Może też być tak, że żyjąc w nieustannym zadziwieniu, dziwić zaczynam się coraz mniej. Taki paradoks, jeden z wielu.

Czasem gdzieś trafiam i niewiele rozumiejąc, zaczynam rozumieć coraz mniej.

Ja proszę Pana rozumiem, że tak wiele się zdarzyło, jeszcze więcej zmieniło, że trzeba odnaleźć coś na nowo.

Albo nie trzeba.

Tyle, że człowiek ma takie tendencje do odnajdywania sensu, kiedy wszystko wokół się sprzysięga rycząc coś przeciwnego.

Tyle, że człowiek czegoś chce, albo czegoś potrzebuje, albo sobie coś umyśli, albo…

Nie jest łatwo być człowiekiem.