wlasnie “zeżarlo” mi caly komentarz, wiec ten bedzie krotszy, bowiem zly jestem.

slusznie pisal Pan Yayco – każda perspektywa czasu ukazuje ruch i zmianę. należy tylko obrać sobie właściwy rozmiar tej perspektywy. o KK zwyklo sie mowic, ze jest “skostniały” – co jest moim zdaniem oznaka niezrozumienia zasad – KK jest po prostu konserwatywny i do wszelkich nowosci podchodzi z zalozeniem cierpliwosci. ale zmianie podlega – a to znaczy, ze glowami wspolnoty sa ludzie pytania zadajacy i szukajacy odpowiedzi. czasem – nowych odpowiedzi.

zrozumiale jest, ze cechy pchajace ludzkosc do przodu – ciekawosc, watpliwosc, pęd do wiedzy, nie sa rowno podzielone. czesc ludzi oczekuje wręcz wskazania drogi jednoznacznego i kardynalnego – i nie ma co wymagac od nich watpliwości, bowiem oni ich po prostu nie mają (w tym konkretnym zakresie). nakaz zadawania pytań staje sie wowczas narzucaniem wlasnego swiatopogladu. jeśli ktos ma wszystko poustawiane i wyjasnione – to niech ma. mozna sie roznic i tyle.

zgadzam sie z Pania, ze wiara jest kwestia prywatna i indywidualna, bardzo intymna. co wiecej – wcale nie uwazam, ze jest to poglad mniejszosciowy. i wlasnie to ze wiekszosciowy, ma wplyw na Pani percepcje dominanty dogmatyków. nie glosi Pani wiary. nie robi tego Max. bo caly czas pytacie, szukacie drogi, określacie miejsca. bo za arogancje uwazalibyscie naklanianie do “wlasnego” sposobu postrzegania. napisalem to jako twierdzenie, ale to oczywiscie przypuszczenie. chodzi mi o to, ze ludzie ktorzy szukaja, nie informuja glosno o miejscu, w ktorym sie aktualnie znajduja. Ci, ktorzy wiedzą – mówia głośno i kategorycznie. dlatego ich słychać, choć to mniejszosc.

oczywistm jest, za na barykadach sie walczy, a nie rozmawia. ale Pani i większość na barykadach nie jest. stad i latwosc rozmowy.

pozdrawiam bynajmniej nie z wariatkowa…