fakt, tak sobie myślę, że tacy ludzie sa darem wielkim, który my nie zawsze doceniamy.

Ja miałem okazję spotkać dwa razy panią Ewę Kozłowską, byłą więźniarkę obozu w Majdanku i Ravensbrueck, przezycie to było duże w sumie dla mnie, nawet jakoś miałem później taki czas, że zacząłem trochę czytać o Holocauście, wojnie i w to się wgłębiać.

I widziałem też, jak to spotkanie z nią i to co mówiła, wpływało na młodych Poalków i Niemców.
Ważne to było dla nich.

Troszkę napisałem o tym tu:

http://tekstowisko.com/tecumseh/55717.html

P.S. Sorry za to linkowanie , więcej już nie będę, ale tak jakoś różne rzeczy mi się wiążą.

Pozdrawiam.