rzeczpospolitej”, więc jaka “GW”?

Nie rozumiem.

Panie Jerzy, eh, upraszcza pan, że aż strach.


Panie Grzesiu!

Nie wątpię, że w gazecie można znaleźć przyzwoitych ludzi i uczciwe teksty. Tyle, że nawrzucanie śliwek do gnoju nie pozwoli zrobić z tego kompotu śliwkowego. To, że piszą dla tkiej gazety świadczy przeciwko tym ludziom, a nie za gazetą. Sorki. :)

Pozdrawiam


Grześ

W artykule w rp jest odniesienie do artykułu w gw


Juszcenko "promotor" OUN-UPA-SSGalizien

“Zaproszenie na konferencję prasową w Lublinie

We wtorek 30 czerwca br., o g. 13.00 w Hotelu Grand Lublinianka (sala konferencyjna), ul. Krakowskie Przedmieście 56 w Lublinie, odbędzie się konferencja prasowa organizatorów protestu przeciwko nadaniu przez KUL doktoratu h.c. prezydentowi Wiktorowi Juszczence, gloryfikatorowi morderców Polaków, Żydów i Ormian. Na konferencji zostanie przedstawiony plan protestów.

Spośród organizatorów udział w konferencji wezmą m.in. pułkownik Jan Niewiński, dowódca samoobrony wsi Rybcza na Wołyniu w 1943 r., Ewa Siemaszko, autorka monografii “Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskie na Wołyniu 1939-1945”, ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, duszpasterz Ormian w Polsce południowej. a także ocalali świadkowie ludobójstwa oraz przedstawiciele organizacji kresowych i niepodległościowych z kilku miast.

Serdecznie na tę konferencję zapraszam dziennikarzy ze wszystkich mediów oraz osoby, które chciałyby czynnie poprzeć protest. Proszę jedynie o potwierdzenie swego uczestnictwa e-mailem na adres tadeusz [at] isakowicz [dot] pl Wszelkie najnowsze informacje sa na stronie www.isakowicz.pl

Gdyby w ostatniej chwili doszło do prób zablokowania sali, to są przygotowane miejsca awaryjne. Gdyby jacys bojówkarze chcieli zakłocić konferencję, to organizatorzy są też przygotowani na tę ewentualność.

Zapraszam także w środę 1 lipca br. o g. 18.00 do sali konferencyjnej hotelu Mercure Unia przy al. Racławickiej 12 w Lublinie na mój wykład “Przemilczane ludobójstwo na Kresach i gloryfikacja zbrodniarzy z OUN-UPA na Ukrainie. wstęp wolny.

Serdecznie zapraszam! ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski”


Subskrybuj zawartość