przecież odpowiedziałem Ci wcześniej na to pytanie. Gdy mówiłem, że normy moralne istnieją poza człowiekiem(historycznym) a źródłem jest Stwórca.

A Stwórca istniał wcześniej niż zaistniało to co stworzył.

Człowiek poznaje i uznaje normy oraz powinność postępowania wg nich w swoim sumieniu. Inną kwestią jest to na jakim jest stopniu cywilizacji i czy odczytuje je jako zobowiązujące do konkretnych sytuacji życiowych które przeżywa. Czy w pewnych okolicznościach uchyla się od nich.

Doświadczenie pokazuje, że człowiek mimo, że jest przekonany, że coś jest dobre to jednak zdarza się czynić inaczej.. . Ale to nie oznacza, że norma którą rozpoznaje w sumieniu jest zła ale, że on jej nie uznaje.

Ponieważ tę zdolność człowieka do niestosowania się w życiu norm moralnych zauważa społeczeństwo przenosi je na zapisy prawne, których przestrzeganie ma zabezpieczać dobro spoleczne i jego jednostek. I tak, z nie kradnij w Prawie karnym zabezpiecza się szacunek dla mojej własności, “nie zabijaj” przenosi się na prawo karne jako sankcję za pozbawienie życia, itd.

Religia powie, że człowiek jest skażony grzechem pierworodnym i nie ma aż tyle siły woli aby zawsze postępować wg normy moralnej.
A Państwo skutki “grzechu pierworodnego” leczy prawem karnym.

Więc wcale prawo karne nie wyczerpuje norm moralnych lecz sankcjonuje te podstawowe minimum.

Ja nie twierdzę, że Prawo Moralne przyszło na świat w momencie gdy MOjżesz otrzymał kamienne tablice. Ale, że w tym momencie Żydzi dowiedzieli się, że to Prawo Boże. Innymi słowy stała się wg mnie piękna rzecz. Prawo naturalne już odczytywane w sumienia zyskało rangę Boskiego.
A jeszcze innymi słowy jeszcze mówiąc Bóg podpisał się niejako pod tymi normami moralnymi które człowiek na swoją miarę w swoim sumieniu dostrzegł.

Więc nawet nie ma wykluczania się pomiędzy religijnym postrzeganiem norm moralnych a świeckim gdyż sumienie posiada każdy człowiek a nie tylko wierzący.

Więc przedmiot “decyzji sumienia” jest ten sam. Wierzący tylko przypisuje większą rolę głosowi sumienia oraz odczytuje to jako wola Stwórcy.

A w tym kontekście sumienie czy normy moralne oscylują wokół podstawowej normy jaką zwerbalizował Jezus:

“Kochaj bliźniego jak siebie samego” – czyń bliźniemu tak jak byś chciał aby on Tobie czynił.

Oraz Boga ze wszystkich sił.... – to znaczy, że sumienie i wierność jemu jest czymś większym niż wszystko inne na świecie.

Podsumowując nikt nie uważa, że moralność przyszła na świat z Jezusem czy MOjżeszem… ale ich doświadczenie religijne powiedziało nam, że to normy których źródłem jest Stwórca.

Pozdrawiam