http://wiadomosci.wp.pl/kat,1515,title,Wpadka-Dziennika-otwarcie-alei-Of...

Pzdr.

:D
Dzięki za wygrzebanie tej perełki.

Pozdrawiam.

dzięki.
Trudno uwierzyć, ale wcześniej nie widziałem tej notki na wp.
Miałem nadzieję, że będę pierwszy spostrzegawczy.:)
Zeskanowałem więc, podkreśliłem i puściłem na sucho, bez komentarza.
Ale okazuje się, że w necie wszystko już było.:)

Pozdrawiam

jak się człek oderwie na kilka dni od krajowych mediów, to później świeże spojrzenie spowodować może spory szok poznawczy.:)

Tak, najpewniej to pomyłka freudowska. Niemało jest u nas takich, którzy w swej histerii zaliczyli już braci do grona największych tyranów dziejów.:)

Ale może to być i żart.
Pamięta Pan czas gdy T. Lisowi nie udało się zostać naczelnym u Axela?
Na łamach “Dziennika” pojawiła się wówczas notatka, w której po złożeniu pierwszych liter następujących po sobie zdań powstał triumfalny komunikat: “Wała Tomaszowi Lisowi”.

Jest jeszcze trzecia możliwość.
W stanie wojennym mundurowi spikerzy dziennika TV mówiąc o Solidarności nagminnie pomijali jedno “Z” ze skrótu NSZZ.
Wychodziły im NSZ.
Miały się one kojarzyć z Solidarnością. Jako niebezpieczeństwo i zagrożenie.

A to już był walor aktywizujący i mobilizujący aktyw, który zakodowane miał, że NSZ jest zbrodnicze.
Może nawet równie zbrodnicze jak rządy Kaczyńskich?

Pozdrawiam serdecznie

jasne, że to fotomontaż!
Wszyscy wiedzą przecież, że pan Prezydent na codzień uwielbia chodzić w żółtym, ciasnym kasku strażackim, a na niedzielę fantazyjnie zakłada kapelusz góralski z piórkiem.:)

Lecę korzystać z warszawskiego słońca.:)

Na razie, pozdrawiam

w rewanżu mniej wystrzałowe, ale nie mniej freudowskie zmagania redaktorów z tytułem notki dziennika.pl gazety.pl 18 września.
Zdaje się, że wisi tak do dziś:

Pozdrawiam,

wstyd się przyznać, ale też jestem czytelnikiem GW.
Coraz bardziej sporadycznym. Ale jednak…

Na akcję Madonna się jeszcze załapałem;
ta rosnąca, stymulowana z dnia na dzień niepewność i groza. Cymes i gewałt!:)

Kreowanie zagrożenia, jest zupełnie zrozumiałe, bo nagle mogłoby się okazać, że ten cały garnizon jest już nikomu niepotrzebny.
Zupełnie jak u Dino Buzattiego.

Absurdalna codzienna kanonada propagandowa;
czy to petycją rady parafialnej z pod Wałcza, czy modlitwą w intencji porażenia prądem bezbożnej artystki, w kościele pod wezwaniem św.Judy w Lęborku.

Tworzenie klimatu oblężonej twierdzy z hufcami okrutnych barbarzyńców wokół.
Już...już... wdzierających się na mury.:)

Kreuje się zagrożenie, mobilizuje dobrych ludzi spod Lublina i Warszawiaków z Wrocławia, by następnie triumfalnie odtrąbić wiktorię w bitwie której nie było.:)

Życie agorowe stanowczo zdystansowało literaturę.:)
Zresztą tę metodę opisywałem już dawno w niezbędniku nieszczęsnego współczesnego inteligenta.:)

Aaa… dziękuje za zdjęcie. To u Ciebie.
Same znajome buźki, ratujących BUW, z najpiękniejszym biustem wydziału na czele.:)

Pewnie nie bardzo wiesz o czym piszę, więc wyjaśniam:
Uniwersytecki NZS podjął kiedyś akcję ratowania biblioteki przed zadeptaniem.
Mój przyjaciel całe to dęte przedsięwzięcie skomentował sarkastycznie; ratujecie bibliotekę, powstrzymując się od korzystania z niej. Pięknie…to rozumiem!:)
Za co okrzyknięty został komuchem.:)

No, ale on był typem dość specyficznym – tak specyficznym, że dziś jest profesorem uniwersyteckim.:)

Pozdrawiam serdecznie

toż piszę, że to są same znajome buźki, więc chyba zdaję sobie sprawę, co było wówczas priorytetem. Wiem nawet gdzie i kiedy to zdjęcie było zrobione.

Ale przyczynkowo uzupełniam, że poza uwalnianiem politycznych, podejmowano również mniej spektakularne, choć równie desperackie próby; np. ratowania leciwego gmachu BUWu.
Przez omijanie go szerokim łukiem.
Przyznam nieskromnie, że mnie to nawet nieźle wychodziło.:)

Pozdrawiam

Ps.
A Stryjkowskiego mam. I wiele innych też.
Toczę o nie nieustanne boje, bo yassowa domaga się by je w końcu popakować w pudła i wynieść na strych;“bo oblane i brzydko pachną”.:)

Ordnung muss sein.:) A muzeum można sobie urządzać w odpowiednim miejscu, a nie koniecznie w reprezentacyjnym pomieszczeniu.:) Ile w tych papierach alergenów.:)
Żadnych sentymentów.
Ach. te nowoczesne kobiety!;)

Jeśli chodzi o BUW to Ty piszesz o realnych, późniejszych dokonaniach, a ja o bezefektywnym, tak dziś popularnym, pijarowkim nadęciu.
Zresztą z perspektywy czasu, dość sympatycznym.:)

Pozdrawiam