Wpadłem tu trochę w poczuciu wstydu za część komentarzy… W totalnym niedoczasie. Ale do rzeczy.

Bardzo fajnie, że tu piszecie i — wbrew głosom, a moim zdaniem — jest dużo do poczytania w zalinkowanych przez ciebie miejscach. Na blog ze wspomnieniami powstańców pewnie bym nie trafił. Dzięki.

Na TXT też jest specyficzne towarzystwo. Myślę zresztą, że jak wszędzie. Ludziom się wydaje, że są niepowtarzalni i mają coś do powiedzenia, a potem idą do netu i piszą o tym. To zjawisko uniwersalne. Niech nie zraża nas zrażanie.

Pozdrawiam i powodzenia,
referent