co do schodów ruchomych, to ja się ich nie nauczyłem bać, może przez to, że te które pamiętam z najczęstszego używania, a było to na dworcu PKP w Gdańsku (z tunelu w kierunku dworca PKS), zwyczajnie od wieków nie działały, i przez swoją nieruchomość, zdawały się zupełnie niegroźne.

Powiem Panu, że bywają jednak architekci konsekwentnie upiorni. Na ten przykład w Gdyni znajduje się dom towarowy (no, raczej “domek”) Batorym zwany (na cześć statku to imię noszącego), i tam nie tylko są drzwi obrotowe. Bo nawet jeśli je ominąć i wejść z drugiej strony przez takie z klamką, to i tak na górne piętra można trafić albo schodami ruchomymi, albo windą ze szkła. Okropność. Dobrze, że on nie ma 10 pięter, choć swego czasu na 2 piętrze była tam autentyczna piwnica – winiarnia, prowadzona przez fascynata. Zostały po niej jednak wspomnienia i puste butelki u mnie. Wiele butelek.

Zawsze miałem podejrzenie, że niezwykła rotacja tamtejszych sklepików ma wiele wspólnego z tymi drzwiami. Rotacyjnymi. Diabelski wynalazek, mimo wszystko.

Pozdrawiam