“Wiem tylko, że stało się ze mną coś dziwnego, bo im więcej czasu mija od obejrzenia tego filmu, tym bardziej go lubię.”

tak bywa z niektórymi filmami.

A jak obejrzę (mam nadzieję, że do kina prowincji tyż zawita), to napiszę, co sądzem itd.

pzdr

Akurat w tym przypadku jestem odrobinę zaskoczony, no ale…

www.malamoskwa.pl

dostałem Małą Moskwę,nawet z przebijającym na górze napisem Tylko do użytku wewnętrznego.

Rypnę prosto z mostu,że nie zachwycił mnie ten film.Jakaś wkurwiająca ckliwość w tym przekazie.

Można zastanawiać sie nad wątkem politycznym,maźnietym tylko w całości.
To mną nie wstrząsnęło.
Także i wątek tragicznej miłości mnie nie powalił.

Może moje odczucia są porażone doswiadczeniem ponad dwudziestu lat spędzonych w Zagłębiu miedziowym.

Inne jest spojrzenie mieszkańca Legnicy i okolic.Codzienne spotkania z żołnierzami Armii Czerwonej tworzyły indywidualne wrażenia.

Zbyt dużo w tym filmie poprawności politycznej,wręcz delikatności;dlatego piszę o dziwnej ckliwości filmu.Życie było o kilkakroć wredniejsze,nasycone strachem i niepewnością.

Krążące po ulicach,uzbrojone po zęby patrole czerwonoarmiejców,nie napawały radością.Idący całą szerokością chodnika patrol skutecznie wyganiał na ulicę lub do bram przechodniów.
Nie było w Legnicy miejsca gdzie ich nie było.

Widziałam ten film. Zdecydowanie mi się nie podoba. Na pewno nie zapamiętam i równie pewne, że nie zechcę obejrzeć go ponownie. Ot, po prostu jeden z wielu.
Do “Czterech nocy z Anną” wróciłam już po raz trzeci.
Oba filmy są o miłości – a jakże różne.

Defendo

Właśnie – różnica klas – jak między Harlequinem i Houellebecqiem, niby podobnie brzmi, ale… ;)
Defendo

Miałbyś rację, gdyby nie to, że uczestniczyły w tym samym festiwalu. Werdykt jury był co najmniej kontrowersyjny.
Nie chodzi już nawet o nagrodę, chociaż pieniądze są konieczne każdemu twórcy.
Porównywanie – w różnego rodzaju konkursach – jest nieuniknione.
MM jest spektaklem w nieco anachronicznym stylu. Jakby nie było jeszcze Becketta, Grotowskiego, innych. Argumentuję swoją opinię u mnie w blogu.
4NzA to opowieść o miłości niemożliwej, ale koniecznej. Stawia pytania. Dotyka istoty rzeczy, ale robi to ostrożnie i z czułością. Widziałeś ten film?

Defendo

Obawiam się, że to był celowy zabieg reżysera – właśnie ta Czechosłowacja, te czasy, których niektórzy nienawidzą, inni podświadomie tęsknią, cały ten sztafaż.
A poza tym – który z Was, Panowie, nigdy nie zdradził? A jeśli nawet nie zdradził, to nie żałował, że zasady nie pozwalają mu na realizację miłości do nie-zony bynajmniej, ale do kogoś fascynującego, czasem bardziej “przystawalnego” itd.? Który nigdy nie borykał się z niepewnością – czy ta jedyna na pewno wierna?
Jedno mogę przyznać – melodramat MM skonstruowano zgodnie z przepisem na sukces frekwencyjny. Ściśle wg schematu…. no właśnie ;)

Defendo

Trafiona- zatopiona! :)))
Jasne, że chce wiedzieć – ciekawość to pierwszy stopień do wiedzy. Może dlatego kobiety chętniej się kształcą? Z ciekawości… ;)

Wolę raczej poznać Twoją odpowiedź, niż czytać kolejny z serii wywiadów z reżyserem, gadatliwy jest. Nie lubię, jak mi twórca mówi, co chciał przez “to” powiedzieć...

Defendo

Dygresyjne wytrzymam, jako zwolenniczka dygresji dekorujących tekst jak osławione reliefy na hinduistycznych świątyniach. Z retorycznymi nie wiem, co począć... ;)

Defendo