Panie, ja tu się uwijam z tymi multi-x, a Pan mnie tak znienacka, zza węgła i to z sześciostrzałowego! Co to będzie, co to będzie.. lecę te multi-x kończyć!

Serwer TXT

ale ja ciągle walczę ze sprzętem i zacząłem się bać, że po raz kolejny z backupu tego nie odzyskam.

Ale to nieciekawy materiał jest.

Szacuneczek ogólny i szczegółowy

Jakże milo poczytać tak niezobowiązujący tekst. Uprasza się o kontynuację.

Pozdrawiam serdecznie

Pan po prostu nie spędził w tamtym obszarze językowym dwudziestu kilku lat. I nie wiem, czy Pan czytał Kubina, ale Kafkę na pewno.

Pozdrawiam wesoło, acz z pewna ociężałością

Pan też się boi obrotowych drzwi?

Bo ja przyznam, że tych napędzanych elektrycznie lękam się wręcz pierwotnie. Ale zawsze (albo prawie zawsze) są obok takie na klamkę...

Pozdrowienia z niebytu zamanifestowanego

strach nie z powodu obszaru językowego, z którym zresztą także oswojony zostałem w dzieciństwie, ale dla tego, com sobie wyczytał z tego pamfletu lub paszkwila.

Pozdrawiam

drzwi obrotowych się nie lękam, natomiast starannie unikam, z tego samego powodu, dla którego równie starannie unikam ich namiętnych użytkowników :-)

Pozdrawiam

miał Pan to dzieciństwo. Mam nadzieję, że pozostały z niego już tylko rzadkie omamy senne typu Erlkoenig :-)

A Pan Yayco opisał tylko nieznośną lekkość bytu niemieckiego

Ukłony

sens pisania jest w pisaniu.
Czytanie to tylko ewentualność.

Proszę wybaczyć, że pisze takie bombastyczne teksty, ale nie wiem jak wybrnąć z zażenowania, w które wpędzają mnie słowa Pana

Pozdrawiam

cóż, nikt sobie przodków i ich losów nie wybiera. Choć są tacy, którzy twierdzą odwrotnie.

Pozdrawiam

trochę chyba tak.

Ale nie ciągnie mnie ku miejscom, gdzie czytelników jest wielu. Wolę umiejących czytać.

Pozdrawiam, kombinując, co też Pan Szanowny miał na myśli, w kwestii tej melodii...

co do schodów ruchomych, to ja się ich nie nauczyłem bać, może przez to, że te które pamiętam z najczęstszego używania, a było to na dworcu PKP w Gdańsku (z tunelu w kierunku dworca PKS), zwyczajnie od wieków nie działały, i przez swoją nieruchomość, zdawały się zupełnie niegroźne.

Powiem Panu, że bywają jednak architekci konsekwentnie upiorni. Na ten przykład w Gdyni znajduje się dom towarowy (no, raczej “domek”) Batorym zwany (na cześć statku to imię noszącego), i tam nie tylko są drzwi obrotowe. Bo nawet jeśli je ominąć i wejść z drugiej strony przez takie z klamką, to i tak na górne piętra można trafić albo schodami ruchomymi, albo windą ze szkła. Okropność. Dobrze, że on nie ma 10 pięter, choć swego czasu na 2 piętrze była tam autentyczna piwnica – winiarnia, prowadzona przez fascynata. Zostały po niej jednak wspomnienia i puste butelki u mnie. Wiele butelek.

Zawsze miałem podejrzenie, że niezwykła rotacja tamtejszych sklepików ma wiele wspólnego z tymi drzwiami. Rotacyjnymi. Diabelski wynalazek, mimo wszystko.

Pozdrawiam

może być taka diabelska analogia, jak w przygodzie, która przeżył pewien mój przyjaciel-muzyk. Oto po wzięciu wypłaty udał się był w kierunku domu (co uprzednio solennie obiecał małżonce).

Omijał wszystkie knajpy, przechodząc na drugą stronę ulicy. Ale jednej – tej co się mieściła na parterze domu sąsiedniego – nie mógł ominąć.

Jak się tlumaczył później (za dni dwa), starał się jak mógł i opierał, ale ten drań-kelner włączył akurat wentylator. I go wessało.

Miłego, ciepłego popołudnia życzę.

straszne Pan opowiada historie.

Niejaki N wspominał kilka dni temu, u Pana Lorenzo o górze rozpierdzielonej w mieście austriackim Grazu się znajdującej.

Otóż na tą górę można wejść na piechotę, wiecheć kolejką (jak na Gubałówkę), albo windą. Myślą podobno o schodach ruchomych.

Nadto ze względu na militarną historię, we wnętrzu jest kolejka taka trochę jak w kopalni, która dawniej pociski woziła. A teraz dzieci jeżdżą za umiarkowaną opłatą i są straszone rożnymi scenkami z bajek germańskich. Groza, proszę Pana!

Ale drzwi obrotowych tam nie mają, więc ich lubię, mimo tego wszystkiego.

Pozdrawiam

jeszcze nie wiadomo, co Pana czeka:-))

Ukłony

a czy ja się cieszę?

To że się złośliwie nabijam, o nie znaczy, że zadowolony jestem.

Pozostaję we wdzięczności

no wcale Pan nie zgadł.

Małżonka dziś później wraca, więc mięso dopiero się maceruje.

A wino będzie z Wygwizdowa. Wkrótce o tym Wygwizdowie napiszę. Z obrazkami.

A czy zadowolonym?

Powiem tak: dobrze czasem wrócić, wie Pan?

Pozdrowienia

gdybyż wszyscy byli tak skrupulatni jak Pan!

Pozdrowienia

Panie Maxie.

Wymądrzaczom mówimy stanowcze NIE!

jak się ostatnio dowiedziałem, nastąpiły poważne zmiany mundurowe w ostatnim czasie. I idą następne.

Zamiast niebieskich galotów, są już normalne slipki. Zamiast gaci na troczki, kalesony z cienkiego _polaru _Zamiast dresów też są polary i to na dodatek z wszytą membraną z Goretexu. Buty, przepraszam, trzewiki są w wersji zimowej i letniej. I te wersje się różnią, proszę Pana.

A mundury tropikalne, to w ogóle bajka jest, proszę Pana.

To są rzeczy co najmniej równie ważne jak patrioty.

Pozwólmy się chłopakom nacieszyć.

Po co ich męczyć moim zrzędzeniem?

Pozdrawiam

PS Mydła półtoaletowego Jeleń też już nie ma, uwierzy Pan?

teraz są takie przepisy mundurowe, że już wkrótce wszystko to będzie na allegro legalnie.

Wiem co mówię..

Ale zielonym źle wyglądam, cóś jakbym już nie żył.

A na moje utrapienie, uznano, że nowych czołgach jest już tak czysto, że zniesiono czarne sorty wojskowe. Porażka moim zdaniem. Choć z drugiej strony – stopa życiowa.

Pozdrawiam